پارلمان لبنان پس از دو سال و نیم بالاخره روز دوشنبه با حضور ۱۲۷ نماینده از ۱۲۸ نماینده پارلمان (یک نماینده استعفا کرده است) به حدنصاب رسید و در نهایت میشل عون به عنوان رئیس جمهوری انتخاب شد تا طولانیترین دوره خالی ماندن پست حساس ریاست جمهوری در تاریخ لبنان پایان یابد.
از ۲۴ مه ۲۰۱۴ که دوره ریاست جمهوری میشل سلیمان، رئیس جمهوری سابق لبنان به پایان رسید پارلمان این کشور در میان اختلافات جریانهای سیاسی و بده بستانهای قدرتهای خارجی بارها تشکیل جلسه داد اما به حدنصاب لازم برای انتخاب رئیس جمهوری دست نیافت. در سال ۱۹۵۲ بعد از استعفای بشاره الخوری ، ۱۹۸۸ با پایان ریاست جمهوری امین جمیل و سال ۲۰۰۷ با پایان دوره امیل لحود، کرسی ریاست جمهوری لبنان برای مدتی خالی مانده بود اما دوره اخیر که با خاتمه مدت ریاست جمهوری میشل سلیمان آغاز شد، بیشترین زمان خالی ماندن این پست کلیدی از استقلال لبنان از فرانسه در سال ۱۹۴۳ محسوب میشود. طولانی شدن خلاء سباسی در اداره لبنان، خطر ایجاد هرج و مرج در عرصه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی این کشور را داشت. خلاء ریاست جمهوری در لبنان با توجه به بافت 17 فرقه ای این کشور، تاثیری منفی بر لبنان گذاشت و عرصه سیاسی آن را با تنش های درونی و بیرونی مواجه ساخت. انتخاب میشل عون به عنوان رئیس جمهوری لبنان، بیانگر رویکرد جامعه لبنان به مقاومت و گروههای هم پیمان مقاومت است. میشل عون از ابتدا نامزد مورد حمایت گروه هشتم مارس متشکل از گروههای لبنانی مخالف سلطه غرب بود و حزب الله تا آخرین لحظه از نامزدی وی حمایت کرد. این حمایت، نقش موثری در موفقیت میشل عون در رسیدن به کرسی ریاست جمهوری لبنان داشت.
انتخاب میشل عون به ریاست جمهوری لبنان را می توان به منزله نه بزرگ لبنانی ها به تعاملات سیطره جویانه غرب و دولتهای مرتجع عرب به ویژه عربستان با لبنان ارزیابی کرد. زیرا جریان نردیک به عربستان و غرب یعنی جناح چهاردهم مارس متشکل از گروههای غربگرا و جریانات سلفی گری در لبنان، به شدت با انتخاب میشل عون به رئیس جمهوری لبنان مخالفت ورزیدند.
سخنان میشل عون پس از انتخاب به ریاست جمهوری لبنان مبنی بر مبارزه قاطع با گروههای تروریستی - تکفیری در لبنان ، که از حمایت عربستان برخوردارند و تعهد عون به آزاد سازی بقیه مناطق اشغالی لبنان و اصلاحات اقتصادی فراگیر در این کشور، نشانه ورود لبنان به عرصه جدید سازندگی و مقاومت است. تحولات سیاسی لبنان باز دیگر نشان داد که حزب الله حلقه وصل وحدت میان گروههای لبنانی است و این جایگاه و محبوبیت مقاومت اسلامی ، نهایتا" موجب نزدیکی دیدگاههای جناحهای لبنانی شد و زمینه را برای انتخاب رئیس جمهوری لبنان فراهم کرد.
در چارچوب همین تعاملات منطقی و سازنده حزب الله بود که پس از حدود دو و نیم سال رایزنی میان گروه های لبنانی ، هفته گذشته سعد حریری نخست وزیر اسبق و رئیس جریان المستقبل لبنان موافقت خود را با انتخاب "میشل عون"، گزینه حزب الله لبنان برای تصدی ریاست جمهوری لبنان اعلام کرد. تحولات سیاسی لبنان بیانگر آن است که دوران جدیدی در عرصه همکاری های حزبی در لبنان آغاز شده است. گسترش همکاری گروههای لبنانی می تواند راهگشای لبنان برای خروج کامل از بحران های سیاسی احتمالی پیش رو باشد و از ورود دوباره لبنان در چرخه خلاء سیاسی جلوگیری کند ، زیرا فقط دشمنان لبنان به ویژه عربستان و اسرائیل از آن سود می برند.