چرا مهم است؟
این تماس تلفنی نشان‌دهنده تلاش ایروان برای اطمینان‌بخشی به تهران در خصوص پروژه‌های زیرساختی مشترک با آمریکا است؛ پروژه‌هایی که از سوی برخی ناظران به عنوان کریدور ژئوپلیتیکی تعبیر شده‌اند و حساسیت‌های منطقه‌ای را برانگیخته‌اند.
زمینه خبر:
در تاریخ ۸ اوت، ارمنستان و آذربایجان با میانجی‌گری آمریکا توافقی را در واشنگتن امضا کردند که هدف آن بازگشایی مسیرهای ارتباطی منطقه‌ای است. این توافق با واکنش‌های متفاوتی در داخل ارمنستان و ایران مواجه شده است.
آنها چه می‌گویند:
نیکول پاشینیان اظهار داشت: «مسیرها در چارچوب اصول تمامیت ارضی، حاکمیت و صلاحیت قضایی کشورها و بر اساس اصل عمل متقابل فعال خواهند شد.»
مسعود پزشکیان گفت: «این مسیر همان کریدور بزرگ‌نمایی‌شده نیست؛ نگرانی اصلی ما حضور شرکت‌های آمریکایی در ساخت آن است.»
آرارات میرزویان وزیر خارجه ارمنستان بیان کرد: تفاسیر مربوط به واگذاری کریدور خیال‌پردازی است؛ هیچ کنترل خارجی بر مسیر وجود ندارد.
نکات کلیدی:
- مسیر ۴۳ کیلومتری موسوم به مسیر ترامپ با مشارکت آمریکا در خاک ارمنستان ساخته خواهد شد.
- اپوزیسیون ارمنستان این مسیر را کریدور می‌نامد و آن را تهدیدی برای حاکمیت ملی می‌داند.
- سفر معاون وزیر خارجه ارمنستان به تهران برای هماهنگی‌های بیشتر برنامه‌ریزی شده است.
نگاه عمیق‌تر:
در حالی که دولت ارمنستان توافق واشنگتن را پیروزی دیپلماتیک می‌داند، مخالفان آن را «سیلی ژئوپلیتیکی» توصیف کرده‌اند. انتشار متن کامل توافق در ۱۱ اوت می‌تواند به شفاف‌سازی بیشتر کمک کند، اما تا آن زمان، فضای سیاسی ارمنستان همچنان دستخوش جدال‌های تفسیری است.
samira akbari
