در این راستا پلی میان این رژیم و برخی از کشورهای عربی کوچک که همگی از متحدان و دست نشانده های عربستان بودند، برقرار شد و در عین حال تلاش شد اختلافات داخلی میان کشورهای که قرار است دربازی جدید بکار گرفته شود حداقل به طور مقطعی هم که شده باشد مرتفع گردد تا آن ها بتوانند در کنار هم ماموریت محوله را انجام دهند.
عربستان و ترکیه که طی سال های گذشته سیاست و رویکرد کاملا رقابت جویانه و تا حدی خصمانه را بر له یا علیه جنبش های اخوان المسلمین در پیش گرفته بودند از جمله کشورهایی بودند که برای ایفای نقش در این بازی مدنظر بودند و به همین دلیل بلافاصله بعد از سفر محمد بن سلمان به ترکیه، یائیر لاپید وزیر امورخارجه رژیم صهیونیستی( که قرار است در پی انحلال دولت بنت و کنست سکان نخست وزیری را در دست بگیرد) بر اساس یک برنامه از قبل برنامه ریزی شده به آنکارا سفر کرد تا ضمن مهر تایید بر نزدیکی عربستان و ترکیه، به تلاش های جاری برای دور کردن ترکیه از ایران در کنار ممانعت از به نتیجه رسیدن مذاکرات احیای روابط تهران- ریاض شتاب بخشد.
سناریوی که از چند هفته پیش رژیم صهیونیستی و به طور مشخص موساد در دستور قرار داده و در جریان سفر لاپید فاز جدید آن اجرا شد جوسازی و به راه انداختن پروپاگاندا در این زمینه است که ایران قصد ربایش و یا ضربه زدن به اتباع اسرائیل در ترکیه را دارد. این سناریو از حدود دو ماه پیش در قالب یک سناریوی کلان دنبال می شد با این توضیح که در اواسط اردیبهشت ماه 1401 یعنی درست زمانی که اروپا برخلاف تمایل رژیم صهیونیستی به میانجی احیای برجام تبدیل شده بود و در همان حال بحث هایی در خصوص احتمال خروج سپاه قدس و یا دستکم سپاه از فهرست گروه های تروریستی امریکا در جریان بود و در عین حال، امریکا و رژیم صهیونیستی تلاش می کردند ترکیه نیز به جرگه کشورهای نوسازشکار با این رژیم ملحق شود، سناریوی نخ نمای دیگری از سوی موساد به مرحله اجرا گذاشته شد وبا انتشار یک فایل صوتی منتسب به فردی بنام منصور رسولی ادعا شد که این فرد از طرف نیروی قدس مأموریت داشته است یک اسرائیلی را در سفارت اسرائیل در ترکیه، یک ژنرال آمریکایی را در آلمان و یک روزنامه‌نگار را در فرانسه ترور کند.
این سناریو به گونه ایی طراحی شده بود که بتواند به سه نیاز اسرائیل پاسخ دهد: یعنی از اقدام احتمالی دولت بایدن برای خارج کردن سپاه قدس ازفهرست گروه های تروریستی و بازگشت آن به برجام جلوگیری کند، در سر راه میانجی گری های اروپا مانع ایجاد کند و در عین حال زمینه روانی را برای عادی سازی روابط میان ترکیه و رژیم صهیونیستی و ایجاد اخلال در روابط میان ترکیه و ایران فراهم کند.
در آن مقطع رسانه های بیگانه بدون اینکه هیچ اشاره ای به ساختگی بودن این سناریو و اهداف رژیم صهیونیستی از آن اشاره بکنند با آب و تاب فراوان به پوشش و انعکاس این سناریوی ساختگی پرداختند و سعی کردند آن را به جای واقعیت جا بزنند اما منصور رسولی با انتشار فایل صوتی اذعان کرد که به امور کشاورزی اشتغال دارد و چند وقت پیش از اجرای این سناریو توسط عواملی ربوده و با ضرب و شتم به اظهارات اجباری وادارشده بود.
بعد از این رسوایی، این سناریو برای چند هفته در حاشیه قرار گرفت تا اینکه در جریان سفر همزمان محمد بن سلمان و یائیر لاپید وزیر امورخارجه رژیم صهیونیستی به ترکیه بازسازی شد، اما اینبار دیگر از آلمان و فرانسه و امریکا در فاز جدید سناریو خبری نبود چراکه هر دو هدف تل آویو یعنی منصرف کردن دولت بایدن از بازگشت به برجام و خارج کردن سپاه از فهرست گروه های تروریستی محقق شده بود اما از آنجا که هنوز تشکیل ائتلاف اسرائیلی و کشورهای نوسازشکار هنوز تکمیل نشده لذا در فاز جدید سناریو تمرکز اصلی بر ترکیه شده است.
در این راستا از چند روز قبل از سفر لاپید به آنکارا منابع اسرائیلی مدعی شدند که ایران قصد ربایش اتباع اسرائیلی از ترکیه را دارد و لذا از همه گردشگران اسرائیلی خواسته شد این کشور را ترک کنند.
متعاقب آن منابع اطلاعاتی ترکیه مدعی بازداشت 8 نفر از عوامل وابسته به ایران شدند و در عین حال منابع اسرائیلی مدعی شدند که سفیر سابق اسرائیل و همسرش جزء اهداف ایرانی بوده که با همکاری ترکیه این عملات ناکام مانده است.
این اخبار ساختگی برای رژیم صهیونیستی و بازوهای تبلیغاتی آن تازگی ندارد و به رفتار عادی آن ها تبدیل شده است اما آنچه مایه تعجب و سوال است برخورد و رفتار ترکیه و سازمان اطلاعاتی و امنیتی عریض و طویل آن یعنی «میت» است که در زمین اسرائیل و موساد بازی می کند که این هوشمندی مقامات ترکیه را می طلبد.
بی تردید آن ها به خوبی می دانند که نزدیکی این رژیم و حتی عربستان به ترکیه تاکتیکی است و امتناع محمد بن سلمان از اجرای سلام نظامی سنتی در مراسم استقبال اردوغان نشان داد که محمد بن سلمان هنوز کینه خود را از حمایت ترکیه از جنبش های اخوان فراموش نکرده است و رژیم صهیونیستی نیز دور جدید عادی‌سازی روابط با کشورها را با این نیت آغاز کرده است که مهر تایید آن ها را نیز بر حذف مساله فلسطین داشته باشد و به نوعی آن ها را در سیاست های توسعه طالبانه و ضد صلح خود شریک شریک کند.
احمد کاظم زاده
