ایران پرس: با وجود آتش‌بس در جنگ 3 روزه میان رژیم صهیونیستی و جهاد اسلامی فلسطین، اما تنش میان طرفین و همچنین اقدام‌های جنایت‌کارانه رژیم صهیونیستی همچنان ادامه دارد.

رژیم صهیونیستی از 5 اوت جنگی جدید علیه باریکه غزه آغاز کرد و مواضع جهاد اسلامی فلسطین را هدف قرار داد که پس از 3 روز مجبور به پذیرش آتش بس شد.

پس از آتش بس نیز ادامه جنایت‌های این رژیم، سبب واکنش فلسطینی‌ها شد. بازداشت فلسطینی‌ها، یورش به منازل آنها، مصادره لوازم و شهرک‌سازی همچنان ادامه دارد. علاوه بر این، نظامیان صهیونیست بامداد پنجشنبه به دفتر شماری از نهادهای حقوقی و مدنی فلسطین در شهر رام‌الله واقع در کرانه باختری یورش برده و پس از مصادره لوازم، اقدام به پلمپ آن کردند.

فلسطینی‌ها نیز در مقابل این جنایت‌ها به عملیات مقاومتی دست زده‌اند. کرانه باختری طی دو روز گذشته شاهد 30 عملیات مقاومتی بوده که اشغالگران و شهرک‌نشینان صهیونیست را در مناطق مختلف هدف قرار داده است. این نشان می‌دهد که فلسطینی‌ها معتقد به کارآمدی عملیات مقاومتی ضد رژیم صهیونیستی هستند.

اما پرسش اصلی این است که چرا رژیم صهیونیستی افزایش خشونت علیه فلسطینی‌ها را به خصوص پس از آغاز به کار کابینه چرخشی نفتالی بنت - یائیر لاپید در دستور کار قرار داد؟

اگرچه علل مختلفی نظیر بدون مجازات ماندن جنایت‌های این رژیم و سکوت جامعه جهانی در این موضوع اثر دارد، اما به نظر می‌رسد سه فاکتور خوی خشونت و جنگ طلب بودن رژیم، معامله قرن و توافق عادی‌سازی و به خصوص وضعیت نابسامان اراضی اشغالی علل مهم‌تری در شدت گرفتن جنایت رژیم علیه فلسطینی‌ها است. 

تأسیس رژیم صهیونیستی معلول خشونت و جنگ بود. صهیونیست‌ها با خشونت علیه فلسطینی‌ها وارد سرزمین فلسطین شده و اراضی و منازل آنها را مصادره کردند. در ادامه نیز برای اشغال بیشتر سرزمین فلسطینی‌ها به جنگ روی آوردند و این روال همچنان ادامه دارد. بنابراین، خشونت در ذات رژیم صهیونیستی قرار دارد و خشونت‌های اخیر نیز ناشی از این ویژگی ذاتی است. 

معامله قرنی که دولت پیشین آمریکا به ریاست «دونالد ترامپ» اجرا کرد و همچنین توافق عادی‌سازی روابط برخی کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی که در زمان ترامپ امضا شد و پس از آن روابط طرفین گسترش پیدا کرد نیز عامل مهمی است که سبب شد رژیم صهیونیستی جسارت بیشتری برای شدت بخشیدن خشونت علیه فلسطینی‌ها داشته باشد. برداشت این رژیم این است که با معامله قرن و توافق عادی‌سازی عملاً حمایت کشورهای عربی از فلسطین کاهش پیدا کرده است.

وضعیت نابسامان اراضی اشغالی در سال‌های اخیر شاید بیش از فاکتورهای ذکر شده در شدت گرفتن خشونت‌ها علیه فلسطینی‌ها نقش داشته است. از سال 2019 تاکنون رژیم صهیونیستی با کابینه‌های شکننده اداره شد.

چهار انتخابات پارلمانی طی این مدت برگزار شد و قرار است انتخابات پنجم هم در نوامبر آینده برگزار شود. میزان نارضایتی مردم در اراضی اشغالی افزایش یافته به نحوی که مهاجرت معکوس در مقایسه با مهاجرت به اراضی اشغالی بیشتر شده است.

مقامات صهیونیستی که در عرصه داخلی دستاورد چندانی نداشته‌اند جنگ با فلسطینی‌ها را به بهانه‌های مختلف در دستور کار قرار دادند تا به نوعی ابهت پوشالی خود را هم برای مردم و هم برای کشورهای عربی که به عادی‌سازی روی آوردند، نشان دهند. 

نویسنده: سیدرضی عمادی

117