اصفهان يك دل روشن چراغان شده است
پل ز آراستگي تخت سليمان شده است
باده چون سيل ز هر چشمه روان گرديده است
كمر پل ز مي لعل بدخشان شده است
از گل و شمع كه افروخته و ريخته است
كهكشان دگر از خاك نمايان شده است
عالم آب دو بالا شده از عشرت پل
شادي در عشرت ايام دو چندان شده است
مي دهد ياد سر پل ز خيابان بهشت
مه و گل چهره حوراست كه تابان شده است
«زنده رود» از كف مستانه كه بر لب دارد
جوي شيري است كه در خلد خرامان شده است
چشم بد دور از اين عهد كه هر چشمه پل
زندگي بخش چو سر چشمه حيوان شده است
صائب تبریزی
