قاچاق انسان پدیده ای تاسف بار و ناشی از آشفتگی های جهانی و تحمیل جنگ ها و ظلم مستمر بر انسان هایی است که قربانی مطامع قدرت های سلطه گر می شوند. جامعه جهانی شاید به ظاهر مسیری طولانی را در راه مبارزه با قاچاق انسان طی کرده باشد اما نتیجه رضایت بخش نیست و حتی می شود گفت که این پدیده پیچیده تر و عمیقترنیز شده است. اما اشکال گره کار در کجاست و چه کاستی هایی در این زمینه وجود دارد ؟
اظهارات «غلامعلی خوشرو» نماینده ایران در سازمان ملل در نشست شورای امنیت سازمان ملل در خصوص قاچاق انسان کلید واژه هایی را برای یافتن پاسخ به این پرسش بدست میهد. خوشرو در این خصوص گفت؛ مبارزه با ریشههای این پدیده وظیفه اصلی شورای امنیت است، اما اگر این شورا از مسئولیت خود شانه خالی کند در رسیدگی به این پدیده موفق نخواهد بود.
نکته مهم دیگری که وی بعنوان یک کلید واژه به آن اشاره کرد، مسئولیت های جامعه بینالمللی در این زمینه است. سخنان نماینده ایران در اجلاس شورای امنیت حاکی از اهمیت و ضرورت توجه به عوامل اصلی ضعف در مقابله با قاچاق انسان و موانع موجود بر سر راه این مبارزه است. این پدیده را اما نمی توان به تنهایی و مجزا از مسایلی مانند جنگ، فقر و عقب ماندگی ها ی توسعه ای و یا تحجرات فکری و فرهنگی دید.
یافته های بانک جهانی حاکی از آن است که 9.1 درصد جمعیت حدود 8 میلیارد نفری جهان در سال 2016 فقیر بودند. فقر خود عاملی برای وسوسه شدن برای پناهندگی و گرفتار نشدن در دام شبکه های قاچاق انسان است. مقابله با عوامل بوجود آورنده فقر و مناقشات و جنگها می تواند کلید حل بسیاری از مشکلات از جمله قاچاق انسان باشد. اما ریشه های فقر و عقب ماندگی ها و جنگ ها در مداخلات قدرت های جهانی است.
وضعیت در سوریه، عراق، افغانستان، لیبی و یمن که از تلخ ترین نمونه های فاجعه آمیز برای حیات بشری است؛ ازمثال های عینی دراین زمینه هستند. در این بحران ها، تروریستهای افراطی با سوء استفاده از شرایط آشفته منطقه، و با ایدئولوژی تکفیری خود و حمایت کنشگران منطقه ای و جهانی، منطقه و حتی جهان را گرفتارمسایل زیادی کرده اند. در این روند نه فقط شورای امنیت بلکه کشورهای مدعی دفاع از حقوق بشر نیز اقدامی نکرده اند .
کارشناس حقوق بشر سام هینس می گوید: «بحران مهاجرت خطر برده داری را در زنجیریه منافع شرکت های اروپایی افزایش داده است».
در گزارش کمیسیون مشورتی ملی حقوق بشردر سال 2016، آمده است که فرانسه برای مقابله با تجارت برده و استثمار، برخلاف طرح ملی که دولت در سال 2014 تصویب کرده، به اندازه کافی تلاش نمی کند.
بنابراین دلایل استمرار بحران هایی مانند فقر و قاچاق انسان مشخص است اما تا زمانی که سیاست های قدرت های سلطه گر مانع ازحل معضلات جهانی شود ، نمی توان به رفع این چالش ها خیلی امیدوار بود. 118/111
بیشتر بخوانید:
خوشرو: سیاست مداخله گری و پاکسازی نژادی عامل افزایش قاچاق انسان در جهان است