صدراعظم آلمان و رئیس جمهوری فرانسه در این نشست، ایجاد اروپایی با «سرعت‌های مختلف» را ضروری خواندند و درباره درجا زدن اروپا در صورت اجرا نشدن این طرح هشدار دادند.
این اولین بار است که موضوع «سرعت های مختلف» اعضای اتحادیه اروپا در مسیر پیشرفت و همگرایی مطرح می شود. آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان در توضیح این مسئله گفت اگر اتحادیه اروپا اجازه ندهد اعضای آن با سرعت های مختلف در مسیر پیشرفت حرکت کنند ، با مشکل مواجه خواهد شد.
به گفته مرکل، هیچ کشوری نباید حذف شود اما نیازی هم نیست که همه مجبور باشند در هر پروژه ای شرکت کنند.
سیدرضا میرطاهر کارشناس مسائل اروپا در این زمینه می نویسد:
مطرح شدن این دیدگاه از سوی آلمان و فرانسه به عنوان اولین و دومین کشور قدرتمند اتحادیه اروپا قابل تامل است.
به نظر می رسد دولت های بزرگ اروپایی به این جمع بندی رسیده اند که با توجه به ظرفیتهای متفاوت کشورهای اتحادیه اروپا که از اقتصاد قدرتمندی مانند آلمان تا کشور فقیری مانند بلغارستان را در بر می گیرد، انتظار حرکت یکسان این کشورها در پروژه های اروپایی، غیرواقع بینانه است.
به همین دلیل مرکل در این نشست در باره روند نادرست سیاست های اتحادیه اروپا و اثرهای منفی آن هشدار داد.
سران کشورهای بزرگ اروپایی قصد دارند به جای اصرار بر مشارکت همه کشورهای اروپایی در پروژه ها و طرح های مد نظراتحادیه، کشورهای قویتر این نهاد اروپایی، طرح های مشترک تشکیل ارتش مشترک، مقابله با بحران پناهجویان، اتخاذ تدابیر مشترک برای تقویت یورو و سیاستهای مشترک در قبال بحران های بین المللی را پیش ببرند.
آلمان و فرانسه خواهان حداکثر یکپارچگی کشورهای عضو اتحادیه اروپا و در نهایت تبدیل این اتحادیه به موجودیت سیاسی فدرال هستند که دارای وحدت اقتصادی، نظامی و سیاست خارجی باشد.
ظاهرا برخی از سران اروپایی از این واقعیت غافل بودند که پذیرش عجولانه کشورهای شرق و مرکز اروپا در اتحادیه اروپا در دهه 2000، بدون در نظرگرفتن شرایط احراز عضویت این کشورها می تواند معضلات جدی برای اتحادیه اروپا ایجاد کند.
در قبال مسائل و بحرانهایی که تا کنون برای اتحادیه اروپا رخ داده ، شاهد اختلاف نظر قابل ملاحظه ایی میان کشورهای شمال و جنوب این نهاد اروپایی بوده ایم که می توان آن را اختلاف «داراها» و «ندارها» نیز نامید.
پس از بحران اقتصادی سال2008، اختلاف نظر در مورد سیاست ریاضت اقتصادی، ارائه بسته های نجات اقتصادی از سوی کشورهای ثروتمند شمال اروپا به کشورهای فقیر جنوب قاره و همچنین واگذاری بخشی از حاکمیت و اختیارات ملی به نهادهای تحت نظر اتحادیه اروپا و در نهایت بروز بحران پناهجویان، اکنون انتقاد و تردید نسبت به بقای اتحادیه اروپا در شکل کنونی آن افزایش چشمگیری یافته است.
شاید به همین دلیل است که اکنون سران این چهار کشور اروپایی با مطرح کردن ایده «سرعت های مختلف»، عملا خود استارت واگرایی و تجزیه اتحادیه اروپا را زده اند./113/110
بیشتر بخوانید:
اقتصاد آلمان تحت تاثیر خروج انگلیس از اتحادیه اروپا
