«ولادیمیر هاکوبیان» سخنگوی ریاست جمهوری ارمنستان روز پنجشنبه گفت، این کشور موافقتنامه صلحی را که سال 2009 با ترکیه امضا کرد، لغو کرده است.
به گفته هاکوبیان، «سرژ سرکیسیان» رییس جمهوری ارمنستان به شورای امنیت ملی این کشور گفت: پروتکل های مورد توافق ارمنستان و ترکیه لغو شده اند.
لغو توافقنامه ای که از همان ابتدا با مخالفت های داخلی مردم ارمنستان همراه بود.
«رافی اشکاریان» سیاستمدار لبنانی ارمنی تبار در اینباره گفته بود: «امضای توافقنامه عادی سازی روابط ایروان وآنکارا ناقض حقوق ارامنه است.»
دومینوی ناکامی های سیاست خارجی ترکیه همچنان ادامه دارد
درشرایط جاری اما اعلام لغو این توافقنامه ازسوی طرف ارمنی حاکی از آن است که دومینوی ناکامی های سیاست خارجی ترکیه همچنان ادامه دارد.
لغو توافقنامه عادی سازی روابط دیپلماتیک ارمنستان و ترکیه از سوی ایروان از آن رو مورد توجه محافل سیاسی ترکیه و منطقه قرار گرفته است که در ماه های منتهی به امضای این توافقنامه در سال 2008، طرف ترک از ادامه رایزنی ها برای حصول این توافق سعی در نهایت استفاده ابزاری و بهره برداری تبلیغاتی از این توافقنامه را در دو عرصه داخلی و بین المللی داشت.
رویکردی که در قالب به اصطلاح به صفر رساندن اختلاف ترکیه با همسایگان و در سطح منطقه ای و آشتی با گروه های قومی و نژادی داخلی تعریف می شد، اکنون اما پرونده مذاکرات عادی سازی روابط دیپلماتیک با ارمنستان و پروتکل امضا شده این توافقنامه در سوئیس به فراموشی سپرده شده و برای مدتی نامعلوم به بایگانی ارسال شده است.
«رجب طیب اردوغان» رییس جمهوری ترکیه نیز درسال 2009 با مشروط کردن تصویب این توافقنامه به حل نهایی مناقشه قره باغ، عملا توافق زوریخ را نادیده گرفت.
گره زدن منافع ملی و مردم ترکیه به مناقشه میان دو بازیگر منطقه ای موضوعی بود که اساسا اردوغان را دربرابر این سئوال قرار داد که اگر قراربود عادی سازی روابط با ارمنستان مشروط به حل مناقشه قره باغ شود چرا اساسا دستگاه دیپلماسی ترکیه پذیرفت که وارد این فاز از گفت و گو با طرف ارمنی شود.
البته سرکیسیان رییس جمهوری ارمنستان نیز در ماه آوریل سال 2010 با متهم کردن آنکارا به عدم تمایل برای ادامه فرآیند گفتگوهای صلح، تصویب توافق زوریخ را به حال تعلیق در آورده بود.
روابطی که به علت آنچه نسل کشی حدود یک میلیون و دویست هزار نفر از ارامنه پس از جنگ جهانی اول به دست نظامیان حکومت عثمانی توصیف می شود، مناسبات دوطرف را تحت الشعاع خود قرارداده بود لذا ماهیت سیاست خارجی ترکیه در همان مقطع، گفت وگوهای عادی سازی روابط معنی دار ارزیابی شد.
همانطور که گفت و گوهای صلح دولت حزب عدالت و توسعه با حزب کارگران کردستان ترکیه(پ ک ک) که از سوی دولت اردوغان متوقف گردید، هدف دار و البته معنی دار تعبیر شد.
رفتار سیاست خارجی ترکیه با عراق نیز درهمان کوران تبلیغ به صفر رساندن اختلاف ترکیه با همسایگان نیز، تردید برانگیز بود؛ وضعیتی که با حملات هوایی و نقض حاکمیت ملی عراق از سوی ترکیه عملا همه به اصطلاح استراتژی «احمد داوود اوغلو» وزیر خارجه وقت و معمار سیاست خارجی ترکیه را به چالش کشید.
ادامه سیاست تنش زای ترکیه با برخی دیگر از همسایگان نهایتا به مداخله این کشور در تحولات سوریه منتهی شد؛ جایی که رهبران ترک تصور می کردند با ورود به معادلات قدرت و بحران سوریه می توانند ناکامی های سیاست خارجی و داخلی و نیز ضعف خود در تامین امنیت کشور را توجیه کنند.115/111
نویسنده: امیرحسین اسداله منفرد
بیشتر بخوانید:
عضویت ترکیه در منطقه گمرکی اتحادیه اروپا و پیش شرط های ارمنستان/ تحلیل
افشای بخش دیگری از همکاری های ترکیه و ارمنستان در رسانه های باکو/ تحلیل
ارمنستان: سیاست های منطقه ای ترکیه مخرب است
