«یحیی دبوق» در مقاله‌ای که در شماره روز سه‌شنبه پایگاه خبری «الاخبار» لبنان منتشر شد، نوشت: «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسرائیل فردا راهی مسکو می‌شود تا با «ولادیمیرپوتین» رئیس جمهوری روسیه دیدار و گفت و گو کند.
نویسنده معتقد است مسوولان اسرائیل طی دو سال گذشته، بارها به مسکو سفر کرده‌اند و این بار نیز همزمان با کنترل بخش وسیعی از جنوب سوریه از سوی نیروهای ارتش این کشور، این سفر کلید خورده است. به گزارش رسانه‌های اسرائیلی به نقل از نتانیاهو، این سفر بسیار مهم است، درچارجوب تقویت روابط دوجانبه صورت می‌گیرد و به تحولات سوریه نیز مربوط می‌شود.
هر چند که مسوولان اسرائیلی به ایراد اینگونه سخنان عادت کرده‌اند؛ اما هدف اصلی نتانیاهو از سفر به روسیه، جلوگیری از نفوذ ایران و حزب الله در سوریه است.
این سفر شاید به گفته نتانیاهو فرصتی برای تقویت هماهنگی میان دو طرف باشد اما در اصل بیانگر حقایقی است که اسرائیل دیگر توان پنهان کردن آنها را ندارد؛ اسرائیل اکنون شکست خود و همپیمانانش را در برابر «بشار اسد» رئیس جمهوری سوریه پذیرفته است و اینگونه سفرها تلاشی برای کاهش خسارت و پیامدهای شکست در جنگ علیه سوریه است.
اسرائیل می‌کوشد در مرحله پس از جنگ در سوریه، رهبری جنگ چند جانبه‌ای را علیه دمشق به دست گیرد که مهمترین آن بهره‌برداری از اختلاف میان مسکو، دمشق و همپیمانان آنان در منطقه است.
با وجود آنکه تجربه نشان داده است که نباید به چنین اختلافاتی دل خوش کرد اما تل آویو تلاش دارد غیر مستقیم و از طریق روسیه، سوریه را بر سر میز مذاکرات بکشاند تا شاید بتواند اصلاحاتی را در راستای منافع خود به توافقنامه سال 1974 که به جلوگیری از وقوع درگیری میان ارتش اسرائیل و سوریه مربوط است، بیافزاید.
سوریه اما می‌داند که پاسخ به پیشنهادات اسرائیل برای مذاکره درباره توافقات گذشته و مساله نظارت بین‌المللی بر مرزهای جولان، ضرورتی ندارد؛ حتی اگر این درخواست از سوی همپیمان روسی دمشق مطرح و عملا شرایطی برای آشتی ایجاد شود که شاید به طور کامل به مصلحت دولت سوریه نباشد.
درخواست اسرائیل برای گفت و گو درخصوص توافقنامه سال 1974 بی‌علت نیست و در واقع از هدف تل آویو برای افزودن بندهایی به توافقنامه یا تعدیل برخی موارد مندرج در آن برای تحقق منافع اسرائیل حکایت دارد.
اسرائیل که تلاش دارد به این طریق الزاماتی را بر دولت سوریه تحمیل و نفوذ خود را در جولان‌اشغالی حفظ کند، در جلوگیری از ادامه پیروزی‌های ارتش و بسط حاکمیت دولت سوریه در جنوب این کشور عملا ناتوان بوده است.
موضع دمشق در برابر این گونه لجاجت‌های اسرائیل، ثابت است و بر عدم ارائه هر گونه امتیاز به اسرائیل در این مرحله، مرحله پس از جنگ و جلوگیری از تحقق اهدافی تاکید دارد که اسرائیل، همپیمانان آن و گروه‌های تروریستی طی جنگ به دنبال آن بوده‌اند.
تل‌آویو این موضع را به خوبی درک می‌کند و می‌داند که برگ برنده‌ای برای واداشتن دمشق به تغییر این موضع ندارد.
سفرهای بی‌وقفه نتانیاهو و مسوولان سیاسی و امنیتی اسرائیل به مسکو بیانگر ناکامی تل آویو در تحقق اهدافش در سوریه با ابزار نظامی است و هر گاه که تحولی نظامی و سیاسی در جنگ در سوریه رخ می‌دهد، مسوولان اسرائیل و در صدر آنان شخص نتانیاهو راهی مسکو می‌شوند، به امید آنکه بتوانند از طریق دوستی با روسیه، ناممکن را به ممکن تبدیل کنند.
این درحالی است که تجارب گذشته به تل آویو ثابت کرده است که مسکو تنها منبری برای اعلام مواضع و شرط و شروط‌های بی نتیجه مسوولان اسرائیل بوده و تلاش برای بهره برداری از اختلاف نظرها میان مسکو و همپیمانان آن در سوریه محکوم به شکست است.
تل آویو که بار دیگر برای تحقق اهداف پنهانی خود در سوریه به روسیه متوسل شده، به یقین رسیده است که راهکار نظامی در سوریه حاصلی نخواهد داشت و باید این گزینه از روی میز برداشته شود.
اسرائیل برای تحقق اهداف خود راهی جز دوستی با روسیه نمی‌بیند و برایش ثابت شده است که طرف آمریکایی هر چند که در خاک سوریه به نیابت از تل آویو حضور نظامی دارد اما تمایلی به ورود به درگیری و جنگ برای تحقق اهداف اسرائیل ندارد؛ حتی برعکس به دنبال راهکاری غیرنظامی درقبال خروج نیروهایش از سوریه است.
تل‌آویو که از حضور نظامی آمریکا در سوریه هم به اهداف شوم خود نرسید به دوستی با روسیه دل خوش کرده است تا فرصتی برای تحقق حداقل منافع خود در سوریه فراهم کند؛ هر چند که می داند امکان تحقق این حداقل ها هم در سوریه بسیار کم است و بهره برداری از اختلاف نظرها میان سوریه و روسیه حاصلی ندارد.
نتانیاهو این بار هم با هدف اظهار اقتدار نداشته اسرائیل، به اعلام مواضع تل آویو در مسکو روی آورد اما همانند گذشته این خودنمایی‌ها حتی برای اسرائیلی‌ها نیز بی‌فایده است و نمی‌تواند آنان را هم قانع کند.
روزنامه «اسرائیل الیوم» در همین باره نوشت: درست است که اسرائیل دور کردن آنها (ایرانیان و حزب الله) از مرزها و سپس اخراجشان از سوریه را خواستار است اما مسوولان روسیه و آمریکا در پاسخ به این مطالبات، تنها به تکان دادن سر و ابراز همدردی و نه توافقات لازم الاجرا اکتفا خواهد کرد.
به نوشته این روزنامه، حتی پس از سخنان مسوولان اسرائیلی، واکنش‌هایی علیه این سخنان مشاهده می‌شود.
روزنامه اسرائیل الیوم بیانیه وزارت امور خارجه روسیه را برای اثبات این مدعی مثال می‌زند و می‌نویسد: در این بیانیه اعلام شد: «حضور ایران در سوریه قانونی و توقع خروج نیروهای ایرانی از خاک سوریه، غیرمنطقی است.» به نظر می‌رسد هیچ طرفی خواهان اخراج نیروهای ایرانی نه از مرزها و نه از خاک سوریه است.
مترجم: محبوبه جعفری
بیشتر بخواتید:
سفر تکراری نتانیاهو به روسیه با اهداف ضد مقاومت
افزایش مخالفت صهیونیست‌ها با ادامه فعالیت «بنیامین نتانیاهو»
