این توافقنامه ها، به گفته رئیس جمهوری فیلیپین ونخست وزیرژاپن در چارچوب راهبرد منطقه ای، امنیتی و امور دریایی به امضا رسید و بیان کننده گشایش فصل نوینی در مناسبات توکیو ومانیل است.
ژاپن در همین حال، وعده یک وام 210میلیون دلاری به فیلیپین داد تا این کشور، آن را در زیر ساخت های دریایی هزینه کند.
از شواهد و قراین چنین استنباط می شود که، رود ریگو دوترته، رئیس جمهوری فیلیپین از سفر ژاپن با دست پربر گشته است .
علاوه بر امضای قرار داد همکاری ها که رضایتمندی دو طرف را در پی دارد، ژاپن سندی را امضاء کرد که طبق آن، دوفروند کشتی بزرگ گشتی - شناسایی و یک فروند هواپیمای آموزشی TC 90 در اختیار مانیل می گذارد.
ژاپن همچنین خود را متعهد به اجرای طرح های زیر بنایی و کشاورزی درفیلیپین دانست.
از آنجا که دوستی ها و دشمنی ها در عالم سیاست پایدار نیست، همکاری ژاپن و فیلیپین نیزمی تواند برآیند همین نظریه سیاسی و تاریخی باشد.
در عین حال، هر دو کشورنقطه پایانی بر یک دوره تاریخی رنج آور گذاشتند و به نظر می رسد حتی حاضر به یاد آوری دوران استعمار بلند مدت ژاپن برفیلیپین نیستند.
فعالیت های اقتصادی، ایجاد فرصت های شغلی، داد و ستدهای سود آور دردوران بعد ازجنگ سرد بین کشورها با توجه به تمام شرایط پدیدار شده در همین دوران، جایگزین مناسبی برای جنگ، درگیری های نظامی مقطعی و خشونت های مترتب بر آن است.
بنا براین ، بدیهی است که فیلیپین به جای نگاه تک بعدی و همکاری با امریکا در پی یک تعامل درون منطقه ای باشد.
دوترته قبل از سفر به ژاپن، از چین نیز دیدار کرد، دیداری که محافل سیاسی غرب و آسیا را به کنجکاوی واداشت.
زیرا چالش های چین و فیلیپین بر سر آنچه که "قلمروی سرزمینی دو کشور در دریای چین جنوبی"خوانده می شود، افزایش یافته است.
فیلیپین "حتی " بابت همین ادعای سرزمینی از چین در دیوان داوری لاهه هلند شکایت کرد و حکم این نهاد قضایی نیز به سود فیلیپین و به ضرر چین صادر شد.
مهم تر اینکه دوترته در پکن و در دیدار با شی جین پینگ همتای چینی خود، بر قطع تدریجی روابط نظامی با آمریکا تاکید کرد .
مسلما چینی ها از این اقدام دوترته اغوا نمی شوند و درسیاست خارجی با هدف حفظ منافع سنجیده تر عمل می کنند.
اما آنچه سئوال برانگیز است وبه گمانه زنی ها منجر می شود رفتاری است که دوترته رئیس جمهوری فیلیپین در قبال آمریکا در پیش گرفته است.
وی گاه به تصریح و گاهی به تلویح، سیاست های آمریکا راسیطره جویانه، باج خواهانه و مداخله جویانه دانسته و بر قطع چنین روابطی تاکید می کند.
وزیر خارجه فیلیپین هم به سیاق رئیس جمهوری، چنین رابطه ای ر ا به سود مانیل ندانسته، بر عزتمندی مردم فیلیپین در داشتن رابطه ای متعارف با آمریکا تاکید دارد.
به هر روی برخی بر این باور هستند که دوتر ته در یک تصمیم هیجانی در پی محک زدن آمریکا است. از اینرو برخی محافل سیاسی اقدام دوترته را به بندبازی در عرصه سیاست تشبیه کرده اند تا وی با طرح چنین مسایلی آمریکا را وادار به سیاست غیر آمرانه در قبال فیلیپین کند.
سفر دوترته به چین و ژاپن می تواند از همین منظر ارزیابی شود.
