مکرون وعده داد که از همه ابزارها برای بازگرداندن آرامش به کشور استفاده کند. در این راستا، وی تسریع کاهش مالیات کارگران کم درآمد، لغو طرح افزایش مالیات برای بازنشستگان، افزایش حداقل دستمزد ماهانه تا 100 یورو و حذف مالیات بر اضافه کاری از اول ژانویه را به معترضان فرانسوی وعده داد.
عقبنشینی مکرون و وعده‌های رئیس جمهوری فرانسه برای بهبود شرایط درحالی است که معترضان به سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی وی از 17 نوامبر گذشته با حضور گسترده در خیابان‌های پاریس اعتراضات خود را به ویژه درموضوع افزایش مالیات بر سوخت اعلام کرده‌اند. استمرار این اعتراضات در هفته‌های گذشته به شکل‌گیری جنبش ضد سرمایه داری "جلیقه‌زردها" منجر شده است.
تظاهرات هفته‌های گذشته به عنوان یکی از گسترده‌ترین اجتماعات اعتراضی دهه‌های اخیر فرانسه، هرچند به بهانه افزایش مالیات سوخت شکل گرفته است اما ریشه این اعتراضات را باید درمطالبات انباشته شده اقتصادی و سیاسی شهروندان این کشوردانست.
فرانسه سالهاست با مشکلات اقتصادی بسیاری از جمله افزایش نرخ بیکاری، افزایش نرخ تورم و کاهش رشد اقتصادی رو به‌رو است. این شرایط سبب شده تا بسیاری از فرانسویان معترض سیاست دولت فرانسه باشند به گونه‌ای که برخی از کارشناسان پیروزی مکرون را نیز در انتخابات ریاست جمهوری این کشور، حاصل نارضایتی مردم این کشور از کارکرد احزاب و دولت‌های پیشین دانستند.
از این‌رو؛ مکرون از زمان آغاز ریاست جمهوری خود در سال 2017، انجام اصلاحات اقتصادی و اجتماعی را با هدف بهبود شرایط در فرانسه وعده داده است. با این حال اقدامات و برنامه‌های وی نه تنها موثر واقع نشده، بلکه شرایط شهروندان فرانسه به ویژه اقشار کم درآمد و طبقه متوسط را سخت‌تر کرده است.
بسیاری از شهروندان فرانسه اکنون نه تنها منتقد سیاست‌های اقتصادی مکرون هستند، بلکه برخورد وی با معترضان و شهروندان این کشور نیز آنها را خشمگین کرده است.
"لور سانتیستبان" Flore Santisteban کارشناس جنبش‌های اجتماعی در این باره می‌گوید: امانوئل مکرون از موضع بالا به فرانسوی‌ها نگاه می‌کند و همین رفتار به بروز نوعی تنفر منجر شده است؛ تنفری که حالا تبدیل به خشم شده است.
بسیاری از شهروندان فرانسوی نیز برنامه‌ها و اصلاحات مکرون را در خدمت منافع شرکت‌ها و ثروتمندان دانسته و او را رییس جمهور ثروتمندان می‌دانند.
"دومینیک موئیزی" کارشناس سیاسی در این باره می‌گوید: جنبش ضد سرمایه‌داری در فرانسه نماد شرایط اضطراری و وحدت مردم فرانسه است. طبقه کارگر و متوسط در فرانسه احساس سرخوردگی می‌کنند و به خشم آمده‌اند. آنها امیدشان به آینده را از دست داده‌اند و مکرون را رییس جمهور ثروتمندان می‌خوانند.
اگرچه مکرون هفته‌ها در برابر صدای معترضان سکوت و بر پیشبرد برنامه‌های خود تاکید کرد اما با گسترده شدن اعتراضات مردمی، سرانجام وی در برابر خواسته‌های مردم از اجرای برنامه‌های خود عقب نشینی کرد. مکرون با اذعان به اینکه خشم در کشورش عمیق و قابل توجیه است، تصمیمات پیشین را منتفی و برنامه‌های جدیدی را اعلام کرد.
اگرچه مکرون رفع مشکلات و آینده بهتری را برای فرانسه وعده داده است اما به نظر نمی‌رسد این وعده‌ها واقع گرایانه و کارساز باشد؛ چنان که یکی از معترضان می‌گوید: «من فکر می‌کنم انقلابی در راه است، چون این چیزی که مردم می‌خواستند، نیست.»
نویسنده: آتوسا دینیاریان
بیشتر بخوانید:
پیشنهاد ایران؛ تعیین گزارشگر ویژه برای فرانسه
گزارش: رکورد بازداشت معترضان در فرانسه
جلیقه‌زردها؛ ناکامی مشت‌آهنین پلیس فرانسه
