پارلمان لبنان پس از گذشت بیش از 2 سال بن‌بست سیاسی در این کشور، میشل عون، ژنرال سابق این کشور، را به عنوان رئیس‌جمهور برگزید.

نمایندگان پارلمان لبنان ظهر دوشنبه (10 آبان) چهل‌وششمین دورۀ رأی‌گیری برای انتخاب رئیس‌جمهور این کشور را در چهار مرحله برگزار کردند.

عون در دور اول این انتخابات پارلمانی موفق نشد حمایت دو سومیِ اکثریت مجلس را به دست بیاورد، بنابراین انتخابات به دور دوم کشیده شد.

دور دوم و سوم این رأی‌گیری نیز به نتیجه نرسید و انتخابات به دور چهارم کشیده شد. در این دور عون توانست با کسب 83 رای از مجموع 127 رای نمایندگان، رئیس‌جمهور لبنان شود. 

پیش از این عربستان سعودی با اعمال فشار بر جریان المستقبل مانع از انتخاب رئیس‌جمهور لبنان طی بیش از 2 سال گذشته شده‌ بود. جریان المستقبل به رهبری سعد حریری صاحب 26 کرسی از مجموع 128 کرسی مجلس لبنان است.

عون به عنوان یک سیاست‌مدار مسیحیِ 81 ساله توانسته‌است حمایت 2 رقیب بزرگ خود یعنی سمیر جعجع، رهبر حزب «نیروهای مسیحی لبنان»، و سعد حریری، نخست‌وزیر سابق این کشور، را کسب کند.

پیشتر حریری تأیید عون را برای «حفاظت از لبنان، نظام (سیاسی)، دولت و مردم لبنان» ضروری دانسته‌بود.

جنبش مقاومت حزب‌الله لبنان نیز که از سال 2006 هم‌پیمان عون بوده‎‏است، پیشتر وی را تأیید کرده‌‌بود.

بر اساس قانون اساسی لبنان، رئیس‌جمهور این کشور باید از مسیحیان مارونی باشد در حالی‌که نخست‌وزیر یک مسلمان سنّی و رئیس پارلمان نیز از مسلمانان شیعه خواهد‌بود.

لبنان از می 2014 (خرداد 1393) هم‌زمان با پایان دو دور ریاست‌جمهوری میشل سلیمان رئیس‌جمهور نداشته‌است.

این طولانی‌ترین خلأ قدرت در لبنان پس از پایان جنگ داخلی این کشور در سال 1990 محسوب می‌شود. ناظران سیاسی مداخلۀ عربستان را مهم‌ترین عامل خلاء قدرت در لبنان می‌دانند.