به گزارش خبرگزاری ایران پرس، سبک معماری خانه داروغه مشهد ترکیبی از معماری روسی و سبک سنتی ایرانی است و اولین مکان در شهر مشهد است که دارای حمام خصوصی بوده است.
استفاده از آجرهای قالبی، کاشی های هفت رنگ، تزیینات چوبی زیر سقف ها، تندیس های گچی و تراش خورده مانند سرشیر، سرانسان و فرشته بالدار در نمای رو به حیاط از نشانه های معماری روسی محسوب می شوند.
یکی از ویژگی های جذاب این خانه این است که در سه طرف حیاط یعنی ضلع شمالی، ضلع جنوبی و ضلع شرقی، بنا (دو ضلع نشیمن و یک ضلع غلام رو) وجود دارد. به این سبک معماری سبک سه طرف ساخت گفته می شود.
خانه داروغه دارای بخش های تابستان نشین و زمستان نشین است. برای گرم کردن بخش زمستان نشین خانه، علاوه بر وسایل گرمایشی تعبیه شده، از حرارت مطبخی که در طبقه پایین آن وجود دارد تامین می شد.
یکی از وسایل گرمایشی این خانه، شومینه است. به عقیده بسیاری از معماران، این شومینه اولین شومینه ای است که در شهر مشهد ساخته شده است.
اتاق های بادگیر و به کارگیری حوض آب از ویژگی های اصلی بخش تابستان نشین خانه داروغه مشهد است. نکته قابل تامل در ساخت و معماری این خانه این است که برای گرم و خنک کردن این بنا سعی شده بیشتر از نیروهای آب، باد و آفتاب استفاده شود.
در ضلع غربی بنا، ایوانی ستون دار با کاشی های هشت ضلعی و بیضی شکل مزیین به عبارات «بسم الله الرحمن الرحیم» و «محمد (ص) شمع جمع آفرینش»، تزیین شده است. در ضلع شمالی حیاط نیز ایوانی با چهار ستون وجود دارد. آجرکاری متقارن به کار رفته در این ستون ها از جمله ویژگی های اصلی این ایوان محسوب می شود.
خانه داروغه مشهد جایزه حفظ و نگهداری میراث فرهنگی آسیا-اقیانوسیه را از یونسکو دریافت کرده است.
بیشتر بخوانید:
بازار فرهنگ و هنر ایرانی در مشهد
