به گزارش روز شنبه ایران پرس، روزنامه فرانسوی زبان لوگران سوار نزدیک به حزب کمونیست در مقاله ای به بررسی علل و تبعات ناموفق بودن تلاش مردم کاتالونیا برای استقلال از اسپانیا پرداخت.
این نشریه نوشت، جمهوری کاتالونیا پس از اعلام شتابزده و یکجانبه استقلال از اسپانیا عمر بسیار کوتاهی داشت. کاتالونیا در حالی اعلام استقلال کرد که نه در داخل و نه در خارج هیچ ائتلاف بزرگی در حمایت از آن شکل نگرفته بود اما به هر ترتیب اعلام استقلال و رویدادهای پس از آن نسل جوان را بیش از هر وقت دیگری متوجه مسایل سیاسی کرده است.
تظاهرات گسترده در حمایت از برگزاری همه پرسی استقلال کاتالونیا
اعلام استقلال کاتالونیا، اصول قدیمی کسب استقلال، قانون اساسی تنظیم شده در سال 1978 توسط نو فرانکیست ها و همچنین حکومتی تحمیل شده از سوی شخص «فرانکو» (رئیس جمهوری مستبد سابق اسپانیا) را زیر سوال قرار داد.
جالب آن که پارلمان کاتالونیا که استقلال این منطقه را اعلام کرد، مشروعیت داشت.
بلافاصله پس از اعلام استقلال، «ماریانو راخوی» نخست وزیر فرامحافظه کار و وحدت طلب اسپانیا، توانست در لغو نتیجه همه پرسی به پیروزی دست یابد. توسل به بند 155 قانون اساسی تا هم اکنون موجی علیه وی به راه نینداخته اما به نظر می رسد؛ این پیروزی ساختگی است.
«ماریانو راخوی» نخست وزیر اسپانیا
مساله کاتالونیا به آینده سپرده شد. مساله کاتالونیا سیاسی است و فقط پاسخ های سیاسی می تواند از شکاف بین مردم بکاهد.
دولت مرکزی اسپانیا بدترین راه یعنی سرکوب را در مقابل استقلال طلبان انتخاب کرد و از قوه قضاییه تحت امرش بهره جست.
«خوزه مانوئل مازا» (José Manuel Maza) دادستان کل اسپانیا و هم حزبی راخوی در «حزب مردمی» بدترین شغل دنیا را دارد و از «کارمن لاملا» (Carmen Lamela) قاضی که حکم تعقیب قضایی کارلس پوجدمونت را صادر کرد، تندرو تر است.
قوه قضاییه قبلا با از میان بردن قاضی بالتازار گارزون (Baltasar Garzón) که مسئولیت رسیدگی به ارتکاب جنایت علیه بشریت در دوران فرانکو را برعهده داشت، خود را نشان داده بود. قضات نزدیک به احزابی چون «حزب مردمی» و همچنین حزب کارگران سوسیالیست اسپانیا، در سرنگون کردن بالتاز گارزون با یکدیگر سخت در رقابتند.
قضات اسپانیایی همچنان از اجرای قانون عفو 1977، درخواست های بین المللی، درخواست اتحادیه اروپا و سازمان های حقوق بشری مبنی بر رسیدگی به مساله مفقودی یا قتل 130 هزار نفر در این کشور سرباز می زنند.
به همین دلیل است که رودولفو مارتین ویلا (Rodolfo Martín Villa) وزیر کشور فاشیست اسپانیایی می تواند به راحتی و آزادانه در خیابان ها قدم بزند اما عجیب تر از آزادی این فاشیست این است که در اسپانیا با 3 میلیون و 500 هزار نفر بیکار - بر اساس آمارهای ماه اکتبر - و در کشوری که حق مسکن به شدت کاهش یافته، کسی به زیر پا گذاشتن قانون اساسی متهم شود.
ژنرال «فرناندو الکخاندرو مارتینز» (Fernando Alejandre Martínez) فرمانده ستاد مشترک ارتش اسپانیا در مصاحبه ای با روزنامه ای بی سی گفت، ارتش در صورتی که لازم شود، به خوبی می تواند از ملت دفاع کند. وی تاکید کرد، در قانون اساسی ارتش ضامن «وحدت ملی» است.
دستگیری و حبس «اوریول خوانکراس» (Oriol Junqueras) معاون دولت محلی کاتالونیا و هفت وزیر این دولت محلی اقدامی تحریک آمیز و غیر قابل تحمل بود.
این حرکت عملا زیر پا گذاشتن آزادی های بنیادین قلمداد می شود. رئیس دولت محلی کاتالونیا و وزرایش همگی منتخب مردم هستند و از این رو از مشروعیت برخوردارند اما ماریانو راخوی برای جلوگیری از نقض مفاد قانون اساسی سال 1978 و با هدف در نطفه خفه کردن مطالبات اجتماعی، دمکراتیک و قانونی مردم، انحراف از اصول دمکراتیک را در پیش گرفت.
ما در خصوص مساله کاتالونیا با نشریات اسپانیایی از جمله ال موندو، ای بی سی و ال پائیس گفت و گو کردیم.
یک سرمقاله نویس در این خصوص گفت: همه از «سیرک کاتالونیا»، این «جمهوری خیالی» و «عملکرد متکبرانه پوجدمونت» حیرت زده شده اند. مطبوعات وابسته به جناح راست یا وابسته به حزب کارگران سوسیالیست اسپانیا به جای توجه به اصل ماجرا و دعوت طرفین به گفت و گو، به ایجاد بدبینی، لفاظی و تحقیر مبادرت کردند.
«کارلس پوجدمونت» رئیس منطقه خودمختار کاتالونیا
اما حقیقت این است که مردم اسپانیا، پس از پایان شوک زدگی؛ به سرکوب گری ها، مداخلات و تحمیل ریاضت اقتصادی پاسخ مناسبی خواهند داد.
مردم برای برگزاری دو تظاهرات در روزهای 5 و 12 ماه نوامبر برنامه ریزی کرده اند. به رغم اقدامات تحریک آمیز و تحقیر آمیز ماریانو راخوی، دعوت به برگزاری اعتصاب سراسری نیز ادامه دارد. نمایندگان طرفدار استقلال، مردم را به نافرمانی صلح آمیز دعوت کرده اند و این در حالی است که پوجدمونت که در بروکسل به سر می برد، خود را رئیس جمهوری تازه استقلال یافته کاتالونیا خوانده و خواستار آزادی تمامی زندانیان شده است.
در حال حاضر همه خود را برای برگزاری انتخابات زودهنگام تحمیل شده از سوی مادرید آماده می کنند.
بر اساس نظرسنجی ها نتیجه این انتخابات که در 21 ماه دسامبر برگزار خواهد شد، در هاله ای از ابهام قرار دارد.113/110
مترجم: علیرضا فراهانی
بیشتر بخوانید:
تشدید بحران استقلال کاتالونیا / تحلیل
تظاهرات مردم بارسلون در مخالفت با اعلام استقلال کاتالونیا
