29 سال پیش در هشتم دسامبر 1987 نخستین انتفاضه فلسطین علیه رژیم صهیونیستی با عنوان "انتفاضه سنگ" از شمال باریکه غزه آغاز شد.
علت این انتفاضه زیر گرفتن شماری از کارگران فلسطینی توسط خودرو اسرائیلی در ایست بازرسی بیت حانون و شهادت چهار کارگر فلسطینی بود.
انتفاضه دوم فلسطین که به "انتفاضه الاقصی" معروف شد، از 28 سپتامبر 2000 آغاز شد.
دلیل آغاز این انتفاضه، ورود آریل شارون، نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی به مسجد الاقصی به همراه تعداد زیادی نظامیان اسرائیلی بود.
انتفاضه سوم، "انتفاضه قدس" نام دارد که جرقه آن از روز 24 سپتامبر 2015 مصادف با روز عید قربان مسلمانان و روز عید غفران یهودی زده شد.
علت آغاز انتفاضه قدس نیز این بود که وزیر کشاورزی اسرائیل به همراه شهرک نشینان صهیونیست وارد مسجدالاقصی شدند اما با مقاومت نمازگزاران مسجدالاقصی برای جلوگیری از هتک حرمت مسجد توسط صهیونیست ها مواجه شدند.
نظامیان صهیونیست، نمازگزاران فلسطینی را هدف گلوله های پلاستیکی و گازهای اشک آور قرار داداند و شمار زیادی از نمازگزاران فلسطینی را زخمی کردند.
با این حال، شروع انتفاضه سوم از روز اول اکتبر بود زیرا در این روز "مهند حلبی"، دانشجوی فلسطینی بعد از یک عملیات استشهادی به ضرب گلوله نظامیان صهیونیست به شهادت رسید.
صرفنظر از علل متفاوت آغاز انتفاضه های فلسطین، تفاوت های ماهوی دیگری نیز میان این انتفاضه ها وجود دارد.
در انتفاضه سنگ حدود 1300 فلسطینی، در انتفاضه الاقصی 4412 فلسطینی و در انتفاضه قدس تاکنون 268 فلسطینی به شهادت رسیده اند.
تفاوت دیگر این است که انتفاضه سنگ برای مدت شش سال (1987 تا 1993) و انتفاضه الاقصی 5 سال (2000 تا 2005) به طول انجامید و انتفاضه قدس نیز دومین سال خود را پشت سر می گذارد.
این در حالی است که با آغاز انتفاضه قدس، عده‌ای آن را یک "پدیده امنیتی زودگذر" می‌دانستند.
انتفاضه سنگ از باریکه غزه آغاز شد اما انتفاضه های الاقصی و قدس از کرانه باختری آغاز شدند.
این موضوع نشان می دهد ، مبارزه فلسطینیان با رژیم اشغالگر صهیونیستی به باریکه غزه محدود نیست بلکه همه مردم فلسطین با این رژیم مبارزه می کنند.
به عبارت دیگر، در حالی که میان گروههای فلسطینی درباره چگونگی برخورد با رژیم صهیونیستی اختلاف وجود دارد، مردم فلسطین در این زمینه وحدت نظر دارند و ضمن مخالفت با هرگونه سازش، مبارزه با این رژیم را اولویت می دانند.
موضوع دیگر این است که میزان حمایت کشورهای عربی از انتفاضه های فلسطین با گذشت زمان، کم و کمتر شده است.
انتفاضه نخست موسوم به انتفاضه سنگ با حمایت بیشتری مواجه شد، اما انتفاضه دوم موسوم به الاقصی از حمایت اندک کشورهای عرب برخوردار بود.
کشورهای عربی در انتفاضه جاری که قدس نام دارد نه تنها هیچ حمایتی از مردم فلسطین نمی کنند بلکه حتی به نوعی در کنار رژیم اشغالگر صهیونیستی قرار گرفتند و در سایه مدیریت کشورهای غربی به خصوص آمریکا، رژیم صهیونیستی برای کشورهای عربی، « دشمن اول » محسوب نمی شود.
از مهمترین وجوه مشترک انتفاضه های سه گانه می توان به این موضوع اشاره کرد که ابزار مبارزه مردم فلسطین با نظامیان صهیونیستی تغییر چندانی نکرده و همچنان سنگ مهمترین ابزار انتفاضه است.
