این تظاهرات اعتراض‌آمیز در حالی صورت گرفت که با توجه به مهلت دو ساله برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا یعنی از مارس 2017 تا مارس 2019 هنوز مسائل و اختلافات فراونی بین دو طرف وجود دارد. ازجمله موضوع مرزهای مشترک با جمهوری ایرلند و چگونگی مراودات تجاری و کنترل کالاهای وارداتی به آن، از مهم‌ترین موانع توافق میان بریتانیا با اتحادیه اروپا محسوب می‌شود.
این شرایط سبب شده تا احتمال برگزیت سخت قوت بگیرد بدین معنا که در ساعت 11 صبح روز 29 مارس 2019، عضویت بریتانیا در تمامی معاهده‌های اتحادیه اروپا همچون «اتحادیه گمرکی» و «بازار واحد اروپا» و همچنین تمامی توافق‌نامه‌های تجاری بین‌المللی که اتحادیه‌اروپا آنها را منعقد کرده است، پایان یابد.
این در حالی است که مدتهاست بسیاری از شهروندان بریتانیایی درباره برگزیت و مذاکرات مربوط به آن معترض هستند.
با توجه به اینکه 52 درصد مردم بریتانیا در رای‌گیری برگزیت به آن رای داده‌اند، شکننده بودن این رای و تبعات کنونی آن باعث شده تا بسیاری از شهروندان این کشور و مقامات حزبی خواستار برگزاری دوباره رفراندوم و تصمیم‌گیری درمورد برگزیت باشند.
«تونی بلر» Tony Blair نخست وزیر پیشین بریتانیا در این باره می‌گوید: باید با برگزاری دوباره همه‌پرسی درباره برگزیت، به مردم فرصت داد تا بین مخالفت یا موافقت با برگزیت، قدرت انتخاب داشته باشند.
«صادق خان» شهردار لندن نیز با اشاره به باقی ماندن زمان اندک برای مذاکره با طرف اروپایی که نتیجه آن یا توافق بد و یا حاصل نشدن توافق است، می‌گوید: زمان آن است که این مسئله حیاتی از دست سیاست‌مداران گرفته و به مردم داده شود تا آنان کنترل امور را به دست گیرند.
به‌رغم همه درخواست‌ها، ترزا می نخست وزیر بریتانیا، و حزب محافظه‌کار با برگزاری دوباره همه‌پرسی درمورد برگزیت مخالفت کرده‌اند. در این مورد ترزا می می‌گوید: همه پرسی دیگری برای برگزیت وجود نخواهد داشت.
اکنون در شرایطی که مذاکرات برگزیت میان اتحادیه اروپا و بریتانیا به بن بست رسیده است و همچنان مقامات لندن بر اجرایی شدن برگزیت اصرار دارند، هزاران نفر از شهروندان بریتانیا عصر شنبه در تظاهرات اعتراض‌آمیز بی‌سابقه خود، اعلام کردند که این آن برگزیتی نیست که هوادارانش پیش از همه پرسی ژوئن 2016 وعده داده بودند و در واقع هیچ شباهتی با آنچه که امروز مورد بحث است ندارد.
معترضان می‌گویند اگر هزینه‌های برگزیت را می‌دانستند رای‌شان حتما متفاوت بود و هیچ‌گاه به خروج از اتحادیه اروپا رای نمی‌دادند. در این شرایط مشخص نیست دولت محافظه‌کار ترزا می چه توافقی را می‌خواهد به سرانجام برساند.
نکته مسلم این است که سرنوشت بریتانیا با سرنوشت برگزیت گره خورده است و هر تصمیمی در این زمینه می‌تواند مسیر کاملا متفاوتی را فرا روی این کشور قرار دهد.
نویسنده: آتوسا دینیاریان
141/120
بیشتر بخوانید:
تظاهرات گسترده در مخالفت با برگزیت در بریتانیا
گزارش: لندن؛ تظاهرات میلیونی ضد برگزیت
لوموند: نگرانی مهاجران فرانسوی در دوره پسابرگزیت
