ایروانی:

سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل در نامه ای به دبیرکل سازمان ملل و شورای امنیت در پی اظهارات جو بایدن رئیس جمهور آمریکا پیرامون اطلاع از زمان‌بندی شرارت احتمالی رژیم اسرائیل علیه تهران، این اظهارات را «به شدت نگران‌کننده و تحریک‌آمیز» دانست.

به گزارش خبرگزاری ایران پرس، امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل روز دوشنبه به وقت محلی در نامه ای به دبیرکل سازمان ملل و شورای امنیت نوشت: این اظهارات (بایدن) تحریک‌آمیز عمیقاً نگران‌کننده است، زیرا نشان‌دهنده تأیید ضمنی و حمایت آشکار ایالات متحده از تجاوز نظامی غیرقانونی رژیم اسرائیل علیه ایران است. چنین اظهاراتی همچنین با ادعاهای مکرر ایالات متحده مبنی بر حمایت از کاهش تنش در منطقه تناقض دارد.

ایروانی افزود: علاوه بر این، دخالت ایالات متحده از طریق فراهم‌ نمودن کمک‌های فنی و تسلیحات پیشرفته، از جمله سامانه‌های دفاع هوایی پیشرفته به رژیم اسرائیل، که بیشتر باعث تحریک و جسارت این رژیم برای انجام حملات تجاوزگرانه علیه ایران می‌شود، باعث می‌شود که دولت ایالات متحده در هرگونه تجاوز صهیونیست‌ها علیه ایران و پیامدهای آن «همدست» باشد؛ همان‌طور که در جنایات جنگی و کارزار نسل‌کشی جاری علیه غیرنظامیان و زیرساخت‌های غیرنظامی در غزه و لبنان نیز همدست بوده است.

وی گفت: لذا، ایالات متحده مسئولیت کامل نقش خود در تحریک، تشویق و تسهیل هرگونه اقدامات تجاوزگرانه توسط رژیم اسرائیل علیه جمهوری اسلامی ایران را بر عهده خواهد داشت. این اقدامات تجاوزگرانه به‌طور آشکار ناقض اصول اساسی حقوق بین‌الملل و منشور سازمان ملل متحد، از جمله اصل منع استفاده از زور ذیل ماده ۲(۴) منشور بوده، و همچنین پیامدهای فاجعه‌باری برای صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی دارد.

ایروانی تاکید کرد: جمهوری اسلامی ایران از شورای امنیت درخواست می‌کند که این تحریک بی‌پروا را به‌طور صریح محکوم نموده و از ایالات متحده، به‌عنوان یکی از اعضای دائمی، بخواهد که به تعهدات خود طبق حقوق بین‌الملل و منشور سازمان ملل متحد عمل کند.

وی افزود: علاوه بر این، شورای امنیت باید از ایالات متحده بخواهد که با استفاده از نفوذ قابل‌توجه خود، رژیم اسرائیل را وادار کند تا با قید فوریت به جنایات جنگی مداوم و کارزار نسل‌کشی علیه مردم فلسطین در غزه و مردم لبنان پایان دهد. این جنایات نه تنها منطقه را بی‌ثبات می‌کند، بلکه تهدیدی جدی برای صلح و امنیت بین‌المللی نیز به شمار می‌رود.125