عکس: زهرا محب احمدی

در حالی که نگهداری از درختان کهنسال و قدیمی به عنوان میراث طبیعی، وظیفه ای عمومی به شمار می رود، در نقاطی از کشور مشاهده می کنیم که خرافه پرستی بلای جان درختان شده است و چه بسا این امر را می توان نوعی درخت آزاری قلمداد کرد.

به گزارش خبرگزاری ایران پرس، شاید برای بسیاری از ما اتفاق افتاده باشد که در مزار و یا بقعه ای قدیمی و یا حتی روستایی دوردست، درختی کهنسال را دیده باشیم که برخی افراد برای گرفتن حاجت و یا طلب شفا، نخ، پارچه، قفل و یا قندیل بر شاخه هایش بسته باشند و یا آن که شمع هایی را در پای آن درخت روشن کرده باشند.

این درختان کهنسال گرچه دستاویز پاره ای از خرافات شده و مورد بی مهری مسئولان قرار گرفته اند و برای ثبت و حفاظت از آنها اقدامی انجام نگرفته است، اما از جنبه میراث طبیعی بسیار حائز اهمیت هستند. 

گیلان، خطه سرسبز شمال ایران است که بازتاب مقدس بودن درختان تنومند در مناطق مختلف آن را می توان در فرهنگ عامه مردم این خطه به صورت اندیشه «آقا دار» دید. 

هنوز هم برخی از این درختان تنومند را می توان در حیاط بقعه های گیلان و یا برخی روستاهای آن مشاهده کرد. 

درخت انجیری هزار ساله در روستای «گل افزان» شهر فومن است که برای ثبت و حفاظت از این درخت کهنسال هنوز اقدامی از سوی مسئولان محلی صورت نگرفته است؛ در نتیجه کسانی با برافروختن شمع بر پای این درخت برای گرفتن حاجت از آن، این درخت کهنسال را از درون به آتش کشیده اند.

درخت انجیری نوعی از درختان اصلی جنگل های باستانی هیرکانی در شمال ایران است که در پاییز به دلیل رنگ‌ جادویی برگ‌هایش به عروس درختان خزان کننده شناخته می‌شود.

117

عکس: زهرا محب احمدی
عکس: زهرا محب احمدی
عکس: زهرا محب احمدی
عکس: زهرا محب احمدی
عکس: زهرا محب احمدی
عکس: زهرا محب احمدی
عکس: زهرا محب احمدی