«دیوید رمنیک» در مقاله ای درتارنمای روزنامه نیویورکر نوشت: با توجه به نوع شخصیت نامتعادل و عملکردی که ترامپ از خود نشان داده و این رفتار باعث فرار نزدیکان وی شده است، می توان گفت «دونالد ترامپ» اکنون به اصلی ترین تهدید برای امنیت ملی آمریکا تبدیل شده است.
زندگی سزارها
در کتاب زندگی سزارها، آرزوی نامیرائی و شهرت به بدنامی از جمله مشخصات عمده نرون بود.
بسیاری از رومی ها براین باور بودند که نرون از نظر روانی تعادل ندارد و بخش عمده ای از پایتخت امپراتوری را به خاکستر کشید تا جایی برای «دوموس آئورا» باز کند.
منطقه ای که گفته می شد وی در آن به آوازخوانی، رقاصی و شنا می پرداخت ولی پیش از آن دستور قرق را می داد تا اطمینان یابد برای اجرای بعدی، خانه پر می ماند.
رومی های نیمه دیوانه شده از کارهای نرون، تلاش می کردند یا به استقبال مرگ بروند یا از دیوار فرار کنند.
شباهت عجیب دونالد ترامپ با امپراتور مجنون رومی
«دونالد ترامپ» با ویژگی های هرج و مرج طلب، فاسد، کوته فکر و خود بزرگ بین که عقده هایش به بازار مسکن گره خورده است، یکی از نمونه های نرونی به شمارمی آید.
وی همیشه تلاش می کرد توجه ها را به خود جلب کند و حال هم همه دنیا به وی توجه دارند. در مراحل اولیه ترامپ در میان دیگران، صاحبان و سردبیران تبولوید های نیویورک، فاکس نیوز، تی ام زد و نشنال اینکوایرر قرار گرفت.
جولان ترامپ در شبکه های اجتماعی با توییتر
حال توییتر به اصلی ترین رسانه وی تبدیل شده است که هیچ واسطه ای را هم طلب نمی کند.
رییس جمهوری آمریکا به تازگی تعطیلات خود را در «مارالاگو» جشن گرفت و انگشت تحقیرش را آماده می کرد تا به فهرستی طولانی که آماده کرده بود، نشان بدهد.
نگاهی به تاریخ نرون در روم و اقدامات ترامپ در دنیای دیجیتال نشان می دهد چگونه امپراتوری ناآگاه توانست نهادهای جمهوری را به تمسخر بگیرد، نظام جمعی متشنج جامعه را برچیند و زندگی کلی عمومی را تنزل بخشد.
تفکرات پسا فرویدی ترامپ با چاشنی فانتزی های توطئه!
ترامپ در مارس دو هزار و نه به توییتر پیوست. کارهای اولیه وی می تواند مسائل زیادی را از ابعاد زندگی وی بیان کند. وی فردی هوشیار است، ولی از حقایق برای رسیدن به نتیجه گیری های عجیب استفاده می کند. اینکه به چه شکل دیده می شود برای وی اهمیت دارد. وی بسیار سختگیر است. دونالد ترامپ در برابر توهین های هزل گویانه بسیار حساس است و پسا فرویدی فکر می کند.
در این مدت، ترامپ توانسته است لحن و موضع خود را تکمیل کند و کم کم روی فانتزی های توطئه هم کار کرد. در عین حال تلاش کرده است با نگاه دلسوزانه به کسب و کار خانوادگی نگاه کند. همچنین تلاش کرده است با ارسال مجدد برخی توییت ها، برای خود دوستانی پیدا کند مانند توییت ضد اسلامی که چندی پیش باز ارسال کرد.
در طول مبارزات انتخاباتی دو هزار و شانزده و در اولین روزهای شروع به کار دولتش، برخی صاحبنظران پیشنهاد کردند احساسات اول صبح را در ترامپ نادیده بگیرید.
هدف ترامپ از این اقدامات فقط دور کردن توجهات از موضوعات جدی است. با این حال «شان اسپایسر» اولین سخنگوی کاخ سفید گفته بود اظهارات ترامپ در توییتش بیانیه رسمی رییس جمهوری آمریکا تلقی می شود.
حق هم با اسپایسر بود؛ اظهارات رییس جمهوری حکایت از احوالات وی داشت. توییت های ترامپ ارزشمند ترین سابقه از زندگی درونی وی بود، عقده هایش، خشم هایش، و وجدان گناهکار وی؛ هیچ چیزی بدون بررسی باقی نمانده است.
ترامپ که اهمیتی به کار دولت نمی دهد، بیش از پیش روی شهرت خود به عنوان نویسنده ای خلاق، وقت می گذارد به شکلی که کسی یک بار گفته بود وی را می توان همینگوی صد و پنجاه کاراکتری دانست.
توییتر، اسباب بازی این روزهای ترامپ!
هفته گذشته، زمانی که ترامپ از لارالاگو به کاخ سفید بازگشت، شانزده توییت در روز می زد که بی سابقه بود. وی بیش از آنکه مانند رییس جمهوری رفتار کند مانند نوجوانی عصبانی رفتار می کرد که در اتاقش حبس شده باشد.
وی روی توییت های تقابل جویانه هسته ای با رهبر کره شمالی معطوف شده بود؛ نوشته بود آیا کسی به رژیم ضعیف شده و گرسنه وی می گوید که من هم دکمه هسته ای دارم که از دکمه های وی بزرگتر و قوی تر است.
وی تا جایی پیش رفت که اعلام کرد جایزه دروغگو ترین و فاسد ترین رسانه سال را به زودی اعلام خواهد کرد. بعد از آن هم سراغ «هما عابدین» رفت و وزارت دادگستری را به خاطر کوتاهی در اقدام علیه وی که مشاور «هیلاری کلینتون» بود، تخطئه کرد.
برخی توییت های ترامپ به مراتب غیر قابل پیش بینی تر بود. وی از تظاهر کنندگان ایرانی حمایت کرد و در ادامه برای «ولادیمیر پوتین» ابراز احترام کرد.
یکی از تکیه کلام های وی با نام اخبار جعلی برای افرادی مانند «بشار اسد» در سوریه و «نیکلاس مادورو» در ونزوئلا به کار می رود. برای شگفت زده کردن متحدان آمریکا نیز، ترامپ کشوری را که به نظر می رسد رهبری می کند، تحقیر و تضعیف می کند.
شناسایی ابعاد شخصیتی ترامپ در کتاب «خشم و آتش»
کتاب جدید «خشم و آتش»، درون کاخ سفید ترامپ، نوشته «مایکل وولف»، شامل روایت ها و نقل قول هایی است که در طول سالی که گذشت اطلاع یافته است: ترامپ بر این باور بود که بازنده انتخابات است؛ ولی شهرتش، موقعیت و موضعش در زندگی در آمریکا را چند برابر بهتر می کند. با وجود این، وی در اوج شگفتی جهانیان پیروز انتخابات شد و پیامدهای آن یکی بعد از دیگری روی دادند.
ترامپ درکی از سیاست ندارد و به آن اهمیت نمی دهد. وی اطرافش را پر از مشاورانی کرده است که یا شایستگی ندارند یا در آرام کردن مسائلی که از نظر آنها اهمیت دارد ناکام می مانند. نوعی توهم دم آخری درباره توانمندی های رییس جمهوری وجود دارد.
"رکس تیلرسون" وزیر امور خارجه آمریکا، وی را سبک مغز لعنتی خوانده بود ولی این حرف را انکار کرد.
کتاب وولف که اطلاعات آن بیش از همه از مصاحبه با "استیو بنن" به دست آمده است، به روشنی می گوید که اطرافیان رییس جمهوری خیلی ساده پذیرفته اند که وی در خصوص هوش و شخصیت و تخیل پردازی به شکلی عجیب ضعیف است. هیچ نوع وفاداری را نمی توان در کاخ سفید دید و فقط نوعی توحش هرج و مرج گونه «ارباب مگس ها» را می توان شاهد بود. هر روز در این کاخ خطرناک، ظالمانه و مسموم است.
همچنین بخش غربی دردوران ترامپ یکی از تاریک ترین دوران خود را سپری می کند به شکلی که گفته می شود همه در بدبینی هستند و یکدیگر را تحقیر می کنند.
واکنش ترامپ به کتاب وولف
واکنش رییس جمهوری ترامپ به کتاب وولف واکنش مستبدی زخم خورده بود که با اعلان جنگ علیه کلمات نگاشته شده تصریح کرد، استیو بنن که زمانی یکی از نزدیک ترین مشاوران وی در حوزه انزوا گرایی و ملی گرایی سفید بود اکنون «عقلش را از دست داده است.» ترامپ اکنون با کمک حقوقی "هاروی واینستاین"8 و "هالک هوگان" در تلاش برای خاموش کردن بنن و جلوگیری از انتشار کتاب آتش و خشم است است. بنن که خیلی زود دستش از قدرت و ثروت کوتاه شده بود، بلافاصله ترامپ را مردی بزرگ خواند. مدیران شرکت انتشاراتی هنری "هولت اند کو" تصمیم گرفتند بدون در نظر گرفتن پرونده طرح شده، کار انتشار کتاب را دنبال کنند.
نرون امید داشت تا به اندازه کافی بر تخت تکیه کند تا ماه آوریل را نروئوس و رم را نروپولیس بنامد. وی توفیقی در این راه نداشت. زمانی که وی سی ساله بود، سیزده سال در قدرت مانده بود که سنای روم وی را دشمن جمهوری خواند و محکوم کرد. وی افول کرد و یکی از معروف ترین جملات دنیای سیاست را به زبان راند که «چه هنرمندی در من مرد!»
رسوایی رییس جمهوری کم نیست؛ ممانعت ازاجرای عدالت، پول شوئی، توافق خودسرانه با کشوری خارجی که معلوم نیست تحقیقات مولر بازرس ویژه سرانجام به کجا می رسد و سرانجام چه اتفاقی باید روی بدهد که سنای آمریکا به این مساله توجه کند. بی شک ترامپ هم خطر را حس کرده است. "پل مانافورت"11 مدیر سابق ستاد وی احضار شده است، "مایکل فلین" مشاور امنیت ملی سابق وی به دروغگویی به اف بی آی اذعان و تبدیل به شاهد داوطلب شد. ترامپ شاهد است که بخش غربی کاخ سفید گرفتار شده است و مقامات کابینه یکی بعد از دیگری ازوی فاصله می گیرند. به نوشته تایمز، زمانی که دادستان کل وی خود را ازتحقیقات درباره روسیه نجات داد و کنار کشید، وی با خشم پرسیده بود روی کوهن من کجاست؟
ترامپ برای به دست گرفتن هیچ مقام عمومی شایستگی ندارد
درحال حاضر تردید اندکی درباره شخصیت "دونالد ترامپ"، آسیبی که وی وارد کرده است، و تهدیدهای بزرگتری که ممکن است وارد کند وجود دارد. وی برای به دست گرفتن هیچ مقام عمومی شایستگی ندارد. مساله فقط نگاه سخت گیرانه مخالفان نیست، اطرافیان وی از همان هفته های ابتدایی شروع به ترک وی کردند. رییس جمهوری آمریکا خود به اصلی ترین تهدید امنیت ملی برای آمریکا تبدیل شده است.134/111
مترجم: حسین جعفریامی
بیشتر بخوانید:
سناتور آمریکایی: راهبرد ترامپ درباره افغانستان هولناک است/ کنگره اختیار اعلام جنگ را از ترامپ بگیرد
مکالمات افشا شده ترامپ، نشانه‌ای از خودشیفتگی ترامپ
رئیس شورای اجرایی حزب‌‍الله: ترامپ «دیوانه» است
کره شمالی: ترامپ «پیرمردی دیوانه» است / کنگره باید ترامپ را برکنار کند
