ترامپ گفت: "ما درحال بازگرداندن سربازان خود به کشور هستیم. من همچنین بسیار افتخار می کنم که نخستین رئیس جمهوری در این دهه ها هستم که جنگ جدیدی را شروع نکرد."
البته در دوره چهار ساله ریاست جمهوری دونالد ترامپ، همچون دوران ریاست جمهوری قبلی، آمریکا وارد جنگ های نظامی نشد، اما فردی که روز بیستم ژانویه 2021، قدرت را با نارضایتی و اکراه تحویل می دهد، نقش عمده ای در راه انداختن جنگ های نوع جدید در جهان داشته است.
تا پیش از جنگ عراق در سال 2003، جنگ های آمریکا اغلب همراه با لشکرکشی نیروها به اقصی نقاط جهان، بمباران های گسترده، کشتار انسان ها و تخریب فیزیکی زیرساخت کشورهای مورد تهاجم بود. اما تجربه تلخ و پرهزینه جنگ عراق، استراتژیست های نظامی آمریکا را واداشت که در شیوه جنگی این کشور تغییرات اساسی ایجاد نمایند و تسلیحات جدیدی را به کار گیرند.
استراتژی جنگی قرن بیست و یکمی آمریکا
این شیوه جنگی شامل جنگ های اقتصادی، اعمال گسترده تحریم علیه کشورهای هدف، حملات سایبری و پشتیبانی از گروه های نیابتی برای بومی سازی جنگ در گوشه و کنار جهان بوده است.
درچارچوب استراتژی جنگی قرن بیست و یکمی آمریکا، تحریم اقتصادی همان نقشی را بازی می کند که بمباران های گسترده در استراتژی جنگی قرن بیستم این کشور بازی می کرد. همچنین اگر در قرن بیستم، آمریکایی ها برای تصرف سرزمین ها، سربازان خود را به جبهه گسیل می داشتند، در قرن بیست و یکم، این وظیفه برعهده سربازان جنگ سایبری گذاشته شده است.
به همین دلیل، اگرچه ترامپ در مقام فرمانده کل نیروهای مسلح آمریکا فرمان اعزام گسترده نیروها را برای لشکرکشی های فرامرزی یا دستور بمباران های گسترده را صادر نکرد، اما در مقایسه با پیشینیان خود، جنگ اقتصادی و به کارگیری از سلاح تحریم علیه دیگران را به سرحد امکان افزایش داد.
در عین حال، دو بار، موشک باران سوریه به بهانه های واهی و یک بار رویارویی نظامی با ایران در پی ترور سردار سپهبد «قاسم سلیمانی»، در کارنامه جنگ افروزی ترامپ باقی خواهد ماند.
ضمن این که ترامپ، شدیدترین جنگ اقتصادی را علیه ایران به راه انداخت تا جایی که دسترسی ملت ایران به دارو و تجهیزات پزشکی را در دوران سخت عالمگیری کرونا مسدود ساخت.
دولت ترامپ نام این راهبرد را «فشار حداکثری» علیه ایرانیان گذاشت در حالی که این رفتار بی تردید، جنگ اقتصادی تمام عیار و همه جانبه امریکا علیه ایران در چارچوب استراتژی جنگ های قرن بیست و یکم طبقه بندی می شود.
«دنیل لاریسون» از سردبیران نشریه «آمریکن کانسروتیو» در مقاله ای تحت عنوان «جنگ اقتصادی را علیه ایران پایان دهید» می نویسد: "از آنجا که ایالات متحده قدرت دارد، از طریق کنترل موثر شبکه های مالی بین المللی، مجازات هایی را علیه افراد خارجی، کشورها، افراد و شرکت ها برای تجارت با ایران اعمال می کند و اکنون با کارزار فشار حداکثری، به محاصره اقتصادی علیه ایران دست زده؛ محاصره ای که براساس قوانین بین المللی، یک اقدام جنگی است."
البته فقط ایران یا کشورهایی همچون کره شمالی، ونزوئلا، کوبا یا حتی چین و روسیه در معرض جنگ های اقتصادی تحمیل شده از جانب ترامپ نبوده اند، بلکه متحدان اروپایی یا آسیایی واشنگتن نیز متحمل خساراتی از جنگ های اقتصادی تحمیلی ترامپ شده اند.
از این رو، شاید بتوان ترامپ را در زمره عمده روسای جمهوری جنگ افروز آمریکا قرار داد که با سلاح های متفاوت و البته موثرتر، به جنگ دیگران رفت.
نویسنده: امیرعلی ابوالفتح
117
بیشتر بخوانید:
تحریمهای جدید آمریکا علیه ایران / تحریم در روزهای پایانی ترامپ