«حسن درویش»، سفیر مصر نیز با پایان ماموریتش در بغداد با «حیدر العبادی»، نخست وزیر عراق دیدار و درباره تقویت روابط دو کشور به ویژه نبرد با تروریسم گفتگو کرد.
در این دیدار، سفیر مصر ضمن تبریک گفتن به دولت عراق به دلیل پیروزی ها در راه مبارزه با داعش، بر علاقه مندی کشورش به همکاری بیشتر با عراق تأکید کرد.
عراق و مصر دو کشور تاثیرگذار در جهان عرب و در تحولات منطقه خاورمیانه هستند اما هر دو کشور طی سال های اخیر شاهد کاهش نفوذشان در تحولات منطقه بودند. عراق با تروریسم، خشونت و ناامنی های گسترده و مصر نیز با مشکلات شدید اقتصادی و اعتراض های مردمی مواجه شد.
در عین حال، عربستان سعودی به عنوان مهمترین رقیب عراق و مصر با مداخله در امور داخلی این دو کشور ، مانع بهبود جایگاه منطقه ای دو کشور و همچنین تقویت روابط آنها با هم بود.
با تنش هایی که اخیرا میان عربستان سعودی و مصر به وجود آمد ، دولت السیسی به گسترش روابط با بغداد روی آورد. راهبرد کلی دولت السیسی در نظر گرفتن عراق به عنوان یک کشور عربی و فارغ از نگاه های فرقه ای، حمایت از دولت العبادی در مبارزه با تروریسم، حفظ تمامیت ارضی عراق و بازگشت ثبات و امنیت به این کشور عربی است.
در عین حال، پس از اینکه شرکت عربستانی آرامکو با افزایش تنش میان قاهره و ریاض از انتقال نفت به مصر خودداری کرد، دولت السیسی برای تامین نفت مورد نیاز خود بر راردات نفت از عراق تمرکز کرد.
در سفر ابراهیم الجعفری، وزیر خارجه عراق در اواخر دسامبر 2016 برای شرکت در نشست سالانه اوآپک به قاهره، موضوع صدور نفت عراق به مصر در دیدار وزرای نفت دو کشور بررسی شد. نکته مهم این نشست نیز این بود که وزرای نفت و انرژی عربستان، قطر و امارات، سه کشوری که با دولت مصر اختلاف دارند، حضور نداشتند.
روند رو به افزایش روابط عراق و مصر به گونه ای است که حتی در سفر اواخر دسامبر 2016 ابراهیم الجعفری به قاهره، دو طرف درباره امکان کاهش اقدامات ویژه سفر و اقامت شهروندان عراقی در مصر به خصوص درباره دریافت ویزا گفتگو کرده و این موضوع را در اولویت قرار دادند.
صرفنظر از کاهش نقش مخرب عربستان سعودی در گسترش روابط مصر و عراق، یکی از مهمترین دلایل گسترش این روابط این است که قاهره و بغداد خواستار ثبات در منطقه خاورمیانه و مخالف سیاست های هرج و مرج ساز در این منطقه هستند. بر این اساس، مصر و عراق در بحران هایی نظیر سوریه ضمن دفاع از تمایمت ارضی و حاکمیت این کشور، با هرگونه مداخله خارجی در امور داخلی آن مخالف هستند.118/112