به گفته «رانیل ویکرام سینگه» رئیس جمهوری سریلانکا روز پنجشنبه این موضوع رسما اعلام می شود. ویکرام سینگه که پس از یک دوره ناآرامی های گسترده در سریلانکا به عنوان رئیس جمهوری این کشور از سوی پارلمان برگزیده شد، امیدوار است با استفاده از وام صندوق بین المللی پول بتواند بخشی از مشکلات اقتصادی و تجاری سریلانکا را حل نماید.
این موضوع از آن جهت برای شخص وی مهم است که ادامه حضورش در عرصه قدرت، همچنان با مخالفت‌های عمومی روبرو است و معترضان که خواهان استعفای وی از پست نخست وزریری بودند اکنون بر کناره گیری وی از قدرت تاکید دارند.
ویکرام سینگه با استعفای «راجا پاکسه» رئیس جمهوری فراری سریلانکا و در میان ادامه اعتراضات مردمی از سوی پارلمان به عنوان رئیس جمهوری برگزیده شد و همچنان با اعتراض‌های عمومی روبرو است.
وی به همراه راجا پاکسه دهها سال است که به شکل خانوادگی سریلانکا را اداره می کنند. از اینرو چنانچه ویکرام سینگه نتواند از طریق وام اضطرای شرایط اقتصادی سریلانکا را بهبود بخشد ممکن است با اعتراض‌های خیابانی مجدد روبرو شود.
«احسان آذری نیا» کارشناس مسایل سیاسی در این باره می گوید: "مردم سریلانکا از مدتها پیش از سیاست‌های دولتهای خانوادگی ویرام سینکه که شش دوره نخست وزیر سریلانکا بود و راجا پاکسه که خانوادگی همواره رئیس جمهوری این کشور بودند ناراضی و خشمگین هستند، زیرا سیاست‌های آنها را موجب ورشکستگی سریلانکا می دانند."
استقراض‌های گسترده، از جمله مهمترین دلایل بروز بحران اقتصادی در سریلانکا
ویکرام سینگه در حالی امیدوار است که با دریافت وام اضطراری از صندوق بین المللی پول بر مشکلات سریلانکا فایق آید که بدهی های خارجی این کشور به دلیل استقراض‌های پی درپی برای تامین بودجه طرح های زیر ساختی و همچنین خرید سلاح و تجهیزات نظامی، از جمله مهمترین دلایل بروز بحران و اعتراض‌های عمومی در ماه‌های اخیر در سریلانکا بوده است.
در کنار سوء مدیریت‌های خانوادگی، بروز مشکلات ناشی از ویروس کرونا که بر صنعت گردشگری سریلانکا تاثیر منفی گذاشت باعث شده است سریلانکا جز بدهکارترین کشورهای منطقه محسوب شود.
«بهاوانی فونسیکا» کارشناس مسایل بین المللی در این باره می گوید: "بسیاری از پروژه ها و خریدهای دولتهای سریلانکا در سال‌های اخیر با سوالاتی همراه است که چه میزان در حل مشکلات این کشور نقش داشته اند و چه میزان به افزایش قرضه های خارجی سریلانکا منجر شده اند که اکنون این کشور توان بازپرداخت آنها را ندارد."
در هر حال، به نظر می رسد تقاضای دریافت وام اضطراری دولت سریلانکا از صندوق بین المللی پول آخرین راه کار ویرام سینگه رئیس جمهوری این کشور برای نجات از خشم فروخفته مردم است، زیرا در غیر این صورت وی نیز مانند راجا پاکسه بایستی مسند قدرت را ترک و زمینه و بستر لازم را برای ورود افراد تازه نفس به این عرصه فراهم کند.
با توجه به تجربه استفاده از وام های صندوق بین المللی پول در کشورها و شرایط پرداخت آنها به نظر نمی رسد دریافت وام از این صندوق نیز بتواند گره ای از مشکلات اقتصادی سریلانکا را بگشاید.
نویسنده: مجید وقاری
117
