ایران پرس: سفیر بحرین در میان مخالفت‌های گسترده مردم، علماء، فعالان مدنی و گروه‌های سیاسی رسماً فعالیت خود را در تل‌آویو آغاز کرد.

بحرین پس از امارات دومین کشوری است که سپتامبر 2020 توافق عادی‌سازی روابط با رژیم اسرائیل را امضا کرد.

در یک سال گذشته، روابط بحرین و اسرائیل افزایش یافت و در تازه‌ترین اقدام نیز رژیم آل خلیفه، «خالد یوسف الجلاهمه» را به عنوان اولین سفیر بحرین در تل‌آویو منصوب و الجلاهمه رسماً فعالیت خود را آغاز کرد.

وزارت خارجه اسرائیل نیز «ایتان نائیه» را به عنوان سفیر این رژیم در بحرین معرفی کرد. نائیه در حال حاضر کاردار سفارت اسرائیل در امارات است.

واکنش های داخلی به اقدام آل خلیفه برای معرفی سفیر در تل‌آویو

اقدام آل خلیفه برای معرفی سفیر در تل‌آویو با واکنش گسترده در داخل بحرین مواجه شد. مردم بحرین در مخالفت با عادی‌سازی روابط رژیم آل خلیفه با صهیونیست‌ها و محکومیت تعیین سفیر این کشور در تل‌آویو تظاهرات کردند.

مردم بحرین در این تظاهرات شعار دادند: "عادی‌سازی روابط با اسراییل به نمایندگی از بحرینی‌ها نیست." مردم پرچم اسرائیل را نیز به آتش کشیدند.

شیخ «حسین الدیهی» معاون دبیرکل جمعیت اسلامی الوفاق بحرین هم گفت: "خالد یوسف الجلاهمه، سفیر بحرین در تل‌آویو تنها نماینده خود و کسی است که او را اعزام کرده است."

این واکنش‌ها نشان می‌دهد شکاف میان آل خلیفه و مردم بحرین شدیداً افزایش یافته است، به نحوی که رژیم آل خلیفه با بحران مشروعیت مواجه شده و مردم بحرین، دولت این کشور را دولت خود نمی‌دانند.

در واقع، اقدام رژیم آل خلیفه در عادی‌سازی روابط با اسرائیل و معرفی سفیر برای سرزمین‌های اشغالی این شکاف و بحران در روابط رژیم و مردم را علنی کرده است. 

موضوع دیگر این است که مساله روابط بحرین و اسرائیل مربوط به یک سال اخیر نیست بلکه پیش از این نیز منامه با تل‌آویو به خصوص در حوزه امنیتی ارتباط داشته است.

پس از آغاز قیام مردم بحرین علیه آل خلیفه در سال 2011، گزارش‌های متعددی منتشر شد مبنی بر اینکه آل خلیفه از رژیم صهیونیستی برای سرکوب قیام مردمی کمک می‌گیرد.

در واقع، سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی اسرائیل ارتباط مستقیم با رژیم آل خلیفه در خصوص چگونگی سرکوب قیام مردم بحرین داشته‌اند. بر این اساس، عادی‌سازی روابط و اقدام‌های متعاقب آن از جمله معرفی سفیر در اراضی اشغالی نوعی قدردانی آل خلیفه از رژیم اسرائیل است.

با این حال، شواهد نشان می‌دهد پیامد این سیاست برای آل خلیفه معکوس خواهد بود. عادی‌سازی و گسترش روابط با اسرائیل به محکم‌تر شدن پایه‌های قدرت خاندان آل خلیفه در بحرین منجر نخواهد شد.

این سیاست از یک سو به وابسته‌تر شدن آل خلیفه به اسرائیل منجر می‌شود همان‌گونه که به عربستان و آمریکا نیز وابستگی زیادی دارد و از سوی دیگر به جدا شدن کامل مسیر مردم بحرین از رژیم آل خلیفه می‌انجامد که تهدیدی بزرگ برای حکومت است.

در همین حال، اسرائیل که با بحران‌های گسترده داخلی مواجه است، توان تغییر جدی در وضعیت بحرین به خصوص در بعد بهبود وضعیت اقتصادی ندارد.

بر همین اساس نیز «حازم قاسم» سخنگوی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) در واکنش به تعیین اولین سفیر بحرین در سرزمین‌های اشغالی، آنرا به "تداوم مسیر اشتباه مقامات بحرین در عادی‌سازی روابط با رژیم اسرائیل" توصیف کرد. 

نویسنده: سیدرضی عمادی

117