گفته می شود این چهاردهمین شلیک موشکی کره شمالی از ابتدای سال 2022 میلادی است که با هدف قدرت نمایی پیونگ یانگ در برابر آمریکا و همسایگانش، ژاپن و کره جنوبی صورت می گیرد.علاوه براین، اهداف دیگری هم در مورد ادامه برنامه های موشکی کره شمالی قابل تصور است. اول آنکه کره شمالی به دنبال تقویت قدرت بازدارندگیش در برابر قدرتهای منطقه ای و بین المللی بخصوص آمریکا است که حضور نظامیش در منطقه را تهدیدی جدی برای امنیت ملی خود می داند. دوم آنکه، کره شمالی با شلیک موشک می کوشد ضمن جلب توجه محافل جهانی به تحولات شبه جزیره کره نشان دهد که تحریم های آمریکا ضد پیونگ یانگ نتوانسته کره شمالی را از پای بیاندازد.
جونیونیشینو، کارشناس مسالیل سیاسی و مدرس دانشگاه «کی او» ژاپن در این باره می گوید: دولت کره شمالی به دنبال تقویت ظرفیت های دفاع ملی خود است که به پیونگ یانگ امکان می دهد تا در برابر فشارهای خارجی موقعیت و قدرت خود را تقویت کند.
اگر چه در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ در آمریکا میان وی و کیم جون اون، رهبر کره شمالی دیدارهایی صورت گرفت و دو طرف پیامهایی را در جهت تنش زدایی منتشر کردند اما تعلل دولت جو بایدن رئیس جمهوری امریکا برای نشستن پای میز مذاکره با کره شمالی باعث شده است پیونگ یانگ را بیش از پیش به سمت توسعه برنامه های موشکیش سوق دهد.در واقع کره شمالی که خود را محاصره شده میان امریکا و متحدانش در منطقه می داند توان موشکی خود را با هدف تقویت قدرت چانه زنی در برابر واشنگتن همچنان ارتقا می دهد.
خبرگزاری کیودو ژاپن در تحلیلی از توان روبه رشد موشکی کره شمالی می نویسد: کره شمالی به دنبال مجاب کردن دولت امریکا برای نشستن پشت میز مذاکره و احتمالا لغو تحریم های اقتصادی است. در واقع کره شمالی معتقد است امریکا تنها زبان نظامی گری را می فهمد تا مجاب به مذاکره و گفتگو شود.
در هر حال، بحران اوکراین باعث شده است، توجهات بین المللی عمدتا متوجه آن و بی توجهی به مسایل شبه جزیره کره شود که به نظر می رسد چندان خوشایند پیونگ یانگ نیست.از این رو دولت کره شمالی با شلیک موشک بالستیک از یکسو نشان داد که وعده خود را در مورد تقویت قدرت بازدارندگیش در بالاترین سطح پیگیری می کند و در همان حال به آمریکا و متحدانش ثابت کرد که تحریمها نمی تواند و نخواهد توانست مانع پیشرفتهای نظامی و موشکی کره شمالی شود. بلکه این گفتگو و چانه زنی های پشت میز مذاکرات است که می تواند با در نظر گرفتن منافع دو طرف، به راه حلی اصولی در مورد مسایل منطقه ای و بین المللی بیانجامد.
نویسنده:مجید وقاری
116
