به گزارش روز جمعه ایران پرس، «سباستیانو کاپوتو» روزنامه نگار و سردبیر تارنمای «Intellettuale Dissidente» در ایتالیا در گفت و گو با رادیو ایتالیایی برون مرزی به بررسی وضعیت مهاجران و سیاستهای جدیدی که کشورهای اروپایی در این زمینه اتخاذ کرده اند، پرداخت.
وضعیت کنونی مهاجران در اروپا چگونه است؟ آیا آماری از مهاجران در دست دارید؟ به نظر شما بیشترین قربانیان متعلق به چه گروهی است؟
آمار مهاجران سال 2017 نسبت به سال گذشته یعنی از ماه "ژانویه تا ژوئن" از سواحل لیبی به سوی سواحل ایتالیا به نصف رسیده است اما در ماه جولای و اوت امسال یعنی دو ماه گرم سال، مهاجرت نسبت به سال گذشته فقط 10% کاهش داشته است.
حال چرا؟ در وهله ی اول به دلیل توافقی است که میان دولت رم و لیبی در خصوص خروج مهاجرین از لیبی بوده و باید گفت که این توافق بر اثر تلاش های وزیر کشور ایتالیا «مارکو مینیتی» و مقاومت سرسختانه وی دراین باره بوده است .
دلیل دیگر سازمان غیر دولتی باید با یک دستورالعمل اروپایی مشتمل بر 13 نکته پیروی و مطابقت داشته باشد. سازمانی که به مهاجرین و مهاجرین غیرقانونی برای مهاجرت به اروپا کمک می کردند، زیرا عملا این مسئله به عهده گارد ساحلی ایتالیا است که جزء نیروی دریایی ایتالیا است.
اما بیشترین قربانیان در مهاجرت ها متعلق به کودکان و زنان است. کافی است به ویدئوها و عکس ها در این باره نگاه کنیم؛ مشاهده می شود که زنان و کودکان در وسط قایق ها و یا کشتی هایی قرار می گیرند که بیش از ظرفیتشان سوار کرده اند و بر اثر فشار و کمبود اکسیژن در بین راه جان خود را از دست می دهند.
در یکی از سرمقاله های شما نوشته شده «این یک سفر First Class نیست» آیا می توانید در این باره بیشتر توضیح دهید؟
بله زیرا برای ماههای متوالی اغلب رسانه ها، مقاله ها و خبرهای بسیاری منتشر کردند مبنی بر اینکه دریای مدیترانه به قبرستان مهاجرین تبدیل شده است در جایی که صدها و هزاران نفر جان خود را از دست داده اند. حالا پدیده ی مهاجرت از مدیترانه کمی محدود شده به طوری که در 30 روز گذشته دریای مدیترانه هیچ تلفاتی نداشته است؛ این رسانه ها شروع به شکایت در مورد مراکز استقبال از پناهجویان در لیبی نموده اند و اینکه به آنها رسیدگی نمی شود و دارای شرایط وحشتناکی است و... مطمئنا همینطور است اما به نظر من بازگویی این مطالب به آنها کمکی نخواهد کرد و سبب می شود که آنها باز به مهاجرت به اروپا تشویق شوند.
از طرفی کسانی که خانه و سرزمین خود را رها می کنند می دانند که با چه مشکلاتی رو به رو هستند. اما روزنامه نگارانی که در مورد مشکلات سفر و مهاجرین می نویسند و خودشان عادت به سفرهای First Class دارند و به مردمانی خبررسانی می کنند که حتی بصورت عادی نیز سفر نمی کنند. کسانی که در انتهای کشتی ها و یا پشت کامیون ها سفر می کنند.
به نظر من این رسانه ها نباید مردم را بر سر مسئله ی شرایط نامناسب اردوگاههای مهاجرین تمرکز دهند بلکه مردم را تشویق و دعوت به ماندن در سرزمین شان نمایند و اینکه برای رشد و توسعه و رفع مسائل کشورشان تلاش و مبارزه کنند.
آیا می توان گفت فاجعه ای که ما هم اکنون با آن روبه رو هستیم حاصل سیاست هایی است که غرب در لیبی و خاورمیانه انجام داده است؟
بله عوامل بسیاری در این باره دخیل هستند. در درجه ی اول مردم این نواحی با تبلیغات غربی که اروپا را همانند بهشت نشان می دهد تشویق به مهاجرت می شوند و این اطلاعات را از طریق اینترنت و تلویزیون کسب می کنند.
دلیل دیگر به سبب برنامه نداشتن دولت در پذیرا بودن مهاجرین است و دیگر به سبب سیاست خارجی غرب در کشورهایی مانند لیبی است. البته نه فقط در مورد کشور لیبی که در سال 2011 به نابودی کشانده شد بلکه در تمام خاورمیانه، زیرا بسیاری از پناهجویان نیز از کشور سوریه و عراق هستند.
همچنین ما مهاجرین زیادی از آفریقا داریم جایی که برای قرن ها درحال استعمار است. برای حل مسئله مهاجران باید تمام این عوامل از میان برداشته شود تا بتوان عملاً از پدیده ی مهاجرت و استعمار جدید جلوگیری کرد.
114/110
بیشتر بخوانید:
درخواست لهستان برای بستن مرزهای اروپا بر روی مهاجران/ تحلیل
مستند: مساله مهاجران و انتخابات آلمان
هشدار دولت ایتالیا به سازمان های غیردولتی حامی مهاجران
