رئیس جمهوری ترکیه، گروه گولن، حزب کارگران کردستان این کشور (پ.ک.ک)، یگان‌های مدافع خلق و حزب اتحاد دموکراتیک به همراه داعش و سایر گروه های تروریستی را آلت دست دانست و اعلام کرد هر کدام از این گروهها ابزار مورد استفاده قدرت‌هایی هستند که به کشور و ملت ترکیه چشم دوخته‌اند.
اظهارات اردوغان که در روزنامه حریت چاپ ترکیه به چاپ رسید، آمده است، اقدامات آنکارا علیه این گروههای ابزاری، نیست، بلکه روی سخن ما به آنهایی است که از این ابزار استفاده می‌کنند. در اظهارات اردوغان دونکته ظریف نهفته است.
اول اینکه رئیس جمهوری ترکیه همچون گذشته گروههای بومی و ملی نظیر گروه گولن، حزب پ ک ک و احزاب کرد سوری را در ردیف گروههای تروریستی قرار داده است و دیگر اینکه به گونه ای از این گروهها نام برده است که گویی گروه تکفیری، صهیونیستی داعش که اکنون قریب به اتفاق بازیگران جامعه جهانی ان را گروهی تروریستی میدانند و اولویت خود را مقابله با کلیه فعالیتهای این گروه قرارداده اند، برای آنکارا در اولویت دوم قرار دارد.
ادامه سیاسست اقتدار گرایی اردوغان در ترکیه
به عبارت دیگر اردوغان همچنان تلاش میکند که با هدف فرافکنی و ادامه سیاسست اقتدار گرایی خود در ترکیه، گروههای مختلف جامعه این کشور را همردیف و حتی خطرناک تر از داعش معرفی کند. اما او به فراخور مشکلات داخلی قصد دارد با نام بردن از داعش، گروههای سیاسی و اجتماعی ترک را همچون داعش آلت دست کشورهای خارجی قراردهد و از این رهگذر بر اهمیت رسالت خود برای ایجاد جامعه امن در ترکیه استفاده ابزاری کند.
اردوغان اما از کشورهایی که به گفته وی حامی گروههای تروریستی ترک هستند نام نبرده و فقط بر ادامه تلاش آنکارا برای مبارزه با تروریسم تاکید کرده است. وی با بکار بردن برخی الفاظ و واژه ها با هدف تهییج افکار عمومی جامعه ترکیه، عنوان کرده است که مردم ترکیه هرگز شرافت و بزرگی و استقلال خود را رها نمی‌کنند و در این راه شهید هم می‌دهند.
این درحالیست که همچنان جامعه ترکیه و طیف منتقدان رئیس جمهوری ترکیه به این موضوع می اندیشند که چرا مقاله «مایکل روبین» مقام سابق وزارت امور خارجه آمریکا وکارشناس انستیتوی کارآفرینان آمریکایی، که در سایت بخش اروپایی «نیوزویک» به چاپ رسید باید همچنان در ردیف مقالات ممنوعه در ترکیه باشد.
«مایکل روبین» در مقاله خود باعنوان «دوازده رسوایی اردوغان» درباره رئیس جمهوری ترکیه به 12 موضوع ونکته ای اشاره میکند که نه فقط خبرنگاران و ارباب جراید اجازه پیگیری و مطرح ساختن آن ها را در جامعه ترکیه ندارند که سخن گفتن از آنها در جامعه ترکیه گناه کبیره است.
از این میان دست کم پنج مورد، کودتای ساختگی، ترور رهبران کرد در فرانسه، انتقال اسلحه به سوریه برای کمک به گروه تروریستی جبهه النصره ، حمایت از داعش و همکاری با گروه گولن، که اردوغان اکنون این گروه را گروهی تروریستی می نامد از جمله این انتقادهایی هستند که در جامعه ترکیه مطرح کردن انها جرم محسوب می شود و بیان کننده آن محاکمه و زندان خواند بود.
با چنین پیشینه ای از عملکرد اردوغان اکنون این سئوال در جامعه ترکیه مطرح است که واقعا اظهاراتی پوپولیستی اردوغان برای تهییج افکار عمومی برای پیشبرد سیاستهای مد نظر وی تا چه حد میتواند مورد اقبال عمومی قرار بگیرد. سئوالی که پاسخ ان چندان هم دشوار نخواهد بود.118/111
اميرحسين اسدالله منفرد
بیشتر بخوانید:
ادامه تلاش اردوغان برای تسلط بیشتر بر نهادهای امنیتی ترکیه/ تحلیل
اردوغان در مظان اتهام تحریف کودتای ژوئیه سال 2016/ تحلیل
