بیست و پنجم اکتبر، روز جمهوری قزاقستان است. برگزاری مراسم سراسری به مناسبت جشن روز جمهوری - که از سال ۲۰۰۹ میلادی لغو شده بود - در ماه ژوئیه سال جاری میلادی به ابتکار قاسم ژامرت تاکایف رئیس جمهوری قزاقستان به فهرست تعطیلات ملی این کشور بازگردانده شد.
قاسم ژامرت تاکایف در مراسم جشن روز جمهوری در مقابل اقامتگاه نهاد ریاست جمهوری قزاقستان ، در سخنانی گفت: در روز ۲۵ اکتبر سال ۱۹۹۰ میلادی، اعلامیه حاکمیت دولتی قزاقستان به تصویب رسید که نخستین گام قزاقستان برای رسیدن به استقلال است.
تاکایف در عین حال، نقش نورسلطان نظربایف نخستین رئیس جمهوری قزاقستان را در تصویب این سند، بسیار مهم تلقی، اما از ارائه توضیحات بیشتر خودداری کرده است. بنابر تاکید رئیس جمهوری قزاقستان، روز جمهوری باید به نمادی از گام تاریخی دولت آستانه در مسیر رسیدن به استقلال و حاکمیت دولتی و دولت گرایی تبدیل شود.
قزاقستان به عنوان بزرگترین کشور آسیای مرکزی، از ویژگی های ژئوپلتیک و جغرافیای انسانی خاصی در این منطقه برخوردار است. قزاقستان به جز تاجیکستان، با سه جمهوری دیگر آسیای مرکزی، روسیه، چین دریای خزر دارای مرز مشترک است. همین ویژگی ها بر اهمیت این کشور افزوده است. به همین دلیل، بسیاری از کشورهای سلطه گر منطقه ای و جهانی و همچنین کشورهای در حال توسعه تلاش می کنند در این کشور حضور بیشتری داشته باشند. این واقعیت تاریخی را نباید نادیده گرفت که سکاها ، که یکی از اقوام بزرگ ایرانی قلمدد می شوند، ساکنان اصلی جمهوری های آسیای مرکزی را شامل می شدند. اما به مرور زمان و از قرن پنجم به بعد، نفوذ و کوچ ترک تبارها به منطقه آسیای مرکزی آغاز شد و به نظر می رسد، همچنان ادامه دارد. همین ویژگی های منطقه آسیای مرکزی موجب شده است که بسیاری از جریانهای وابسته به استکبار جهانی و صهیونیسم بین الملل، علی الخصوص جریان خطرناک ترک گرایی افراطی در آسیای مرکزی بسیار فعال شوند.
پیش از این، «نورسلطان نظربایف» نخستین رئیس جمهوری قزاقستان - که پس از نزدیک به سه دهه، سرانجام در سال ۲۰۱۹ میلادی قدرت را به فرد مورد اعتماد خود یعنی "قاسم ژامرت تاکایف" واگذار کرد - به دلیل نزدیکی به جریان های بیگانه، در عمل قزاقستان را در شرایط بحران سقوط قرار داده بود. اما با روی کار آمدن "قاسم ژامرت تاکایف" به عنوان رئیس جمهوری قزاقستان، این کشور ضمن پشت سر گذاشتن چندین بحران خطرناک اکنون در آستانه تغییرات اساسی و اصلاحات سیاسی و اقتصادی مهمی قرار گرفته است. واقعیت آن است که «نور سلطان نظربایف» نخستین رئیس جمهوری قزاقستان به دلیل تمایلات ترک گرایانه و تمایل به نزدیکی هر چه بیشتر به صهیونیسم بین الملل ، همگرایی با غرب و واگرایی از روسیه، بسیاری از مشکلات داخلی این کشور را بنابه توصیه های جریان های بیگانه پنهان می کرد.
به عنوان مثال و تنها به عنوان یک نمونه می توان به اعترافات «یار محمد ایرتسبایف» مشاور پیشین «نورسلطان نظربایف» نخستین رئیس‌جمهوری قزاقستان اشاره کرد. این مقام امنیتی دولت نظربایف در ماه ژانویه سال گذشته میلادی ، اعتراف کرد:
مقامات کمیته امنیت ملی قزاقستان وجود اردوگاه‌های آموزشی جریان های تکفیری - تروریستی را در قلمرو این کشور پنهان می‌کردند.
یارمحمد ایرتسبایف همچنین گفته بود:
کمیته امنیت ملی قزاقستان اردوگاه‌های آموزشی تروریست‌ها در مناطق کوهستانی را مخفی می‌کرده است. در حقیقت، چنین اطلاعاتی در اختیار این نهاد دولتی قرار داشت، اما مسوولان آن که همگی از نزدیکان نظربایف بودند ، ترجیح می‌دادند، این مسائل افشا نشود.
این افشاگری تنها یک نمونه از واقعیت هایی است که پس از حوادث ماه ژانویه سال جاری میلادی اندک اندک به بروز برخی تغییرات در حاکمیت استانه منجر شده است. دولت قاسم ژامرت تاکایف که پس از اعتراضات مردمی در بیست شهر بزرگ قزاقستان، از همان ابتدا به وجود جریان های بیگانه در صفوف معترضین اعتراف کرده بود، به مرور ضمن حذف تمامی امتیازات نورسلطان نظربایف، تمامی نزدیکان وی را از راس ادارات و نهادهای دولتی حذف کرده است. نظربایف که به نظر می رسد به دلیل خصومت با روسیه، قزاقستان را در دامن جریان های بیگانه ای نظر ترک گرایی، صهیونیست بین الملل و استکبار جهانی و در آستانه سقوط قرار داده بود، با رضایت خود همه مناصب پیشین خود و خانواده اش را واگذار کرد. به نظر می رسد، دولت تاکایف قزاقستان را از ورطه نابودی توسط جریان های بیگانه نجات داده است و مردم بزرگترین کشور آسیای مرکزی، اکنون به این حقیقت پی برده اند.
119
نویسنده: طالبی
