ائل گلی نام باغی در شهر تبریز است که به دلیل قدمت و زیبایی‌اش یکی از نماد‌های اصلی این شهر نیز به حساب می‌آید.

ائل گلی به معنای استخر شاه است و این مکان در ابتدا استخری بوده است که در زمان آق قویونلوها ایجاد شده بود و در دوران صفویه گسترش یافت.

پیش از روی کار آمدن صفویان، این استخر بزرگ‌ترین منبع ذخیره آب جهت آبیاری باغ‌های شرق تبریز بود. 

قهرمان میرزا در دوران قاجار عمارت دو طبقه زیبایی را در وسط ائل گلی بنا کرد و از وسط ساحل شرقی استخر تا محل عمارت، خیابانی تعبیه نمود و کوه بلندی که در جانب شرقی استخر قرار داشت به صورت سکوها و پله های عریض و مرتبی در آورد.

عمارت موجود در وسط دریاچه ائل گلی تا سال 1346 به صورت ساختمانی خنثی و نیمه متروک بود. تا اینکه در این سال تخریب شد و با همت شهرداری و استانداری وقت، جای خود را به یک ساختمان جدید با همان طرح قبلی داد. 

دریاچه تفرجگاه ائل گلی با پنج و نیم هکتار وسعت و گنجایش 720 هزار متر مکعب آب از بزرگترین دریاچه های مصنوعی کشور می باشد. عمق این دریاچه 12 متر است و در محوطه آن قایق رانی انجام می شود.

116