در این روز فرخنده که روز آدینه و عید است محمد (ص)و حضرت خدیجه لحظه شماری می کنند، که بار درخت نبوت را در آغوش گیرند. در لحظه ای گویا بهشت به خانه رسول خدا آمده است، و زمین به فخر قدم های او بر اهل آسمان بالید. آری فاطمه (س)، پر فروغ ترین شعاع نور محمد (ص) طلوع کرد. پیامبر شادمان و بی قرار، کودک را در آغوش گرفت، پیشانی اش را بوسید و بر چهره آرام و با شکوه فاطمه نگریست.
نگاه پرفروغ فاطمه، قلب پیامبر (ص) را غرق در شعف و شادی کرد. با ولادت فاطمه (س)، گویی خداوند گنج هستی را به پیامبر (ص) بخشیده است و براستی به فرموده قرآن، فاطمه (س) برای پیامبر، کوثر و خیر کثیر بود، آنجا که خداوند در زیباترین توصیف به پیامبر (ص) چنین فرمود: "ما به تو خیر کثیر عطا کردیم. پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن."
این آیات کوتاه برای پیامبر (ص)، بسیار نوید بخش بود و او با تمام وجود، وعده های خداوند را باور داشت. فاطمه (س) آمده بود تا سَرور زنان عالم شود و از نسل او، پرچمدارانی راستین برای صیانت از آئین یکتاپرستی و مرزهای اخلاق و انسانیت برپا خیزند.
سلام بر فاطمه (س)، برترین زن عالم، سلام بر عزیزترین انسانها نزد پیامبر (ص)، سلام بر فاطمه (س) که مصداق عینی انسان متعالی است.
در طول تاریخ همواره کسانی بوده اند که با نور ایمان، اخلاص و عبودیت و طهارت خویش، جهان را زینت بخشیده و مشعل چراغ هدایت را روشن نگه داشته اند. در این میان نه تنها انبیا و اولیای الهی، بلکه زنانی پاک و نجیب نیز بوده اند، که ملک و ملکوت را با حضور معنوی خویش منور ساخته اند. از جمله این زنان پاک آسیه همسر فرعون، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد، و فاطمه دختر محمّد (ص) می‌باشند.
مادر حضرت مریم(س) «حنّه» زنى مؤمن و پاکدامن که ایمان و اعتقادش در نذر و نیاز و دعاى خاضعانه در پیشگاه ربوبى حق این چنین جلوه مىیابد: "[به یاد آورید] هنگامى که همسر عمران عرض کرد: پروردگارا! آنچه در رحم دارم براى تو نذر کردم که آزاد [براى خدمت تو] باشد، از من بپذیر که تو شنوا و دانایى!" «حنّه» پس از تولد نوزادش، نام او را مریم که به معناى «زن پارسا» مى باشد، گذاشت، و او و ذریّه اش را از شر وسوسه هاى شیطان رجیم به درگاه امن الهى سپرد و چون مى بایست به نذرش مبنى بر آزاد کردن او براى عبادت و خدمتگزارى در «بیت المقدس» عمل مى کرد، او رابه حضرت زکریا (ع) واگذار نمود تا تحت مراقبت و نظارت الهى ایشان به امر مقدس خدمتگزارى در خانه خدا بپردازد.
خداوند نیز در آیه 37 سوره آل عمران از پذیرش نذر این مادر خبر می دهد و می فرماید: "فتقبّلها ربُّهَا بقَبُولٍ حَسَنٍ: پس خداوند، او (مریم) را به طرز نیکویى پذیرفت (و نذر مادرش را قبول کرد)"
حضرت خدیجه نیز هنگامی که فاطمه (س) را باردار بود، مانند مادر مریم (س) نذر کرد و گفت: "خدایا من این کودکی را که در رحم دارم، برای تو «مُحَرَّر» کردم." به این معنا که: آزادش کردم پس از رشد تا آخر عمر در خدمت مسجد و دین بماند و از عبادت کنندگان مسجد شود. در این هنگام جبرییل از طرف خداوند بر پیامبر نازل شد و عرض کرد: "به خدیجه بگو. خداوند فرمود: آزاد کردن قبل از ملکیت روا نیست. این فرزندِ برگزیده ام را به من واگذار. او بنده ی من و مادر امامان است و من او را از آتش آزاد کرده ام."
حضرت فاطمه (س) نمودی زیبا از حرکت پاک و مقدس زنان را در طول تاریخ، فرا روی بشریت قرار می دهد. در حقیقت، فاطمه (س) یک انسان کامل است. اگر خداوند در آیه 42 سوره آل عمران حضرت مریم را به عنوان برترین زن عصر خود معرفی می نماید، حضرت زهرا را به گفته پیامبری که هرگز سخن لغوی از او شنیده نشده است، برترین زن در کل عالم خلقت (سیده ى نساء عالمین) است.
پیامبر اکرم در مقایسه حضرت مریم با حضرت فاطمه زهرا (س) فرمودند: "مریم سیّده ى نساء عالم خود بود، اما فاطمه سیده ى نساء عالمین از اولین تا آخرین است و وقتى در محرابش به عبادت مى ایستد فرشتگان مقرّب بر او سلام مى کنند و به او مى گویند: اى فاطمه، خداوند تو را برگزیده و پاک ساخته و تو را بر زنان جهان برترى داده است. (اِنَّ اللّهَ اصْطَفیکِ وَ طَهَّرَکِ وَاصْطَفیکِ عَلى نِساءِ الْعالَمین)"
یکی از القاب حضرت زهرا(س) «محدثه» است. ایشان را از این جهت محدثه نامیده اند که فرشتگان از آسمان بر او نازل می شدند و با وی همانند مریم دختر عِمران گفتگو داشتند. امام صادق (ع) می فرماید: "پس از رحلت پیامبر غم جانسوز پدر قلب حضرت فاطمه را لبریز کرده بود. به این جهت جبرئیل پی در پی به حضورش می رسید و او را در عزای پدر تسلیت می گفت و ازمقام و منزلت پیامبر نزد خداوند خبر می داد و نیز از حوادثی که پس از رحلت ایشان بر ذریه اش وارد خواهد گشت، آگاه می کرد."
علی (ع) نیز آنچه را که جبرئیل گزارش می داد و حضرت زهرا بازگو می کرد می نوشتند و به این ترتیب مجموعه ای که به «مصحف فاطمه» معروف است، پدید آمد. این کتاب در اختیار معصومین از اهل بیت پیامبر قرار گرفت و دیگران را به آن دسترسی نیست و تا روز ظهور حضرت مهدی (عج) نزد ایشان خواهد بود.
امام خمینى (ره) درباره مراوده حضرت فاطمه با فرشته وحی مى فرمایند: "در هفتاد و پنج روز (پس از رحلت پیامبر) مراوده و رفت و آمد جبرئیل زیاد بوده است و گمان ندارم که غیر از طبقه اول از انبیاى عظام درباره کسى این طور وارد شده باشد و حضرت امیر (ع) که کاتب وحى رسول خدا بوده، آنها را نوشته است و البته وحى به معناى آوردن احکام، با رفتن رسول اکرم (ص) تمام شد، اما مسئله آمدن جبرئیل براى کسى یک مسئله ساده نیست. خیال نشود که جبرئیل براى هرکس مى آید و امکان دارد بیاید. این یک تناسب لازم است بین روح آن کسى که جبرئیل مى خواهد بیاید و مقام جبرئیل که روح اعظم است. حتى درباره ائمّه هم من ندیده ام که وارد شده باشد. من این شرافت و فضیلت را از همه فضایلى که براى حضرت زهرا ذکر کرده اند- با آنکه آنها هم فضایل بزرگى است- بالاتر مى دانم."
و چه راست است فرموده ى پیامبر اکرم که: «فاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنّى» (فاطمه پاره اى از من است)، یعنى نه تنها پاره تن بلکه پاره ى روح و خصال پیامبر اکرم (ص) است، همچنانکه حضرت مریم پاره اى از حضرت عیسى است و بر او جبرئیل نازل مى شود، در حالیکه او پیامبر نبود.
در آیه 45 از سوره آل عمران آمده است: "(یاد کن) هنگامى (را) که فرشتگان گفتند اى مریم خداوند تو را به کلمه اى از جانب خود که نامش مسیح عیسى بن مریم است مژده مى دهد ..." و در آیه 42 همان سوره آمده است: "(یاد کن) هنگامى را که فرشتگان گفتند اى مریم خداوند تو را برگزیده و پاک ساخته و تو را بر زنان جهان برترى داده است."
بنابراین نزول فرشتگان بر حضرت زهرا (س) که مقام و منزلتی بسیار شریفتر از حضرت مریم دارد کاملا پذیرفتنی است. چه حضرت مریم سرور زنان زمان خویش بود و حضرت زهرا سرور زنان عالم در همه اعصار است.
گوینده:
حضرت مریم در سن نه سالگی خود را برای روزه های سالانه و عبادت های شبانه آماده ساخت وبه نقل امام باقر (ع) چون به نماز می ایستاد نور صورتش محراب را منور می کرد. قرآن او را مطیع و فرمانبردار خدا معرفی کرده و می فرماید: "وَ کَانَتْ مِنَ القَانِتِینَ: از بندگان مطیع خدا بود."
عبادت و مداومت حضرت فاطمه (س) نیز در طول عمر کوتاهشان بر قیام، نماز و دعا زبانزد است. فاطمه (س)، نه از آن جهت که دختر پیامبر است بلکه از آن جهت که در طاعت او کوشش فراوانی داشت و با بندگی خالصانه خود به مقام شامخ عرفان و طاعت خداوند دست یافت.
فاطمه(س) عاشق بندگی خدا بود؛ چنانکه روزی رسول خدا به او فرمود: "دخترم، از خدا چیزی بخواه که جبرئیل از جانب خدا، وعده اجابت داده است." فاطمه(س) عرض کرد: "حاجتی جز توفیق در بندگی خدا ندارم."
«حسن بصرى» که از نظر اهل سنّت یکى از عبّاد و زهّاد است، درباره حضرت فاطمه(س) مى‌گوید: "به قدرى دختر پیغمبر(ص) عبادت کرد و درمحراب عبادت ایستاد که پاهاى آن بزرگوار از ایستادن در محراب عبادت ورم کرد."
اما گویاتر از همه ماجرای شب عروسی اوست. امام علی (ع) می گوید در شب عروسی فاطمه را نگران دیدم، پرسیدم: چرا ناراحتی!؟ فاطمه (س) پاسخ داد: "علی جان! به خود مشغول بودم. داشتم به حالِ خودم فکر می کردم؛ که ناگاه، یادِ قبر و پایانِ کار خود افتادم. امروز، از خانه پدرم به خانه شما منتقل شدم و روزی هم ازین خانه به خانه قبر و قیامت پر خواهم کشید. پس تو را به خدا سوگند بیا تا به نماز بایستیم و با هم در این شب خدا را عبادت کنیم."
فاطمه بر اساس عبودیت و بندگی خدا به مقام صدیقین رسید. صدّیق کسی است که آنچه را می‌اندیشد و می‌گوید، صادقانه در عمل آن را نشان دهد. حضرت فاطمه، صدیقه کبری است؛ یعنی برترین زن صدیق.
در پایان سالروز ولادت حضرت فاطمه (س) را خدمت شما عزیزان تبریک می گوئیم و بر ساحت مقدس آن بانوی گرامی ، سلام و درود می فرستیم ، چرا که پیامبر خطاب به فاطمه فرمود: "دخترم کسی که بر تو درود بفرستد ، خداوند او را می آمرزد و در بهشت ، در هر کجا که باشم ، به من ملحق می کند."
116
