پس از تجاوز رژيم عراق در 31 شهريور 1359 و اشغال سريع بخش هايي از خاک کشور عزيزمان، خرمشهر مهم ترين شهر بندري ايران، پس از 40 روز مقاومت دليرانه دلاوران ارتش اسلام ، با خيانت آشکار منافقين، به دست دشمن بعثي افتاد.

پس از سقوط خرمشهر، رژيم عراق در صدد اشغال جزيره آبادان برآمد و تلاش نمود تا از طريق شرق کارون و شمال بهمنشير وارد آبادان شود، زيرا عبور از اين قسمت آسان تر از عبور از رودخانه کارون در جنوب خرمشهر بود.

با اين وضعيت، آبادان در يک محاصره 330 درجه  قرار مي گرفت و عبور از رودخانه بهمنشير مي توانست آن را با خطر جدي روبه رو کند.

ارتش بعث براي تصرف آبادان در 8 آبان 1359، در منطقه ذوالفقاري روي رودخانه بهمنشير اقدام به نصب پل شناور کرد و با عبور دادن بخشي از نيروهاي خود، وارد آبادان شد و با انتخاب منطقه ذوالفقاري و استفاده از پوشش نخلستان ها تلاش کرد تا از ديد رزمندگان اسلام دور مانده و به راحتي وارد شهر شود.

حضرت امام خميني (ره) در چهاردهم آبان 1359، فرمان شکسته شدن حصر آبادان را صادر فرمود و به همين دليل، نيروهاي مسلح، تمام تلاش و امکانات خود را براي شکستن محاصره آبادان و اجراي فرمان امام خميني(ره) به کار بستند.

پنجم مهر ماه سال 1360 نقطه عطفی در تاریخ ۸ سال دفاع مقدس به شمار می آید.

در این روز، اولین عملیات گسترده ایران در مقابل ارتش متجاوز عراق با موفقیت کامل صورت گرفت و شهر آبادان پس از یک سال از محاصره دشمن بعثی خارج شد.

عمليات ثامن الائمه به عنوان يکي از چهار عمليات برجسته در چارچوب سلسله تلاش هايي براي آزاد سازي مناطق اشغالي انجام گرفت، اما اين عمليات به منزله «نقطه عطف» براي انتقال استراتژي جنگ از وضعيت گذشته به وضع جديد بود.