در سالهای گذشته، شخصی فرانسوی به نام" ژان ماری ژاک دو مورگان"، جهت تحقیق و اکتشاف به شوش آمد دولت فرانسه را متقاعد ساخت تا محلی امن ومناسب برای هیات باستان شناسی فرانسوی در شوش ایجاد نماید. به همین دلیل بلند ترین نقطه ی تپه های شوش یعنی "آکروپل " برای این منظور انتخاب گردید و قلعه ای با طرح قرون وسطایی اروپایی بر فراز آن ساخته شد.
ساختمان قلعه با نظارت حاج مصطفی دزفولی در سال 1912 میلادی به اتمام رسید.
نقشه ی قلعه ذوزنقه ای شکل است که قاعده کوچک آن در سمت شمال واقع شده و دورتا دور آن با راهروهایی احاطه شده است .
یکی از جاذبه های دیدنی قلعه ،اتاقکی شیشه ای، موسوم به کلاه فرنگی و برج استوانیه ای شکل آن است که به عنوان کبوتر خانه استفاده میشده و برج شمال غربی مربع شکل و برج شمال شرقی دایره ای شکل است .
در ساخت این بنا از آجرهای کاخ آپادانای داریوش و تعدادی آجرهای منقوش شده به خط میخی از بنای چغازنبیل استفاده شده است. همچنین تزئینات این قلعه نعل درگاههای قوسی، نماهای تزئینی با آجر، نقاشی های تلفیقی به سبک شرقی اروپایی و آجرهای کتیبه دار است.
این بنا در سال 1380 هجری شمسی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید .
در کمی آنطرف تراز قلعه شوش، به مکانی برمیخوریم ، که تنها چند تکه از ستون های این بنا باقی مانده است. اینجا کاخ آپادانای شوش است. کاخ زمستانی شاهان هخامنشی! این کاخ در سالهای 515 تا 521 قبل ازمیلاد مسیح به دستور داریوش ساخته شده.
مساحت کاخ آپادانا 10434 متر مربع بوده است. آپادانا با نقشه ای کوشک مانند، دارای سه ایوان ستون دار در سمت های شمال، شرق وغرب که هر کدام از ایوان ها خود دارای دو ردیف ستون شش تایی بوده اند.
هرچند، هرچند امروز تنها خرابه هایی از کاخ آپادانا باقی مانده، با نگاهی به ستون های سنگی و نقوش آنها می توان به شکوه و عظمت این بنا در گذشته پی برد.
