از زمان امضای توافقنامه موسوم به ابراهیم میان رژیم صهیونیستی و امارات و بحرین این دو کشور کوچک عربی به پاتوق مقامات صهیونیستی تبدیل شده و به هر بهانه ای به این دو کشور سفر می کنند و آن را به مثابه فرشته نجات برای پایان انزوای خود می بیند.
در گذشته هدف سفرها همانند خود توافقنامه بیشتر بر محور پروژه ایران هراسی دور می زد و اگرچه هنوز این محور جایگاه خود را حفظ کرده است اما به نظر می رسد با توجه به شوک غافلگیرکننده ای که در حین بازی های جام جهانی دوحه بر اصل توافقنامه ابراهیم و دور جدید عادی سازی روابط با این رژیم وارد شد هدف اصلی ازسفر قریب الوقوع اسحاق هرتزوگ رئیس رژیم صهیونیستی به امارات و بحرین تحت الشاع قرار دادن فضایی است که در حاشیه بازی های جام جهانی دوحه علیه این رژیم و دولت های نوسازشکار و در راس آن امارات و بحرین شکل گرفت و مردم جهان عرب نشان دادند که تا چه اندازه از این رژیم و دولت های نوسازشکار نفرت دارند.
بی تردید شکل گیری یک چنین فضایی ادامه روابط با رژیم صهیونیستی را برای دولت های نوسازشکارپرهزینه می کند. چنانکه به نوشته نشنال اینترست محمد بن سلمان ولیعهد و همه کاره عربستان از ترس دچار شدن به سرنوشت انورسادات رئیس جمهوروقت مصر و امضاء کننده پیمان کمپ دیوید با این رژیم از پیوستن علنی به توافقنامه ابراهیم امتناع می کند.
این احتمال ازاین جهت جدی به نظر می رسد که علیرغم حاکم بودن جو خفقان و سرکوب در عربستان و با وجود اینکه امکان دارد اعتراض به سیاست های بن سلمان می تواند هزینه های سنگین به همراه داشته باشد و حتی همانند جمال قاشقچی به قیمت جان معترضان تمام شود اما اتباع سعودی نیز در جریان بازی های جام جهانی دوحه به جمع مخالفان با عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی پیوستند و با خبرنگاران این رژیم که ماموریت ایجاد مشروعیت مردمی برای توافقنامه موسوم به ابراهیم را برعهده داشتند، درگیری لفظی پیدا کردند.
دریکی از ویدیوهایی که بازتاب گسترده ای در شبکه های اجتماعی پیدا کرد یک هوادار تیم عربستان سعودی چنان خشم خود را بر سر خبرنگار شبکه صهیونیستی "کان" فرو می‌ریزد که وی از شدت ترس مجبور به ترک محل می شود. این تبعه سعودی با خشم به خبرنگارصهیونیست گفت: قطر سرزمین ما است و تو نباید اینجا باشی.
ازدیگراهدافی که به نظر می رسد دردستور کاراهداف سفررئیس رژیم صهیونیستی به امارات و بحرین قرار دارد، رفع نگرانی هایی این دو کشور بعد ازبرگزاری انتخابات این رژیم است که مهمترین شاخص آن پیروزی احزاب دست راستی و نژادپرست است که حتی با معیارهای غربی و برخی ازجناح های اسرائیلی هم تروریستی محسوب می شوند و به صراحت از توسعه شهرک های صهیوینست نشین در کرانه باختری و حتی اخراج ساکنان فلسطینی آن حمایت می کنند.
این درحالی است که امارات برای توجیه امضای توافقنامه ابراهیم با رژیم صهیونیستی ادعا می کرد که طبق این توافقنامه توانسته این رژیم را برای جلوگیری از الحاق دره اردن به فلسطین اشغالی متقاعد کند، اما در شرایط جدید و در دوره پسا انتخابات هیچ تضمینی برای جلوگیری از دست اندازی رژیم صهیونیستی به کرانه باختری وجود ندارد؛ چرا که احزاب فوق افراطی "صهیونیسم مذهبی" و" قدرت یهود" به صراحت از تسلط بر کرانه باختری و به راه انداختن گروه های تررویستی شبه نظامی همانند جنگ سال 1948 پرده برداشته اند که راه اندازی این گروه ها در ان مقطع به کشتارهای دسته جمعی همچون دیر یاسین و همچنین اشغال 78 درصد خاک فلسطین و آوارگی نزدیک به یک میلیون نفر دیگر از مردم فلسطین انجامید که بیش از 7 دهه ادامه یافته است.
براین اساس می توان گفت که پیروزی احزاب دست راستی در انتخابات فلسطین اشغالی و احراز پست های کلیدی در کابینه جدید همچون وزارت امنیت داخلی با اختیارات وسیع توسط بن غویر رهبر حزب قدرت یهود، سنگ بزرگی جلوی محور تازه تاسیس موسوم به " توافقنامه ابراهیم" انداخته است که هم برای کسانی که قبلا به این محور وارد شده اند و هم برای کسانی که بعدا می خواستند وارد این محورشوند بسیار چالش برانگیزتر شده است و به نظر می رسد مهمترین ماموریت هرتزوگ در سفر به ابوظبی و منامه برداشتن این مانع و بازگرداندن اعتماد به این محور است اما شکافی که در حین بازی های جام جهانی دوحه ایجاد شد عمیق تر و گسترده تراز آن است که هرتزوگ رئیس تشریفاتی صهیوینستی بتواند از پس آن برآید.
نویسنده: احمد کاظم زاده
112
