درپایان نشست سران کشورهای مستقل همسود که در محل «کاخ سامان» شهر دوشنبه برگزار شد، ریاست دوره ای این اتحادیه از تاجیکستان به ترکمنستان منتقل شد.
ریاست دوره ای ترکمنستان بر اتحادیه کشورهای مستقل همسود در شرایطی آغاز شده است که اعضای این اتحادیه در وضعیت بسیار حساسی قرار گرفته اند.
درحقیقت اعضای اتحادیه از یکسو با اصرار غرب به ویژه آمریکا به منظور نفوذ در کشورهای همسایه روسیه و از سوی دیگر، تلاش های مضاعف برخی از گروه های تروریستی مورد حمایت آمریکا و برخی از دولت های عرب حاشیه خلیج فارس نظیر گروه تروریستی داعش برای ایجاد پایگاهی در آسیای مرکزی مواجه اند.
برای اعضای گروه تروریستی داعش و حامیان آنها نیز تداوم بقای این جریان تروریستی تنها با ایجاد پایگاهی دریک منطقه امن نظیر آسیای مرکزی اهمیت حیاتی دارد.
دراین ارتباط «اندی ناویکاف»، رئیس مرکز ضدتروریستی سازمان کشورهای مشترک المنافع همسود با اشاره به کاهش تعداد افراط گرایان علاقمند به حضور در صفوف داعش در آسیای مرکزی خبر داد و گفت: "تعداد افراط گرایان علاقمند به ورود به عراق و سوریه کاهش یافته و بر عکس ، تروریستهای داعش در پی راههای بازگشت به کشورهای خود هستند."
درحقیقت، این امر وظیفه کشورهای عضوجامعه همسود و روسای دوره ای اعضای اتحادیه را سنگین تر می کند و بدیهی است درچنین شرایطی، ریاست دوره ای کشورهای مستقل همسود از اهمیت فراوانی برخوردار خواهد بود به ویژه برای ترکمنستان که از سال 2005 میلادی به یک عضو حاشیه ای در این اتحادیه تبدیل شده است.
به رغم اهمیت ریاست دوره ای ترکمنستان بر جامعه همسود در شرایط جاری، باید گفت: طی سال های اخیر اتحادیه کشورهای مستقل همسود، مفهوم واقعی خود را ازدست داده است. به ویژه که اعضای این اتحادیه در چند سال گذشته، صرفا درسطح دیپلمات ها با یکدیگر نشست برگزار می کرده اند و تمامی رؤسای جمهوری همسود کمتردر نشست های عمومی حضور یافته اند.
از جمله می توان به نشست دوشنبه اشاره کرد که، سران برخی از کشورهای عضو حضورنداشتند و«قربانقلی بردی محمداف، رئیس جمهوری ترکمنستان نیز به دلیل شرکت در نشست مجمع عمومی سازمان ملل، در نشست دوشنبه حضور نداشت و«پورلی آقامراداف»، معاون نخست وزیر این کشور به نمایندگی از وی ریاست دوره ای کشورهای مستقل همسود را به عهده گرفت.
درعین حال، اعضای این اتحادیه سال هاست که با یکدیگر نشستی نداشتهاند و دراین میان، کشورهای عضو اتحادیه کشورهای مستقل همسود، سیاست خارجی مشترک ندارند و همین امر ، پیشرفت و ترقی اهداف این اتحادیه را با اما و اگرهای متعددی مواجه کرده است.
درمجموع، بایدگفت: اتحادیه کشورهای مستقل همسود تاکنون از همکاری های مشترک متقابل سودچندانی نبرده ونتوانسته اند از فرصت های جاری در جهت منافع کشورهای عضو این جامعه سود ببرند.
این درحالی است که اعضای این اتحادیه درمعرض تهدیدهای مختلفی از سوی غرب مواجه اند و تحرکات اعضای این جامعه برای بقای آن حائز اهمیت خواهد بود.138/112
نویسنده: محمد علی طالبی
بیشتربخوانید:
تاجیکستان، ریاست جدید کنفرانس تعامل و اعتمادسازی آسیا/ تحلیل