«عبدالعزیز صالح بن حبتور» نخست وزیر یمن در تحلیلی که در روزنامه رأی الیوم چاپ لندن، منتشر شد می نویسد، روز 18 مرداد (9 اوت 2018) در تجاوز نظامی ائتلاف عربی ضد یمن به شهر ضحیان، 51 نفر که بیشتر آنها دانش آموز بودند، شهید و بیش از 77 غیرنظامی که نزدیک محل حمله هوایی به اتوبوس حامل این دانش آموزان حضور داشتند، زخمی شدند.
همچنین روز اول شهریور(23 اوت 2018)، 26 کودک و زن یمنی که از بیم حملات هوایی متجاوزان به شهر الدریهمی در حال فرار بودند، هدف قرار گرفته و جان خود را از دست دادند.
این دو جنایت هولناک که جهان را تکان داد، در نوع خود بی سابقه نبوده اند چنانچه پیش از آن نیز
سازمان های حقوق بشری داخلی و بین المللی جنایات ائتلاف عربی ضد یمن را محکوم کرده اند.
محکوم شدن جنایات آل سعود، هیچ تاثیری بر وجدان مسوولان سیاسی عربستان سعودی و امارات
سازمان ملل متحد نیز دو جنایت اخیر ائتلاف عربی را که در مدت یک ماه (اوت 2018) در یمن رخ داد، محکوم کرد؛ اما واکنش های جهانی و محکوم شدن این جنایات، هیچ تاثیری بر وجدان مسوولان سیاسی عربستان سعودی و امارات و کسانی که دستور قتل عمد کودکان یمنی را از اتاق های عملیات جنگی صادر می کنند، نداشته است.
اما نکته شگفت آور این است که همه این جنایات در ایام عید قربان و زمانی که میلیون ها نفر از حجاج در مشاعر حج در حال انجام فریضه حج بودند، رخ داده است، در حالی که خداوند قتل را در این ایام به طور مطلق حرام کرده است.
به اعتقاد افکار عمومی یمنی و منطقه ای و حتی بین المللی، پس از وقوع هر جنایت هولناک متجاوزان در یمن، رسانه های خبری کشورهای متجاوز می کوشند درباره این جنایات دروغ پراکنی کرده و حتی اساسا وقوع آنها را تکذیب کنند و اگر نتوانند حقایق را انکار کنند، با ابراز تاسف چنین وانمود می کنند که این حملات به اشتباه رخ داده است.
اما نکته قابل توجه در تصمیم شورای امنیت در خصوص بررسی پرونده این جنایت از سوی کمیته تحقیقاتی، آن است که این کمیته نیز توسط کشورهایی تشکیل می شود که خود مرتکب جنایت شده و به کشتار یمنی ها اذعان کرده اند.
به اعتقاد این متجازوان و همان طور که سخنگوی ائتلاف عربی ضد یمن ادعا کرده است، قربانیان این جنایت سربازانی هستند که در آینده راهی جبهه های جنگ می شدند.
در این حال بیانیه رسمی دیده بان حقوق بشر مبنی بر این که بررسی پرونده های کشتار غیرنظامیان یمنی توسط کمیته های وابسته به ائتلاف عربی به رهبری عربستان سعودی، فاقد نتایج صحیح، شفاف و بی طرفانه است، به معنای رد تصمیم شورای امنیت سازمان ملل متحد در این رابطه است.
به اعتقاد سازمان بین المللی حقوق بشر، متهمانِ بیشتر حوادث نظامی که ممکن است در دسته جنایات جنگی قرار گیرند، کشورهایی هستند که با فروش اسلحه و مهمات قدیمی و تسلیحات ممنوعه بین المللی، با متجاوزان همکاری داشته اند.
چرا از روز 26 مارس 2015 و آغاز تجاوز نظامی عربستان سعودی و متحدانش به خاک یمن، کودکان یمنی با چنین جنایات مکرری مواجهند؟
-اول: متجاوزان به سرکردگی عربستان سعودی و امارات، به حفظ جان یمنی ها به ویژه کودکان آنها، بی اعتنا هستند.
-دوم: کشوهای متجاوز به یمن با سازمان های حقوق بشری که جسارت داشته اند تا در گزارش های تقریبا بی طرفانه خود، آمار قربانیان و حجم جنایات علیه غیرنظامیان را ارائه دهند، با رفتاری وقیح و شرم آور برخورد می کنند. این کشورهای متجاوز به خاطر ثروت خود و پرداخت رشوه به برخی شخصیت های با نفوذ کشورهای استعمارگر غربی و شخصیت های سیاسی و رسانه ای و حتی بین المللی، به گونه ای رفتار می کنند که گویا فراتر از قانون حقوق بشر بین المللی هستند.
روشن ترین نمونه این اقدام، قطعنامه 2216 شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره یمن است که تحت بند فصل هفتم منشور این سازمان تصویب شد.
-سوم: ائتلاف عربی ضد یمن از برخی از شخصیت های اجتماعی و مسؤولان سیاسی، قبیله ای، نظامی و رسانه ای یمن که متأسفانه آمادگی خیانت به یمن و خدمت به متجاوزان را داشته اند، سوءاستفاده کرده و برخی از آنها به مزدورانی جیره خوار تبدیل شده اند که با سلاح و قلم و با بهایی اندک، به خدمت آنها درآمده اند. از این رو هر از گاهی مشاهده می کنیم که برخی از این مزدوران خیانتکار از تریبون رسانه های کشورهای متجاوز، به دفاع از این کشورها پرداخته و مدافعان یمنی را به خیانت به وطن متهم می کنند.
آیا این مسأله فاجعه اخلاقی کم سابقه در جهان به شمار نمی رود؟
-چهارم: تحقیقات دقیق راهبردی و رسانه ای نشان می دهد که آغاز جنگ علیه یمن با اهداف استراتژیک اقتصادی آغاز شده است که مهم ترین این اهداف عبارتند از:
الف- تصرف سواحل یمن و اشغال مهم ترین بنادر و جزایر راهبردی این کشور و نیز کنترل تنگه باب المندب.
ب- کشیدن لوله های انتقال نفت خام از صحرای ربع الخالی (در عربستان سعودی) به دریای عرب که از سالیان دراز، یکی از رویاهای دست نیافتنی سران آل سعود به شمار می رفته است.
ج- جلوگیری از اجرای کاوش های جدید برای استخراج نفت و گاز و معادنی که در برخی استان های دارای این ثروت های طبیعی یمن، وجود دارد.
د- با وجود آن که یمن با ثروت انسانی خود یکی از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس است، اما تلاش می شد تا همچنان کشوری فقیر و وابسته به کشورهای ثروتمند منطقه باقی بماند و بدون اراده در تصمیم گیری های سیاسی خود، در این زمینه نیز تابع همسایگان عرب خود باشد.
خلاصه آن که:
مردم ساده دل و ستمدیده یمن و همچنین کسانی که از وطن خود دفاع می کنند، از علمای مسلمان که کوچه ها و خیابان های کشورهای عربی و اسلامی را پُر کرده اند، می خواهند تا به پرسش هایی تلخ پاسخ دهند.
مردم یمن با یادآوری وظایف اخلاقی و دینی علمای اسلامی که در منابر مساجد و میادین، به ارشاد دیگران می پردازند، خطاب به آنها می گویند:
«شما (علماء، فقها و مبلغان اسلامی) شب و روز خود را با مشاهده حوادث هولناک یمن و کشتار غیرنظامیان یمنی توسط هواپیماهای جنگی سعودی و اماراتی آغاز کرده و به پایان می رسانید و این در حالی است که حضرت محمد (ص) خاتم پیامبران درباره یمنی ها احادیثی داشته است.»
مردم یمن از علمای دینی می خواهند تا با نصیحت، اعلام نظر و ارائه فتواهایی صادقانه، به سعودی ها و اماراتی هایی که در خون کودکان بی گناه یمنی به ویژه در صعده و الدریهمی غرق شده اند، برای خروج از این جنایت، کمک کنند.
متجاوزان تصور می کنند که این اقدامات وحشیانه ممکن است اراده مجاهدان یمنی را در همه جبهه ها، شکست دهد در حالی که این امر هرگز تحقق نخواهد یافت.
مترجم: سیده زهرا محب احمدی
133/110
بیشتر بخوانید:
بیانیه انجمن علمای یمن در محکومیت کشتار دانش آموزان یمنی
واکنش علمای دینی یمن به تصمیم اخیر اتحادیه عرب