به گزارش خبرگزاری رویترز، در سه ماه گذشته، تهران تقریباً نیمی از نفتی را که در انبارهای شناور (نفتکشهای) خود نگه داشته بود، فروخته است. این اقدام یکی از نتایج توافق 30 نوامبر (10 آذر) اوپک است که بر اساس آن ایران بهعنوان یکی از اعضای کشورهای صادرکنندۀ نفت خام اوپک، از معافیت کاهش تولید این سازمان برخوردار شد.
بر اساس این گزارش، میزان نفتی که ایران در نفتکشهای خود در دریا نگهداری میکرد از 29.6 میلیون بشکه در آغاز ماه اکتبر به 16.4 میلیون بشکه رسیده است. این میزان در آغاز سال گذشتۀ میلادی 29.7 میلیون بشکه بود.
بر اساس گزارش رویترز، ایران درحال حاضر 12 تا 14 نفتکش نفتِ ذخیرهشده در دریا دارد که هنوز به فروش نرسیده است. این در حالی است که در فصل تابستان تعداد این نفتکشها 30 فروند بود.
ایران در ماههای اخیر به خریداران آسیایی ازجمله چین، هند و کرۀ جنوبی و خریداران اروپایی ازجمله ایتالیا و فرانسه نفت فروخته است. اما اینکه کدام شرکتها از ایران نفت خریدند، نامشخص است.
رویترز می افزاید، ایران همچنین به دنبال آن است که از این فرصت استفاده کند تا به بازارهای جدیدی در اروپا ازجمله در حوزۀ بالتیک و کشورهای اروپای شرقی و مرکزی دست یابد. البته شرکت ملی نفت ایران هنوز دراینباره اظهارنظر رسمی نکرده است.
در همین راستا، شرکت اطلاعرسانی نفت و انرژی ایران (شانا) اخیراً گزارش داد با نوسازی و اجرای طرحهای توسعهای در بزرگترین پایانههای نفتی ایران، توان پهلوگیری نفتکشها در اسکلههای پایانۀ نفتی خارک، از ٣ فروند به ١٠ فروند افزایش یافته است.
بر اساس توافق اوپک که در ماه نوامبر حاصل شد، ایران میتواند در ششماهۀ اول سال ۲۰۱۷ به تولید نفت خام خود اضافه کند.
وزیران نفت کشورهای عضو اوپک در تاریخ 10 آذر 1395 با کاهش تولید نفت خام بهمنظور تثبیت بهای آن در بازارهای بینالمللی موافقت کردند و قرار شد سقف تولید نفت در کشورهای عضو از روزانه 33.6 میلیون بشکه در روز به 32.5 میلیون بشکه در روز کاهش یابد.
ایران، نیجریه و لیبی سه کشوری هستند که از این قاعده مستثنی هستند و به ایران اجازه داده شد برای بازپسگیری سهم دورانِ پیش از تحریم خود، سطح تولید را به 3.797 میلیون بشکه در روز برساند.
اوپک متشکل از کشورهای الجزایر، آنگولا، اکوادور، گابُن، اندونزی، ایران، عراق، کویت، لیبی، قطر، عربستان سعودی، امارات متحدۀ عربی، ونزوئلا و نیجریه است.
این گزارش در پایان میافزاید بسیاری از شرکتهای خارجی بیمه کشتی، اکنون پوشش بیمهای کشتیهای ایرانی را از سر گرفتهاند که این امر به ایران امکان داده است از نفتکشهای خود برای تحویل یا انتقال نفت در نقاط مختلف، بهجای استفاده صرف بهعنوان انبار ذخیره نفت، استفاده کند.