«ان.پی.تی» مخفف نام انگلیسی «پیمان منع گسترش هسته‌ای» (Nuclear Non- Proliferation Treaty) است. پیمان ان.پی.تی در اول ژوئیه 1968 برای امضای کشورها آماده شد و در این تاریخ آمریکا و انگلیس و 59 کشور دیگر آن را امضا کردند.
این پیمان پس از آن که آمریکا آن را در مجلس خود تصویب کرد در 5 مارس 1970 به اجرا گذاشته شد. در حال حاضر 186 کشور جهان عضو این پیمان هستند. تنها کوبا، اسرائیل، هند و پاکستان عضو این پیمان نیستند. همچنین کره شمالی نیز چند سال پیش از این پیمان خارج شده است. این پیمان با هدف جلوگیری از گسترش سلاح‌های هسته‌ای تصویب و اجرا شده است.
رژیم صهیونیستی دارنده سلاح هسته‌ای است و مطابق گزارش‌های متعدد بین 200 تا 400 کلاهک هسته‌ای در اختیار دارد، اما این رژیم از پیوستن به پیمان منع گسترش هسته‌ای خودداری می‌کند.
تاکنون کشورهای مختلفی خواستار پیوستن رژیم اشغالگر قدس به پیمان «ان.پی.تی» شده‌اند، اما این رژیم ضمن خودداری از انجام این اقدام‌ها، مخالف بهره‌گیری کشورهایی نظیر جمهوری اسلامی ایران از انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای است و در سطح جهانی تبلیغات زیادی در این خصوص انجام می‌دهد.
تاکنون کشورهای زیادی در منطقه غرب آسیا از جمله جمهوری اسلامی ایران، کویت و قطر خواستار پیوستن تل‌آویو به پیمان «ان.پی.تی» شده‌اند، اما قدرت‌های بزرگ غربی به خصوص آمریکا نه تنها اراده‌ای در خصوص اعمال فشار بر این رژیم برای پیوستن به ان پی تی ندارند بلکه از مخفی کردن برنامه هسته‌ای اسرائیل از دید نهادهای جهانی از جمله آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز حمایت می‌کنند.
در واقع، همین حمایت عامل مهمی برای نپیوستن رژیم صهیونیستی به ان پی تی محسوب می‌شود.
دولت کویت از جمله دولت‌های منطقه غرب آسیا است که بارها از نپیوستن رژیم صهیونیستی به پیمان ان پی تی انتقاد کرده است. از دید کویت، عدم پیوستن رژیم صهیونیستی به معاهده مذکور و خارج بودن تأسیسات هسته‌ای آن از نظارت آژانس «نه تنها یک خطری امنیتی است بلکه امنیت هسته‌ای و سلامت انسانی را به خطر می‌اندازد به ویژه قدمت تأسیسات هسته‌ای آن خطری استراتژیک برای منطقه خاورمیانه است».
اکنون بار دیگر، این خواسته و انتقاد توسط دولت کویت تکرار شده و «طلال الفصام» نماینده دائم کویت در نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد در وین در شصت و ششمین نشست عمومی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفت: "تاسیسات هسته‌ای رژیم صهیونیستی باید تحت نظارت کامل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار گیرد."
الفصام با ابراز تعجب از اینکه تمام جوانب مربوط به توانایی‌های هسته‌ای اسرائیل و تهدید‌ها و خطرات ناشی از آن همچنان نادیده گرفته می‌شود، افزود: "برنامه‌ها و فعالیت‌های هسته‌ای اسرائیل تهدیدی برای امنیت و ایمنی منطقه است و وضعیت متشنج موجود در منطقه را تشدید و آشکارا با تعداد زیادی از قطعنامه‌های بین المللی در مجامح مختلف بین المللی مخالفت می‌کند."
نکته پایانی اینکه؛ نظارت بر اجرای پیمان «ان.پی.تی» و پروتکل الحاقی آن برعهده آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است. با این حال، این رکن سازمان ملل متحد نه تنها هیچ اقدامی در جهت اعمال فشار بر رژیم صهیونیستی برای پیوستن به ان پی تی انجام نمی‌دهد بلکه حتی مدیرکل آژانس در موضوعات خاص از جمله پرونده هسته‌ای ایران تحت تأثیر تبلیغات و عملیات روانی رژیم صهیونیستی قرار گرفته و منافع این رژیم را در نظر می‌گیرد.
نویسنده: سیدرضی عمادی
117
