دراین نشست، نمایندگان انجمن آزاداندیشان، جنبش اصلاحات و رشد، انجمن مهاجران آسیای مرکزی و حزب نهضت اسلامی «محی الدین کبیری» را به ریاست پیمان ملی تاجیکستان انتخاب کردند.
«علیم شیر زماناف» دبیرانجمن آزاد اندیشان، «شرفالدین گدایف» نماینده جنبش اصلاحات و رشد، «الهام جان یعقوب اف» رئیس انجمن مهاجران آسیای مرکزی و «محی الدین کبیری» رئیس حزب نهضت اسلامی، بیانیه تاسیس «ائتلاف پیمان ملی تاجیکستان» را در شهر ورشو پایتخت لهستان امضاء کردند.
در اعلامیه این پیمان که به امضای رهبران گروههای مخالف رسید، هدف اصلی این ائتلاف مقابله با بیقانونی، دیکتاتوری، بیعدالتی، ناکارآمدی و کجرفتاری عنوان شده است.
نکته قابل تامل در ارتباط با تاسیس پیمان ملی تاجیکستان، حضور هیاتی از دولت «امامعلی رحمان» در نشست ورشو بود. از میان احزاب و تشکل های فعال مخالف دولت امامعلی رحمان، گروه موسوم به 24 تاکنون به ائتلاف پیمان ملی تاجیکستان نپیوسته است.
کارشناسان مسائل تاجیکستان بر این باورند که، در صورت افزوده شدن گروه 24 به این پیمان، میتوان شاهد ظهور و بروز تحولات اساسی درعرصه سیاسی تاجیکستان بود.
بدون شک، اختلاف نظرهای سیاسی، بویژه اختلاف میان رهبران این گروه و حزب نهضت اسلامی تاکنون مانع ازتحقق این امر شده است. پیشتر نیز در نشست سالانه دورتموند آلمان درسال 2016 میلادی، نمایندگان گروه 24 شرکت نکردند.
در ارتباط با تاسیس ائتلاف ملی تاجیکستان، «سید یونس استروشنی» از فعالان سیاسی مخالف دولت دوشنبه در این باره در مقاله ای، نوشت: اپوزیسیون تاجیک با وجود فعالیتی که از نظر زمانی بسیار کوتاه بود و در خارج از کشور و در اروپا صورت گرفت، نشان داد که قادر است نیروهای پراکنده را گردهم آورده و مبارزۀ خود را به صورت منسجم و برنامه ریزی شده ادامه دهد.
به نوشته این فعال سیاسی تاجیک، تأسیس پیمان ملی، کار چندان سهل و آسانی نبود، به خصوص با توجه به موانع متعددی که مقام های امنیتی تاجیکستان طی یکسال اخیر در مسیر تأسیس این پیمان قرار داده بودند.
از نفوذ در صفوف مخالفان و ایجاد اختلاف و دودستگی در میان آن ها گرفته تا بردن چند تن از فعالان مخالف با روش و ترفندهای گوناگون به داخل کشور و اعتراف گرفتن از آن ها و فریب دادن مردم اما اپوزیسیون با صبر و حوصله و برنامهریزی دقیق، توانست از همۀ این موانع عبور کند.
به هر حال، باید گفت: یکی از کلیدیترین رویدادهایی که در حاشیه نشست ورشو به مناسبت روز استقلال تاجیکستان به وقوع پیوست، ارائه قرائت جدیدی از اتحاد مجدد نیروهای مخالف خارج از تاجیکستان است که، یادآور نخستین سالهای دهه 1990 میلادی و پس از سقوط دولت مصالحه ملی تاجیک ها توسط نیروهای جبهه خلق است.
موضوعی که از مدتها پیش دولت تاجیکستان درباره آن ابراز نگرانی کرده بود.
برغم اهمیت تاسیس ائتلاف مخالفان دولت «امامعلی رحمان» رئیس جمهوری تاجیکستان در خارج از مرزهای این کشور، دسترسی نداشتن مستقیم مخالفان به مردم تاجیکستان را می توان بزرگترین نقطه ضعف این ائتلاف دانست.
139/110
نویسنده: محمد علی طالبی خاکیانی
بیشتر بخوانید:
تاسیس ائتلاف پیمان ملی تاجیکستان در لهستان