ایران پرس- پانزدهمین روز از ماه شعبان سالروز میلاد منجی عالم بشریت، حضرت مهدی (عج) است. عیدی بزرگتر از نوروز، برپا شده است. عیدی به بزرگی انتظار کل عالم، برای ظهور منجی بشریت!

حاکمان ستم پیشه عباسی از دیر باز می دانستند که روزی، شخصی به نام «مهدی»، از خاندان پیامبر اکرم (ص) قیام می کند و کاخ‌های ظلم و ستم را نابود می‌کند. لذا از دوره امام جواد (ع)، فشار‌ها و سخت گیری‌ها بر خاندان پیامبر فزونی گرفت و در زمان امام حسن عسکری (ع) به اوج خود رسید. آن حضرت در تمام دوران زندگی خویش در شهر سامرا زیر نظر بود و کوچک‌ترین رفت و آمد به خانه ایشان از نظر دستگاه خلافت، پنهان نمی‌ماند. آنان جاسوسان و مراقبان و حتی قابله هایی را مأمور کرده بودند تا خانه و اهل بیت امام حسن عسکری(ع) را زیر نظر بگیرند و بدین طریق از پدید آمدن این نوزاد جلوگیری کنند و اگر؛ تولد یافت، او را از میان بردارند. مشیت خداوند، در جریان میلاد امام عصر(عج)، همان بود که هنگام ولادت موسی تحقق یافت. دشمنان مهدی نیز همان روش و سیاست فرعونی را دنبال کردند. فرعونیان در پی از بین بردن حضرت موسی(ع) بودند و از این رو بازرسانی را گماشتند، تا زنان حامله بنی اسرائیل را زیر نظر بگیرند و کودکان پسر را بکشند، اما خداوند متعال خود، موسی، را حفظ کرد و ولادت او را مخفی داشت.

در چنین شرایطی، طبیعی است که میلاد آخرین حجت حق، نمی‌تواند آشکار باشد. به همین دلیل، تا چند ساعت پیش از میلاد آن حضرت، نزدیک‌ترین خویشانِ امام حسن عسکری (ع) نیز خبر نداشتند که قرار است مولودی در خانه امام به دنیا بیاید، چرا که هیچ اثری از بارداری در مادر آن بزرگوار دیده نمی‌شد. چنانکه حکیمه خاتون، دختر بزرگوار امام جواد (ع) و عمه امام حسن عسکری (ع) نقل می کند: شب نیمه شعبان، برادرزاده ام، امام حسن (ع) مرا به خانه خود دعوت نمود و به من فرمود: خداوند در این شب، آن را که حجت او در زمین است، آشکار می‌سازد. عرض کردم: خدا مرا فدای شما گرداند، به خدا سوگند، در نرجس خاتون، هیچ اثری از بارداری نیست! فرمود: موضوع چنین است که می‌گویم. حکیمه خاتون ادامه می دهد : نزدیکی‌های سحر، نرجس از خواب بیدار شد و به من گفت که او را برای زایمان کمک نمایم. در همان حال شروع به قرائت سوره قدر نمودم. هنگامیکه به عبارت حَتَّىٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ رسیدم، کودک به دنیا آمد. او را در پارچه‌ای پیچیدم و نزد امام حسن عسکری (ع) بردم. انگار از همان ابتدا در بازوی حضرت مهدی (ع) حک شده بود:«جَاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا:  حق آمد وباطل نابود شد که همانا باطل محو شدنی وسزاوار نابودی است».(آیه 81 سوره اسرا)

امام زمان (عج) غایب همیشه حاضر است

امام زمان (عج) نه تنها تولدی متفاوت داشتند، بلکه زندگی ایشان نیز متقاوت بود. چیزی از شهادت پدر بزرگوارشان نگذشته بود که از نظرها پنهان و غایب شدند. البته غیبت امام زمان (عج) هرگز بدین معنی نیست که ایشان در روی این زمین و در میان مردم حاضر نبوده و از احوال و اعمال آنها بی اطلاع است، بلکه حضرت مانند سایر مردم روی همین زمین زندگی می کند و از اعمال و رفتار و احوال ایشان کاملاً مطلع و آگاه است. چنانکه امام علی(ع) در این زمینه می فرمایند: «قسم به پروردگار علی! هنگام غیبت که مردمان دچار گمان های باطل شده اند، حجت خدا در میان آنهاست و در کوچه و بازار آنها گام برمی دارد و بر خانه های ایشان وارد می شود و در شرق و غرب جهان به سیاحت می پردازد، گفتار ایشان را می شنود و به اجتماعات آنها وارد گشته به ایشان سلام می نماید. همچنین در روایتی از امام صادق (ع) نقل شده که فرمودند:« امام زمان(عج) در زمان غیبت همه ساله در موسم حج حضور می یابند. امام زمان(عج) حجاج را می بینند اما آنها حضرت(عج) را نمی بینند. چنانکه بر طبق روایات اهل سنت، در لیله المبیت، شبی که امام علی (ع) در بستر پیامبر(ص) خوابیدند، هنگامیکه حضرت رسول(ص) خانه را ترک کردند، علیرغم اینکه مشرکان مکه در کمین پیامبر بودند، و خانه حضرت را زیر نظر داشتند، اما پیامبر و عبور او را از کنار خود ندیدند.

بنابراین نکته قابل توجه این است که در عصر غیبت، امام عصر(عج)، در کنار مردم بوده و هستند و غیبت ایشان، به هیچ وجه مانع بهره وری و استفاده شیعیان از آن وجود بزرگوار نمی باشد. همچنانکه پیامبر اکرم(ص)فرمودند:« قسم به آنکه مرا به پیامبری برانگیخت مردمان در زمان غیبت او همانطوری که از خورشید پشت ابر بهره می گیرند از نور ولایتش روشنی گرفته و از وجودش منتفع می شوند».

در سوره توبه آیه 33  آمده است: "او کسی است که رسولش را با هدایت و دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان پیروز گرداند، هرچند مشرکان خوش نداشته باشند." این آیه به همه ما این بشارت را می دهد که به طور قطع، دین اسلام بر همه ادیان غلبه کرده و در سراسر عالم گسترش خواهد یافت. البته برای تحقق این امر، وجود سه شرط لازم است: قانون جهانی؛ رهبر جهانی؛ و آمادگی جهانی. 

تا مهدی موعود ظهور نکند، جهان به پایان نخواهد رسید 

قرآن؛ قانونی جهانی است. این کتاب کامل ترین قانون و راهنما برای سعادت و نیکبختی بشر است، کتابی که هیچ باطلی در آن راه ندارد و همواره زنده و  پایدار است. اما در مورد شرط دوم، که رهبر جهانی است، باید گفت که امام مهدی(عج)، همان رهبر بزرگ جهانی است که بشر برای اصلاح امور خود، به او نیاز دارد. اما شرط سوم؛ که آمادگی جهانی برای ظهور امام زمان و تحقق قسط و عدل در سراسر عالم است، متاسفانه هنوز شرایط آن مهیا نشده است. به عبارتی، یکی از دلایل غیبت امام زمان، عدم آمادگی مردم، برای ظهور منجی عدالت گستر جهان است. از عواملی که در آمادگی بشر نقش دارد، این است که مردم جهان در اثر تجربه حکومتهای خودکامه و فرومایه، تلخی بی عدالتی و ضعف و ناکارآمدی قوانین دست ساخته بشر را به خوبی لمس می کنند. در آن شرایط برای آمدن منجیِ رهایی بخشی، از جانب خداوند آماده می شوند. شاید پدید آمدن گروه های تروریستی همچون داعش، مشکلات اقتصادی فراگیر، سیل و زلزله، شیوع ویروس کرونا، همه و همه برای این است که بشر متوجه ضرورت ظهور منجی و مدیریت ولی خدا در جهان شود. اگر آن‌ حضرت‌ قبل از آماده شدن جهان برای ظهور منجی، از پرده غیبت خارج شود، دشمنان او را از بین می برند و سرنوشتی‌ مانند دیگر امامان‌ در انتظارش خواهد بود. در نتیجه، آرمان‌ دیرینه بشر که همان استقرار عدالت و ریشه کنی بساط ظلم بود، تحقق نخواهد یافت‌. بنابراین، ما انسان ها باید آمادگی و پذیرش حاکمیت ولی خدا را پیدا کنیم، تا حقیقت عید واقعی را درک کنیم.// 114

نویسنده: مهدی زاده