استیو کینگ، عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان امریکا از ایالت آیووا در توئیتی، در حمایت از دیدگاه های خرت ویلدرز، رهبر حزب راست افراطی «آزادی» هلند نوشت، نمی توان تمدن را با بچه های دیگران احیاء کرد.
ویلدرز در آستانه برگزاری انتخابات پارلمانی در هلند بر حملات تبلیغاتی خود به مسلمانان و مهاجرین در این کشور شدت بخشیده است.
کینگ از جمله مخالفان سرسخت قانون اعطای تابعیت به فرزندان متولد شده از والدین مهاجر غیرقانونی در امریکا است و برای تغییر این قانون، بسیار کوشیده است.
کینگ به عنوان یک چهره برجسته جریان راست در آمریکا، امیدوار است در دوران دونالد ترامپ در آمریکا و تقویت راستگرایان افراطی در اروپا، جهان غرب یک بار برای همیشه تکلیف خود را با مهاجرین و اقلیت ها روشن کند.
از این جهت، سال 2017 طلیعه امیدوار کننده ای برای راست افراطی در اروپا و در آمریکا است. موجی که از ملی گرایی خوداتکایی ناشی از رای مثبت مردم بریتانیا به خروج از اتحادیه اروپا(برگزیت) برخاست، چند ماه بعد اقیانوس آتلانتیک را درنوردید و در تلاطم ناشی از نارضایتی عمیق از وضع موجود در امریکا، دونالد ترامپ را به ریاست جمهوری رساند.
این موفقیت اکنون با موجی بلندتر و قدرتمندتر در حال بازگشت به آن سوی اقیانوس آتلانتیک است تا زمینه پیروزی راستگرایان افراطی را در هلند و فرانسه فراهم سازد.
راستگرایان افراطی در اروپا و امریکا، هر دو مهاجرستیز و ضد اسلامی هستند، هر دو در پی پاکسازی غرب از وجود مهاجران هستند و هر دو نئو لیرالیسم اقتصادی را نفی می کنند و در پی اجرای سیاست های ملی گرایانه خوداتکایی در حوزه های اقتصادی و اجتماعی هستند.
راستگرایان اروپایی و آمریکایی، به یک اندازه از روند جهانی شدن در دو دهه گذشته خشمگین هستند و قصد دارند مناسبات شکل گرفته برمبنای همکاری های بین المللی و وابستگی های متقابل اقتصادی را بر هم بزنند.
ضعف در سیاست های اقتصادی و اجتماعی دولت های راست میانه یا چپ در دو سوی آتلانتیک نیز بر رویگردانی توده ها از سیاستمداران میانه رو نقش موثری دارد.
اگر زمانی، برنامه های دولت رفاهی، تساهل فرهنگی و مسئولیت مشترک بین المللی در کانون توجه نخبگان و بالطبع توده ها در غرب قرار داشت؛ اکنون هر سیاستمداری که بلندتر بر سر غیر خودی ها شامل مهاجران و مسلمانان فریاد بزند و ملی گرایی را ترویج کند، بیش از دیگران مورد استقبال توده ها قرار می گیرد.
به همین دلیل خرت ویلدرز در هلند و مارین لوپن در فرانسه، خواب را از چشمان سیاستمداران میانه رو و کهنه کار ربوده و سایه افراط گرایی شبه قاشیستی را بر سر قاره اروپا گسترده اند.
موفقیت این جریان، بدون حمایت و پشتیبانی همفکران امریکایی دور از انتظار خواهد بود. از این رو، افرادی همچون دونالد ترامپ، رییس جمهوری امریکا و استیو کینگ هرچه در توان دارند برای موفقیت نامزدهای راست افراطی اروپایی در انتخابات سرنوشت ساز پیش روی این قاره انجام خواهد داد؛ به این امید که در وقت مقتضی نیز از حمایت متقابل همفکران اروپایی خود بهره مند شوند.
همانگونه دو دهه آخر قرن گذشته و دهه نخست قرن جاری دوران طلایی اتحاد جریان های نئولیبرالی جهان گرا در دو سوی اقیانوس آتلانتیک بود، به نظر می رسد دهه دوم قرن کنونی سرآغاز دوران طلایی اتحاد جریان های ملی گرای خوداتکایی در دو سوی این اقیانوس باشد.113/112
بیشتربخوانید:
افزایش چهار برابری تعداد افراط گرایان در فرانسه
اعتراض مسلمانان هلند به افزایش اسلام ستیزی در این کشور