در این راستا پارلمان و نخست وزیر بریتانیا انحلال و استعفای خود را اعلام کردند تا راه برای برگزاری انتخابات زودهنگام هموار شود.
دو مجلس عوام و اعیان بریتانیا تصمیم انحلال خود را بامداد چهارشنبه 6 نوامبر و 25 روز قبل از برگزاری انتخابات پارلمانی زودهنگام اعلام کردند.
پارلمان بریتانیا با هدف فراهم کردن زمینه برگزاری انتخابات زودهنگام در این کشور و مشخص شدن نمایندگان مجلس جدید منحل شد.
این انتخابات 12 دسامبر برگزار خواهد شد و نحوه خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا مهمترین موضوع مطرح در رقابت های انتخاباتی است.
رویترز نوشت: تا زمان برگزاری انتخابات و مشخص شدن ترکیب جدید پارلمان بریتانیا، هیچ کاری در حوزه قانون گذاری این کشور انجام نخواهد شد.
"بوریس جانسون" نخست وزیر بریتانیا نیز روز چهارشنبه در آغاز روند انتخابات زودهنگام به دیدار الیزابت دوم ملکه بریتانیا رفت، استعفانامه رسمی خود را تقدیم وی کرد و سپس از موافقت ملکه با برگزاری انتخابات زودهنگام خبر داد.
جانسون ضمن اعلام رسمی آغاز فعالیت‌های انتخاباتی حزب محافظه‌کار، گفت: مجبور به برگزاری انتخابات زودهنگام شده است زیرا نمایندگان پارلمان با توافق جدید وی برای خروج از اتحادیه اروپا موافقت نکردند.
جانسون افزود، اگر حزب وی در انتخابات پیروز شود، در مدت 6 هفته توافق برگزیت را اجرا و بریتانیا را از اتحادیه اروپا خارج می‌کند.
هرچند جانسون در نهایت توانست با اتحادیه اروپا به توافق برسد و قصد داشت آن را در پارلمان به تصویب برساند و تا آخر اکتبر 2019 اجرایی کند، اما پارلمان تنها به کلیات این توافق رأی مثبت داد و اجرای آن را به 31 ژانویه 2020 موکول کرد.
این در حالی است که نظرسنجی ها از کاهش حمایت رای دهندگان از حزب حاکم محافظه کار به رهبری جانسون در مقابل احزاب رقیب به ویژه حزب کارگر به عنوان حزب مخالف اصلی حکایت دارد.
"جرمی کوربین" رهبر حزب کارگر در سخنانی در یک کارزار انتخاباتی نزدیک لندن اعلام کرد، در صورت پیروزی حزبش در انتخابات پیش رو، توافق با اتحادیه اروپا را به رای عمومی خواهد گذاشت.
کوربین گفت: این تصمیم نمی‌تواند تنها بر عهده سیاستمداران باشد و همه باید در این باره نظر بدهند.
در این صورت کسانی نیز که خواهان ماندن در اتحادیه اروپا هستند، می‌توانند نظرشان را اعلام کنند.
به نظر می رسد انتخابات زودهنگام 12 دسامبر مانند موارد مشابه قبلی همچون انتخابات زودهنگام در اوایل دوره زمامداری "ترزا می" نخست وزیر سابق نیست بلکه به منزله انتخاب سرنوشت ساز مردم بریتانیا درباره مسیر آینده این کشور خواهد بود.
در اینجا چند سناریو متصور است.
سناریوی نخست، این که حزب محافظه کار با آرایی نه چندان متفاوت با وضع کنونی به پیروزی برسد که در این صورت جانسون بار دیگر به نخست وزیری می رسد و باز وضعی شبیه اوضاع کنونی خواهد داشت. به عبارت دیگر وی همچنان فاقد آرای لازم برای پیشبرد رویکرد برگزیتی خود خواهد بود.
سناریوی دوم، که البته احتمال تحقق آن چندان زیاد نیست این است که حزب محافظه کار بتواند با کسب آرای زیاد شمار قابل توجهی از کرسی های مجلس عوام را از آن خود کند.
در این صورت جانسون خواهد توانست با قوت هرچه تمام توافق برگزیتی خود را با اتحادیه اروپا به تصویب برساند و در صورت توافق نکردن با اتحادیه اروپا، برگزیت بدون توافق را به اجرا بگذارد.
سناریوی سوم، پیروزی حزب کارگر به رهبری "جرمی کوربین" است که در این صورت اوضاع به طور کلی متفاوت خواهد شد زیرا کوربین قصد دارد توافق برگزیت را به رای عمومی بگذارد و در این صورت ممکن است با مخالفت بیشتر مردم بریتانیا با این توافق، اساسا مساله برگزیت کنار گذاشته شود.
همین مساله به دستاویزی برای جانسون برای حمله به حزب کارگر تبدیل شده است.
جانسون مدعی شده که اگر حزب کارگر به رهبری "جرمی کوربین" در انتخابات پیروز شود، آنگاه بریتانیا شاهد برگزاری دو همه پرسی بزرگ؛ یعنی همه پرسی مجدد بر سر برگزیت و همه پرسی دوباره برای استقلال اسکاتلند خواهد بود.
نویسنده:سيدرضا مير طاهر
138/117
بیشتربخوانید:
بوریس جانسون استعفا کرد / 21 آذر؛ زمان برگزاری انتخابات زودهنگام بریتانیا
پارلمان بریتانیا منحل شد
