عبدالله عبدالله درهمایشی در کابل تاکید کرد: هیچ کشوری حق تصمیم گیری انحصاری درباره طرح صلح افغانستان را ندارد.
وی ضمن تایید مذاکرات آمریکا با گروه طالبان افزود: این تماس ها به معنای مذاکرات صلح نیست.
«شاه حسین مرتضوی» معاون سخنگوی رئیس جمهوری افغانستان نیز درباره مذاکره با گروه طالبان گفت: روند صلح با این گروه تنها متعلق به دولت افغانستان است.
واکنش منفی مقامات افغانستان به مذاکرات پنهانی امریکا با طالبان
واکنش منفی مقامات افغانستان به مذاکرات پنهانی امریکا با طالبان که گفته می شود از سوی «آلیس ولز» معاون وزیر امور خارجه آمریکا در امور آسیای جنوبی و مرکزی نیز تایید شده است، نشان می دهد که دولت کابل هیچ گونه مداخله ای را در این خصوص نمی پذیرد و خواهان پیشبرد روند صلح افغانستان تنها از طریق مراجع و نهادهای داخلی است، زیرا روند صلح افغانستان بیش از هر چیزی نیازمند وحدت ملی است که در داخل، همه گروههای قومی و مذهبی برای گفتگو و صلح با طالبان اتفاق نظر داشته باشند.
از نظر مردم افغانستان طالبان و امریکا مخل امنیت ملی افغانستان هستند و دو نیروی متخاصم نمی توانند درباره روند صلح و آینده تحولات افغانستان تصمیم گیری کنند.
به همین دلیل دولت کابل نه تنها حاضر به شرکت در پروسه گفتگوی صلحی که از سوی امریکا مدیریت می شود، نشده است، بلکه همچنان از طرق مختلف درصدد است طالبان را برای کنار گذاشتن سلاح ترغیب نماید.
«لطیف نظری» کارشناس و استاد دانشگاه معتقد است:
«امریکا در افغانستان تنها حضور نظامی و امنیتی ندارد؛ بلکه بعنوان قدرتی که قصد دارد بازیهای ژئوپلتیکی جدیدی را در منطقه راه اندازی کند، برنامه های مشخصی دارد و برهمین اساس است که واشنگتن می کوشد در همه امور مداخله و آن را در راستای منافع خود مدیریت نماید.»
تشکیل ائتلاف بزرگ ملی افغانستان که یکی از اهداف ان تلاش برای تدوین راه کار مذاکره با طالبان است و در همان حال حمایت های دولت کابل از روند صلح، نشان می دهد که اتفاق نظر کاملی میان همه جناحهای قومی، مذهبی و سیاسی برای صلح با طالبان در افغانستان شکل گرفته است.
حمایت «حامد کرزای» رئیس جمهوری قبلی افغانستان از ائتلاف بزرگ ملی این کشور که متشکل از مخالفان سیاسی دولت افغانستان است به معنای حمایت ازتلاش های ان در بالاترین سطح از قوم پشتونها است که صلح با طالبان باید براساس مدیریت داخلی باشد.
«محمد یوسف امین زازی» کارشناس مسایل سیاسی دراین باره گفت:
«هیچ کس در افغانستان دوست ندارد نیروی خارجی در این کشور حضور داشته باشد و در امور افغانستان دخالت کنند اما رقابت های قدرت های بزرگ با یکدیگر سبب شده که کشوری مانند افغانستان را به میدان این رقابت های خود تبدیل کنند و تنها از طریق هوشیاری داخلی می توان انرا خنثی کرد.»
در هر حال، مخالفت عبدالله عبدالله با مداخلات خارجی در امور داخلی افغانستان می تواند هشداری به امریکا و انگلیس باشد که با به رسمیت شناختن طالبان و مذاکره با آن به عنوان قدرت نظامی مخالف دولت افغانستان می کوشند امور این کشور را براساس منافع خود مدیریت و سازماندهی کنند.
این در حالی است که طالبان نیز می داند که مردم افغانستان نه تنها بیگانه ستیزند بلکه با گروههایی که می کوشند حضور بیگانگان را در افغانستان تثبیت کنند به شدت مقابله می کنند.
135/116
نویسنده: مجيد وقاری
بیشتر بخوانید:
عبدالله‌عبدالله: تصمیم‌گیری درباره روند صلح، حق افغان‌هاست
مخالفت عبدالله عبدالله با طرح گلبدین حکمتیار
