در میان جنگلهای انبوه گیلان در میان انعکاس قطرات باران بر روی برگ برگ رنگین درختان و خروش رودها هنوز هم صدای شیهه اسب میرزا کوچک خان و شلیک تفنگ های جنگلیان به گوش می رسد.

روستای لیشاوندان که به قول مردمانش خانه ی میرزا کوچک خان جنگلی در آن قرار داشته با درختان مرکبات و حوضچه های آبش که شالیزارها را می رویاند، جلوه ای از طبیعت زیبای خدا را در آینه ی آب به رخ رهگذاران این دیار می نمایاند.

مردم روستا معتقدند روستای لیشاوندان به خاطرلاشه هایی که از نیروهای قزاق روسی در جنگ با جنگلیان در این محل روی هم ریخته بوده نام لشاوندان را برخود گرفته که به مرور زمان لشاوندان به لیشاوندان تغییر نام داده است.

از میان روستای لیشاوندان رود خوبک جاری است. این رود بارها شاهد عبور نیروهای قزاق و مبارزان جنگلی از فراز خود بوده است. راهی که دو سوی رود را برای این رفت و آمدها هموار کرده بود، راهی است از آجر که در میان مردم این اطراف به مرغانه پل هم شناخته می شود.

در گویش مردمان گیلان، مرغانه به معنی تخم مرغ است. شاید دلیل نامگذاری این پل به نام مرغانه از آن رو است که در ساخت این بنا از تخم مرغ برای استحکام بیشتر پل استفاده شده است و عده ای هم استفاده از افراز در یکی از طاق پل ها را دلیل این نامگذاری می دانند.

امروزه نام این پل را برگرفته از نام روستا، پل لیشاوندان یا گورآب لیشاوندان می نامند. بانی این پل مشخص نیست اما از شیوه معماری اش میتوان این پل را از بناهای دوره قاجار به حساب آورد که معمار پل را در کم عرض ترین بستر رود قرار داده و برای گذر آب چندین دهانه کوچک و بزرگ به روی زیبایی های جنگل گشوده است.

مرغانه پل یا پل لیشاوندان دارای یک دهانه طاق دار اصلی و دو دهانه فرعی و دو طبقه با طاق های جناغی با خیز تند است و در دو انتهای پل هم آثار دو دهانه مسدود دیده میشود که در مجموع با هفت دریچه کوچک و بزرگ گذر آب را در هنگام طغیان رود در این سرزمین پرباران ممکن می سازد.

این پل دارای چهار پایه آجری با ملات ساروج است که این پایه ها را آب برهایی در میان گرفته اند که در جهت موافق و مخالف جریان آب، نیم دایره ای شکل اند.

 پل آجری لیشاوندان با ارتفاع 7متر و30 سانتیمتر از بالای تیزه طاق اصلی تا رود خوبک و عرض 6 متری اش طولی در حدود 33 متر را دارا می باشد که سطح گذرش با جان پناهایش از میانه به طرفین دارای شیب نسبتاً ملایم است.

پل لیشاوندان که روزگاری راه اصلی فومن به رشت بوده امروزه صدایش در همهمه جاده همجوارش گم شده و بر سیمایش هم سبزی جنگل رنگ گرفته و تنها به یاد گذشته است که گاه عابری راهش را کج می کند و گذرش از این سوست.

پل لیشاوندان یا مرغانه پل در کنار جاده اصلی رشت به فومن در روستای لیشاوندان بر روی رودخانه خوبک سالهاست که خاطرات قیام جنگل را با رود و درختان جنگل مرور می کند.