اعتراض های گسترده اجتماعی در فرانسه موسوم به جنبش جلیقه زردها وارد چهارمین هفته خود شد.

این جنبش از 17 نوامبر در سراسر فرانسه آغاز شد و به ویژه در شهر پاریس، پایتخت فرانسه با خشونت ها و دستگیری های زیادی همراه بوده و تاکنون چهار کشته برجای گذاشته است.

با توجه به تدابیر امنیتی شدیدی در پاریس در تظاهرات روز هشتم دسامبر تاکنون ۳۲۰ نفر از معترضان بازداشت شده‌ و این شهر عملا به حالت تعطیل درآمده است.

دانش آموزان دبیرستانی معترض به وضعیت آموزشی پیشتاز اعتراض های امروز هستند و بازنشستگان، کشاورزان و کارگران نیز حضور گسترده ای در اعتراض های روز شنبه دارند.

به گفته «کریستوف کاستنر» Christoph Kastner وزیر کشور فرانسه، جنبش جلیقه زردها «هیولایی ایجاد کرده» و پلیس خشونت را تحمل نخواهد کرد. وی نسبت به نفوذ «رادیکال ها» در اعتراض ها هشدار داد.

نارضایتی اقشار مختلف جامعه فرانسه از سیاست های مکرون

شمار قابل توجهی از فرانسوی ها از جنبش جلیقه زردها که در اعتراض به سیاست های اقتصادی «امانوئل مکرون»، رئیس جمهور فرانسه شکل گرفته و اکنون دامنه خواسته های آن به درخواست استعفای مکرون افزایش یافته، حمایت می کنند. این مساله نشاندهنده نارضایتی اقشار مختلف جامعه فرانسه از دولت فرانسه و سیاست ها و اقدامات مکرون است.

در این راستا 68 درصد پاسخ‌دهندگان به یک نظرسنجی پشتیبانی خود را از اقدامات جنبش جلیقه زرد‌ها اعلام کرده اند. تظاهرات جلیقه زردها که در اعتراض به افزایش مالیات سوخت آغاز شد تاکنون توانسته دولت فرانسه را وادار به عقب نشینی کند.

قرار بود دولت در سال 2019 مالیات سوخت را افزایش دهد، اما در پی اعتراض ها این طرح لغو شد که یک عقب نشینی بزرگ برای مکرون به شمار می آید. رئیس جمهوری فرانسه در ابتدای این اعتراض ها به صراحت اعلام کرده بود که هیچ تغییری در سیاستهای خود از جمله افزایش مالیاتها انجام نخواهد داد. این تغییر موضع چهار میلیارد یورو برای دولت فرانسه هزینه دارد.

مکرون که از مه 2017 با شعارهای مردم پسند روی کار آمد، در دو سال اخیر بیشتر تلاش خود را صرف ارائه و اجرای طرح ها و قوانینی کرد که به ادعای وی در راستای بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی فرانسه هستند. با این حال واکنش جامعه فرانسه در قبال اقدامات ماکرون، واکنشی منفی و همراه با اعتراضات گسترده بوده است.

با ادامه اعتراضات و گسترش روز افزون آن، اکنون پرسش مهمی مطرح شده است. سئوال این است که آیا مکرون نیز همانند «شارل دوگل»، رئیس جمهور اسبق فرانسه که در پی جنبش سال 1968 وادار به استعفا شد، اقدامی مشابه انجام خواهد داد یا اینکه همچنان در مقابل فشارهای شدید برای کناره گیری مقاومت خواهد کرد؟ به گفته «دومینیک موئیزی» Dominique Moïsi  کارشناس سیاسی، نه تنها ریاست جمهوری فرانسه دچار بحران شده بلکه آینده اروپا نیز مبهم است.

مکرون بر این گمان است که آتش این اعتراضات بزودی کم فروغ خواهد شد ، به ویژه اینکه شواهدی در این زمینه بروز کرده است. از جمله اینکه یکی از شاخه های جنبش جلیقه زردها به نام «جلیقه زردهای آزاد» از معترضان خواسته که برای حضور در تظاهرات به پاریس نروند ،اما از مکرون به دلیل امتناع از مذاکره مستقیم با نمایندگان این جنبش انتقاد کرده است.

با این حال مطالبات دیگری باقی مانده است که به معنای تداوم اعتراضات ضددولتی است. در این زمینه باید از مطالبات دانش آموزانی که خواهان تغییر در برخی آزمون های دبیرستان ها هستند؛ خواسته های بازنشستگان برای افزایش مستمری؛ درخواست کارگران برای افزایش حداقل حقوق و افزایش حقوق و دستمزدها و خواسته کشاورزان برای دسترسی به انرژی ارزان تر نام برد. گروهی دیگر هم خواهان استعفای دولت فرانسه هستند. بدین ترتیب باید گفت حداقل تا آینده نزدیک اعتراضات گسترده در فرانسه همچنان ادامه خواهد داشت.

نویسنده: سید رضا میرطاهر

133/118

بیشتر بخوانید:

بازی احزاب مخالف‌ مکرون درزمین جلیقه‌زردها/ تحلیل

تاثیرگذاری جلیقه‌زردها؛ کاهش اعتماد فرانسوی‌ها به مکرون

جلیقه‌زردها؛ کابوسی برای مکرون/ تحلیل