خبرگزاری راشاتودی در تارنمای اسپانیایی خود نوشت: بر اساس اسناد و دستور العمل نظامی و سری سال 2008 ، ارتش آمریکا از نهادهای مالی بین المللی؛ مانند بانک جهانی، صندوق بین الملل پول و سازمان همکاری و توسعه اقتصادی؛ به عنوان "سلاح" غیر متعارف استقاده می کند تا منافع این کشور را در خارج از مرزهای ایالات متحده پیش گیرد.
این دستور العمل که "جنگ غیر متعارف نیروهای مشارکت ویژه ارتش" نام دارد، در سپتامبر سال 2008 نگارش و در همان سال توسط ویکی لیکس طبقه بندی شده است.
اکنون با توجه به اتفاقاتی که در ونزوئلا در جریان است، این سازمان بار دیگر دستور العمل یاد شده را این بار با نام "دستور العمل کودتای آمریکا" منتشر ساخته است.
همانطور که ذکر شد، هدف اصلی که این گزارش دنبال می کند، پرداختن به بحران سیاسی در ونزوئلا و نیز نقش واشنگتن در ایجاد فشار به کشورهای آمریکای لاتین است.
بخشی از این سند که توسط ویکی لیکس برجسته شده است، با عنوان "ابزار مالی در اختیار قدرت ملی و جنگ غیر متعارف آمریکا" مطرح می شود.
این بخش توضیح می دهد که نهادهای بین المللی مالی، که به عنوان اصلی ترین نهاد ها در این زمینه شناخته می شوند، به عنوان ابزار جنگ اقتصادی آمریکا علیه کشورهای دیگر مورد استفاده قرار می گیرند.
زمان استفاده از این ابزار نیز بسته به نوع مناقشه ای که در جریان است متفاوت است، این زمان «شامل جنگ هایی در ابعاد بزرگ نیز می شود تا در آن صورت دولت های دیگر را برای تاثیر پذیری و همکاری با آمریکا آماده سازد».
همچنین این سند مشخص می کند که اداره کنترل منابع مالی خارجی وزارت خزانه داری آمریکا،( ناظر بر تحریم های آمریکا علیه کشورهای دیگر از جمله ونزوئلا است)؛ از تاریخ بلند بالایی در استفاده و اجرای این جنگ اقتصادی ارزشمند برخوردار است.
دستورالعمل یاد شده از ارتش آمریکا، بیان می کند که این دست کاری در روند عادی اقتصاد جهانی، می تواند و باید به عنوان جزئی از جنگ غیر متعارف استفاده شود.
به علاوه تاکید می کند که شورای امنیت ملی، که در حال حاضر به رهبری «جان بولتون»" اداره می شود؛ مسئولیت اصلی استفاده از ابزار اقتصادی و نظامی قدرت ملی در خارج از مرزها را بر عهده دارد.
توهم استقلال
«وایتنی وب»، روزنامه نگار و تحلیلگر مسائل سیاسی معتقد است، این دستور العمل به وضوح بیان می کند، آنچه بسیاری از تحلیگران طی دهه ها ابراز داشته اند: که نهادهای مالی بین المللی مستقل، مانند بانک جهانی و صندوق بین المللی پول به طور ویژه در خدمت دولت آمریکا هستند و اهداف استراتژیک و ژئوپولتیک این کشور را در خارج دنبال می کنند، موضوعی حقیقی و قابل استناد است.
مطابق با آنچه این کارشناس توضیح می دهد، یک مثال واضح از این موضوع، بانک جهانی است که مقر آن در واشنگتن واقع شده و رئیس آن همواره از میان شهروندان آمریکایی به صورت مستقیم توسط رئیس جمهور این کشور انتخاب می شود.
واشنگتن همچنین به عنوان بزرگترین فعال در این بانک مطرح شده است. بنابراین، ریاست واقعی این بانک در حال حاضر در اختیار «استیو منوچین»، وزیر خزانه داری آمریکا است.
ازسویی دیگر صندوق بین المللی پول نیز که به صورت گسترده تحت تاثیر و نفوذ مقامات آمریکایی عمل می کند.
واشنگتن بخش اعظمی از هزینه های مربوط به این صندوق را که برای پا برجا ماندن صندوق استفاده می شود، تقبل کرده است.
وب هشدار می دهد که این سازمان ها می توانند برای به دام انداختن ملت های مختلف جهان، وام هایی با مبالغ بالا ارائه و آن ها را برای همیشه گرفتار قرض های شان به صندوق،در اصل دولت آمریکا کنند.
ونزوئلا و دیگر کشورهای "زخم خورده" آمریکای لاتین
دراین راستا، تحلیلگران معتقدند که با توجه به نزدیک بودن روابط سیاستمداران آمریکایی با نهادهای یاد شده، چندان تعجب برانگیز نیست که جبهه مخالف ونزوئلا که در حال حاضر به رهبری «خوان گوایدو»، نماینده مجلس ملی این کشور که خود را رئیس جمهور می خواند و از سوی آمریکا حمایت شده است، از صندوق بین المللی پول در خواست کمک کند.
در این حالت یک استقراض کنترل شده برای دولت موازی در ونزوئلا می تواند در راستای همان سیاستی باشد که ایالات متحده به دنبال اجرایی کردن در این کشور آمریکای جنوبی است.
آمریکا از تحریم های بسیار سختی علیه ونزوئلا استفاده کرده است. این کشور برای بیرون آمدن از بحران اقتصادی که بحران سیاسی را به بار آورده است، نیازمند ارتباط با خارج است.
در این میان مخالفان دولت قانونی «نیکولاس مادورو»، رئیس جمهور ونزوئلا، که گوایدو را به عنوان رئیس جمهور موقت به رسمیت شناخته اند، به دنبال دریافت کمک های مالی، به ویژه از سوی واشنگتن هستند.
وایتنی وب معتقد است، اقدامات صورت گرفته توسط مخالفان به رهبری خوان گوایدو به وضوح نشان می دهد که اهداف اصلی آن ها در چه مواردی رقم می خورد.
آن ها علاوه بر آنکه در نظر دارند، نفت ونزوئلا را به بخش خصوصی واگذار کنند و به صورت گسترده ای از آن استخراج و صادر کنند، به دنبال آن هستند تا ونزوئلا در دام ماشین قرض دهی جهانی که در کنترل آمریکا است بیفتد.
کشور زخم خورده دیگر از سلاح مالی آمریکا، اکوادور است.
این کشور که هم اکنون تحت رهبری «لنین مورنو» اداره می شود، سعی کرده است تا به روشی قرضی را که به واشنگتن دارد ادا کند و به همین دلیل موسس ویکی لیکس، «جولیان آسانژ» را در سفارت خود پناه داده است تا از این طریق 10 میلیارد دلار از صندوق بین المللی پول دریافت کند.
آرژانتین نیز دراین لیست قرار می گیرد. این کشور علاوه بر آنکه در سال های پیش نیز به نهاد های مالی بین المللی مقروض بود، سال گذشته و در پی بحران مالی گسترده ای که دولت «مائوریسیو ماکری» با آن مواجه شد، وام تاریخی را ازصندوق بین المللی پول دریافت کرد؛ آمریکا در اعطای این وام به دولت آرژانتین نقش مهمی داشت، چرا که به سفارش رئیس جمهور این کشور صندوق بین المللی پول با رقم پیشنهادی ماکری موافقت کرد.
وب در نتیجه گیری تحلیل خود گفت، با آنکه این دستور العمل بیش از یک دهه است که منتشر شده و به عنوان یک محل رجوع مهم در رابطه به استقلال این نهاد های یاد شده مورد استفاده قرار می گیرد، اما دولت های جهان، به ویژه در آمریکای لاتین، از دریافت وام از این نهاد ها اجتناب نمی کنند.
آنچه مشخص است، آن است که این نهاد ها به عنوان یک سلاح مالی از سوی ایالات متحده استفاده می شوند که کشورها را به خواست خودشان تسلیم منافع واشنگتن سازند و حتی دولت مخالف آمریکا را براندازند.138/118
مترجم:محمد استادولی
بیشتربخوانید:
صندوق بين‌المللي پول به امریکا هشدار داد
بانک جهانی درباره پیامدهای تنش‌های تجاری هشدار داد
مادورو: آمریکا به دنبال بی‌ثباتی ونزوئلا است
