«امامعلیرحمان» که در صدر هیأتی سیاسی و اقتصادی به ازبکستان سفر کرده بود با «شوکت میرضیایف» رئیس جمهوری ازبکستان دیدار و درباره چشمانداز تقویت روابط در زمینه بهبود فعالیت گذرگاههای مرزی و محافظت از خط مرزی دو کشور بحث و تبادل نظر کرد.
در این دیدار همچنین تحولات افغانستان، تقویت راههای مبارزه با سازمانهای تروریستی و قاچاق مواد مخدر و فروش غیرقانونی سلاح مورد بررسی قرار گرفت.
در نگاه رسانههای محلی اهمیت این سفر به حدی زیادی بوده است که سرویس خبری ریاست جمهوری ازبکستان آن را سفری تاریخی خوانده است. گفتنی است که سفر «امامعلیرحمان» به تاشکند اولین سفر یک رهبر تاجیکستان به ازبکستان از سال 1998 است و به قدرت رسیدن میرضیایف نقش کلیدی در گشایش درهای تاجیکستان به روی سایر کشورهای آسیای مرکزی داشته است.
«فیونا هیل» کارشناس آسیای مرکزی در موسسه بروکینگز، با تاکید بر بهبود روابط دو کشور در سال گذشته مینویسد: "روابط میان تاجیکستان و ازبکستان و همچنین سایر کشورهای آسیای مرکزی، بیش از هرچیز تحت تاثیر شخصیت و رفتار رهبران این کشورها قرار دارد. همچنان که حضور اسلام کریماف برای بیش از دو دهه در قدرت، مانع این شد که ازبکستان بتواند روابط مناسبی با کشورهای همسایه خود داشته باشد."
به نظر میرسد این سفر در کنار اهمیت سیاسی خود از اهمیت بسیار بالای اقتصادی نیز برخوردار است. در طول این سفر دو کشور با یکدیگر توافق کردند که به صورت مشترک نسبت به ساخت دو نیروگاه برق آبی اقدام کنند. این دو نیروگاه که بر روی رودخانه زرافشان ساخته خواهند شد از ظرفیت تولید 320 مگاوات برق برخوردارند.
قابل ذکر است که دو کشور توانستهاند در سال گذشته حجم تجارت مشترک خود را 20 درصد افزایش داده و آن را به 240 میلیون دلار برسانند. همچنین آنها توافق کردهاند که تا سال 2020 بتوانند از تجارت مشترک 500 میلیونی بهره مند شوند.
همچنین دو کشور قراردادی را تحت عنوان توافقنامه همکاری مشترک با یکدیگر امضاء کردند. هدف از این توافق بهره مندی از روابط پایدار بلند مدت میان دو کشور است. این توافق میتواند با توجه به نقش مثبت رهبران دو کشور سهم عمدهای در بهبود روابط این دو کشور ایفا کند و میتوان آن را مدیون نگاه میرضیایف و «امامعلیرحمان» به دورهای جدید در روابط دو کشور دانست.
نویسنده: منوچهر شفیعی
117/120