مردم ایرلندشمالی روز پنج شنبه برای ششمین بار از سال 1998 میلادی، برای برگزیدن 90 نماینده پارلمان محلی این منطقه که بخشی از بریتانیا شمرده میشود، بهپای صندوقهای رأی رفته بودند.
بر اساس نتایج اعلام شده، حزب "دمکراتیک وحدت طلب" به رهبری "آرلین فاستر" 28 کرسی، حزب «شین فین» به رهبری "میشل اونیل" 27 کرسی، حزب "سوسیال دمکرات و کارگر" به رهبر "کولم ایستود" 12کرسی، حزب "اتحادیه اولستر" به رهبری "فرانک میچل" 10کرسی، حزب "اتحاد ایرلند شمالی" به رهبری "نائومی لونگ" 8 کرسی و سایر احزاب سیاسی 5 کرسی بدست آوردند.
برغم اینکه حزب دمکراتیک وحدت طلب بار دیگر توانست تا در این انتخابات زودهنگام بیشترین کرسی ها را به دست آورد با این حال مقایسه نتایج این انتخابات با انتخابات قبلی که در سال 2016 برگزار شد برای این حزب ناامید کننده است و برتری آن بر حزب "شین فین" از 10 کرسی به یک کرسی کاهش یافت.
این انتخابات زودهنگام در پی انحلال پارلمان ایرلند شمالی و فروپاشی دولت ائتلافی "آرلن فاستر" رهبر حزب دمکراتیک وحدت طلب، صورت گرفت. دلیل این مساله اختلاف آرلین فاستر سر وزیر ایرلند شمالی با معاون خود یعنی "مارتین مک گینس" رهبر سابق حزب شین فین بود.
اختلاف این دو مقام در باره طرحی 500 میلیون پوندی برای استفاده از انرژیهای نو و تجدیدپذیر در ایرلندشمالی آغاز شد. مک گینس مدعی است اجرای این طرح علاوه بر وارد آوردن خسارات مالی به مردم، به حزب دمکراتیک وحدت طلب که طرفدار پیوستن به بریتانیا است، امکان کسب میلیونها پوند درآمد داده است.
به دلیل تداوم اختلافات احتمال تشکیل دولت ائتلافی بعید است
سرانجام حکومت ائتلافی ایرلندشمالی در 16 ژانویه 2017 به دنبال بروز بحران و بن سیاسی متعاقب استعفای مک گینس دچار فروپاشی شد.این فروپاشی پس از آن صورت گرفت که حزب شین فین اعلام کرد که هیچ فردی دیگری را برای جانشینی مگ گینس معرفی نمیکند.
بدین ترتیب دولت ائتلافی ایرلندشمالی پس از 10 سال دچار فروپاشی شد و بحران سیاسی جدیدی در ایرلند شمالی بوجود آمد. با توجه به نتایج انتخابات زودهنگام و روال قانونی، رهبر حزب دمکراتیک وحدت طلب باید دولت محلی جدید را تشکیل دهد و در این مسیر وی ناچار به ائتلاف با حزب شین فین خواهد بود. اما به دلیل تداوم اختلافات احتمال تشکیل دولت ائتلافی بعید است.
بویژه اینکه حزب شین فین شروط غیر قابل قبولی را مطرح کرده که حزب دمکراتیک وحدت طلب آنها را رد کرده است. از جمله این شروط کنارهگیری آرلن فوستر از مقام وزیر اولی حکومت محلی ایرلندشمالی و تصویب قانونی برای به رسمیت شناختن حقوق مردمی است که به زبان بومی صحبت می کنند.
در صورتی که این دو حزب نتوانند پس از انتخابات کنونی مجدداً تشکیل حکومت ائتلافی دهند، دولت «ترزا می» گزینه های چندانی برای حل این بحران در اختیار ندارد. در این صورت یکی از گزینه های محتمل تعلیق حکومت محلی ایرلندشمالی و اعمال حاکمیت دولت مرکزی بریتانیا خواهد بود. مساله ای که نارضایتی شدید جمهوری خواهان ایرلندی را در پی خواهد داشت. 114/112
بیشتر بخوانید:
اعلام زمان برگزاری انتخابات زودهنگام در ایرلند شمالی
تصمیم برای برگزاری انتخابات زودهنگام در ایرلند شمالی
حزب «شین فین» پیشگام انتخابات زودهنگام پارلمانی ایرلندشمالی
گزارش روزنامه گاردین درباره مؤثر بودن ایرلند شمالی برای برگزیت