ایران پرس: وزارت دفاع ترکیه با انتشار بیانیه ای ، از آغاز رزمایش مشترک دیگری با جمهوری آذربایجان در محدوده مرزهای ایران خبر داد.

براساس بیانیه وزارت دفاع ترکیه، نیروهای زمینی، هوایی، یگان های ویژه، یگان های اطلاعات، نیروهای موشکی و توپخانه های نظامی ترکیه و جمهوری آذربایجان به منظور برگزاری رزمایش مشترک در حاشیه سواحل دریای خزر و در مرزهای جمهوری آذربایجان با ایران در شهرهای باکو، آستارا، جبرائیل و ایمیشلی مستقر شده اند.

وزارت دفاع ترکیه در همین ارتباط اعلام کرد: رزمایش مشترک آنکارا - باکو در خاک جمهوری آذربایجان و با استفاده از روش‌ها و تجهیزات جنگی مُدرن اجرا می شود.

کارشناسان نظامی، رزمایش مشترک فعلی جمهوری آذربایجان و ترکیه را تحریک آمیز و مغایر با منافع دوستی و حسن همجواری ملت های مسلمان و همسایه قلمداد می کنند.

در این زمینه علی الخصوص موضعگیری های رسانه های وابسته به دولت "الهام علی اف" نشان می دهد که رزمایش مشترک جمهوری آذربایجان با یک فعال عضو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در اراضی جمهوری آذربایجان با اهداف سیاسی نامطلوبی طراحی و اجرا می شود.

در همین راستا، مقام های باکو به تصور این که همواره از حمایت های متحدان معتبری نظیر رژیم صهیونیستی و ترکیه برخوردار خواهد بود، به منظور قدرت نمایی در منطقه هرگونه اظهارنظر و اقدامی مغایر با منافع ملی جمهوری آذربایجان را در دستور کار قرار می دهد.

به عنوان مثال، رئیس جمهوری آذربایجان از دو سال پیش همواره تلاش کرده است به صورت دلخواه و رویایی نشست های مشترک با طرف های ثالث را تفسیر و پیرامون آن ها موضعگیری کند. رئیس جمهوری آذربایجان توافقنامه ده ماده ای صلح مسکو و متعاقب آن نشست بروکسل با مشارکت رئیس شورای اروپا را به صورت دلخواه و بر اساس منافع بیگانگان تفسیر و اعلام کرده است.

در حالی که هم مقام های روسیه و هم مقام های شورای اروپا بارها اشتباهات مقام های باکو را گوشزد کرده اند. به همین دلیل ، "آرارات میرزویان" وزیر امور خارجه ارمنستان در واکنش به تفسیرهای ناشیانه رئیس جمهوری آذربایجان درباره نشست 31 اوت سال جاری میلادی ، به نقل از "نیکول پاشینیان" نخست وزیر ارمنستان گفته بود: « تفسیرهای مستمر خودسرانه و غیرواقعی از مذاکرات و اجتناب از اجرای توافقات توسط رئیس جمهوری آذربایجان این امکان را می دهد که فکر کنیم که دولت "الهام علی اف" تلاش می کند، فرآیند صلح را از بین ببرد و سیاست پاکسازی قومی خود را از طریق استفاده از زور ادامه دهد».

تردیدی نیست که با روند نادرستی که مقام های باکو به ویژه شخص رئیس جمهوری آذربایجان در دستور کار قرار می دهند، بعید است که صلح واقعی در منطقه و میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان محقق شود. به ویژه که ایجاد بی ثباتی و ناامنی در قفقاز، تنها راهی است که کشورهای سلطه گر می توانند از طریق آن به کشورهای مستقل در منطقه ضربه بزنند و از دولت ها و ملت های منطقه سوء استفاده کنند.

یک نکته قابل تامل در زمینه برگزاری رزمایش مشترک جمهوری آذربایجان و ترکیه این است که اساسا کشورهایی که رزمایش های متعدد برگزار می کنند، به دلیل برخورداری از اهداف سوء و برخی سیاست های تجاوزکارانه، با برگزاری رزمایش های طرف مقابل واکنش های تندی نشان می دهند.

به عنوان مثال ، مقام های جمهوری آذربایجان به برگزاری رزمایش سه روزه بخشی از سپاه پاسداران ایران که نیروهای رزمی اندکی در اختیار دارد، اعتراض تندی کرده اند. در عین حال، مقام های ترکیه به برگزاری رزمایش دریایی و هوایی مشترک جزیره قبرس با یونان، رژیم صهیونیستی، مصر و فرانسه که در تابستان سال جاری میلادی در دریای مدیترانه برگزار شد، اعتراض های تندی کرده اند.

در حالی که هم جمهوری آذربایجان و هم ترکیه در طول سال، ده ها رزمایش مشترک در شمال ارس برگزار می کنند. در همین زمینه ، باید گفت: مقام های دولت "رجب طیب اردوغان" اهدافی را در منطقه قفقاز جنوبی برای ترکیه تعریف کرده اند که این اهداف بدون شک، با منافع دولت های مستقل منطقه مغایرت دارد. نکته قابل تامل در این زمینه، این واقعیت است که ترکیه به عنوان یک کشور عضو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) متحدان زیادی در جهان دارد، اما مشخص نیست که چرا مقام های دولت اردوغان به همکاری نظامی با یک کشور منطقه قفقاز جنوبی علاقه زیادی از خود نشان می دهند.

در طول سال، ترکیه در ده ها رزمایش مشترک با جمهوری آذربایجان مشارکت می کند که همگی با اهداف خاصی تدارک دیده می شود. به همین دلیل، باید گفت: برگزاری رزمایش های مشترک جمهوری آذربایجان و ترکیه یکی از دلایل بروز مشکلات میان کشورهای منطقه است.

در حقیقت، جمهوری آذربایجان و ترکیه در حال اجرای توصیه های بیگانگانی هستند که به برقراری ثبات در قفقاز جنوبی تمایلی ندارند و تلاش مضاعفی به کار گرفته اند تا از طریق عوامل خود، این منطقه را همواره ناامن نگه دارند.

نویسنده: محمد علی طالبی

 112