این سفر از همان نقطه شروع با نوعی بلبشو همراه بوده است. سفر با رخداد امنیتی در فرودگاه بن گوریون آغاز شد و هشدار امنیتی که از چند روز پیش در ارتباط با این سفر داده شده بود به واقعیت پیوست و در سفر با بحرین با موجی از مخالفت های گسترده مردمی مواجه شد به گونه ایی که هرتزوگ در برنامه سفر خود مجبور به ایجاد تغییراتی شد و آن را کوتاه کرد و زمانی وارد ابوظبی شد که بن زاید همه کاره این کشور و معمار توافق عادی سازی رابطه با این رژیم در دوحه به سرمی برد.
امارات درحالی میزبانی رئیس تشریفاتی رژیم صهیونیستی را برعهده دارد و برحفظ و ادامه روابط خود با آن اصرار و پافشاری می کند که علاوه برمخالفت گسترده ملل مسلمان و عرب با عادی سازی روابط با این رژیم که در حاشیه بازی های جام جهانی دوحه خود را به صراحت نشان داد، فلسطینی ها نیز در روزهای اخیر نشانه هایی از برخورد عملی خود را با این روند نشان داده اند.
یکی از این نشانه ها این است که روز یکشنبه هنگام آغاز سفر اسحاق هرتزوگ به دو کشور بحرین و امارات، یک فلسطینی ساکن کرانه باختری در تلاش برای ورود به گیت فرودگاه بن گورویون بود که با شلیک پلیس و زخمی شدن راننده متوقف شد و اگر این عملیات که پلیس رژیم صهیونیستی آن را به استشهادی تعبیرکرده به نتیجه می رسید می توانست به قیمت جان هرتزوگ تمام شود.
استقبال ازبن غویردرسفارت امارات در تل آویو
امارات علاوه بر میزبانی اسحاق هرتزوگ در اقدامی خیانت آمیز دیگر، سفارت این کشور در تل آویو به مناسبت پنجاهمین سالگرد استقلال خود «ایتمار بن غویر» رئیس حزب قدرت یهود و یکی از تندروترین و نژادپرست ترین چهره های صهیونیست را به این مراسم دعوت کرد.
وی طی سخنانی در این مراسم گفت: "بدون هیچ امتیازی یا بدون تسلیم شدن می‌توانیم به صلح با اعراب دست یابیم. من به امارات روز ملی این کشور را تبریک می‌گویم و از مشارکت در مراسم سفارت امارات خرسند شدم. صلح واقعی اینگونه است."
«محمد آل خاجه» سفیر امارات در فلسطین اشغالی نیز بدون هیچ واکنشی به این سخنان بار دیگر بر حفظ روابط خود با این رژیم تاکید کرد و گفت: "اسرائیل و امارات تحول تاریخی را آغاز کردند. این یک خواب یا رؤیا نیست بلکه یک واقعیت است. توافق‌های ابراهیم، صلح و امنیت بیشتری را به وجود می‌آورند."
زمانی که امارات توافقنامه عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی را امضاء کرد در توجیه این که این توافق نامه برخلاف منافع فلسطینی ها نیست ادعا می کرد که ضمانت های لازم را از این رژیم بابت عدم الحاق دره اردن واقع در کرانه باختری به فلسطین اشغالی دریافت کرده است و این در حالی است که دولت جدید این رژیم و چهره های شاخص آن همچون بن غویر نه تنها به الحاق دره اردن قانع نیستند بلکه با تشکیل گروه های شبه نظامی صهیونیستی برای اخراج ساکنان فلسطینی کرانه باختری تدارک می بینند و در تلاش برای تکرار فاجعه جنگ سال 1948 هستند که به اشغال 78 درصد خاک فلسطین و اخراج نزدیک به یک میلیون سکنه فلسطینی انجامید.
این موارد نشان می دهد که امارات و بحرین و یا هرکشوری که بدون حل بحران فلسطین وارد عادی سازی رابطه با رژیم صهیونیستی شده اند و یا احیانا امکان دارد در آینده وارد این جرگه شوند خواه ناخواه در جنایات این رژیم نیز شریک خواهند بود چراکه این رژیم این اقدام را به منزله تایید اقدامات توسعه طلبانه و تجاوزگرانه خود در اراضی اشغالی تعبیر می کند و از آن به عنوان مهر تایید بر برنامه های جاری و آینده خود استفاده می کند.
این از دیگر شاخص هایی است که نشان می دهد که برخلاف مواضع اعلامی و تبلیغاتی رژیم صهیونیستی و شرکای عرب آن توافقنامه های موسوم به ابراهیم و یا عادی سازی روابط با این رژیم نه در جهت صلح بلکه برعکس کاملا در جهت جنگ در اراضی اشغالی پیش می رود وهمچنانکه از قراین و شواهد موجود بر می آید از این توافقنامه ها به عنوان پوششی برای اجرای طرح دولت خالص یهودی استفاده ابزاری می شود و دولت های عربی طرف توافق نیز به عنوان ابزار مورد سوئ استفاده قرار می گیرند.
نویسنده: احمد کاظم زاده
117
