"آرمن سرکیسیان" در سخنرانی خود در دانشگاه هایدبرگ آلمان، گفت: هر راه حلی به‌جز راه حل سیاسی برای پایان دادن به مناقشه آذری - ارمنی، ویران کننده خواهد بود.
طی ماه‌های اخیر مقام‌های دولت ایروان به‌ویژه نخست وزیر این کشور با طرح پیشنهادهای تکراری برای پایان دادن به مناقشه آذری - ارمنی بر سر مالکیت منطقه قره باغ کوهستانی، اظهارنظرهایی کرده‌اند.
این اظهارنظرها همگی بر روند جاری مناقشه قره باغ تاثیرگذار بوده است. به همین دلیل، با واکنش‌های منفی طرف آذری مواجه شده است.
با وجود این، اخیراً مقام های دولت "الهام علی اف" نیز پیشنهاد کرده اند، در صورت مشارکت ارامنه قره باغ در گفت وگوهای صلح، می بایست جامعه آذری های قره باغ هم در این روند مشارکت کنند. این پیشنهاد با مخالفت طرف ارمنی مواجه است. در حقیقت، باید گفت: دو طرف پس از سال های طولانی گفت وگو، می بایست آغاز مذاکرات صلح درسال 1994 میلادی را بار دیگر از سر بگیرند که این امر در عمل امکان پذیر نیست.
در این شرایط، رئیس جمهوری ارمنستان با طرح پیشنهاد مورد نظر روسای گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا مبنی بر تداوم گفت وگوها تا دستیابی به صلح واقعی، در واقع تلاش کرده است تا حدودی ارمنستان را از وضعیت جاری رهایی بخشد. در واقع، با طرح پیشنهادهای نخست وزیر ارمنستان، طرف آذری فرصتی پیدا کرده است تا با انتقاد از مواضع ارمنستان درمجامع بین‌المللی، امتیازاتی کسب کند.
واقعیت آن است که، در صورت از سرگیری جنگ، جمهوری آذربایجان امکانات بیشتری برای پیروزی در اختیار دارد. به نظر می‌رسد به همین دلیل است که، مقام‌های دولت ایروان نیز بر طبل جنگ نمی‌کوبند.
در این ارتباط ، سرهنگ "رومالدانوف" متخصص و کارشناس امور نظامی، در ماه آوریل سال جاری گذشته میلادی گفته است: "اگر آتش جنگ دوباره در قره‌باغ شعله‌ور شود، کدام ارتش حرف اول و آخر را خواهد زد؟ از این منظر، نیروهای موشک و توپخانه ابزار اصلی برای تعیین دوره جنگ خواهند بود. در واقع، اگر رهبران ارمنستان بخواهند آینده خود را از فاجعه نجات دهند، فقط یک راه پیش‌رو دارند. آنها باید مناطق اشغال شده قره‌باغ را تخلیه کرده و به جمهوری آذربایجان تحویل دهند".
در مجموع، باید گفت: دولت ارمنستان به دلیل قرار داشتن در شرایط ویژه نظیر مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم و مشکلات مالی دولت ایروان و فقدان امکانات پیشرفته نظامی و لجستیکی، تمایلی به از سرگیری جنگ با جمهوری آذربایجان ندارد. در مقابل، طرف آذری به دلیل خریدهای کلان نظامی، ازسرگیری جنگ را با منافع خود هماهنگ‌تر می‌بیند. بویژه که، دولت و مردم جمهوری آذربایجان طی نزدیک به سه دهه گذشته مغبون اصلی جنگ بر سر قره باغ بوده اند. 120/114
نویسنده : محمدعلی طالبی
بیشتر بخوانید:
دیدار پوتین و سرکیسیان و تاثیر آن بر مناقشه قره باغ
نگاه تردید آمیزارمنستان به طرح لاوروف درباره حل مناقشه قره باغ/ تحلیل
بررسی مناقشه «قره باغ» در نشست فراکسیون «اقدام من» ارمنستان
