تشکیلات خودگردان نیز آن را تصمیمی ماجراجویانه ، تحریک آمیز و بخشی جدا نشدنی از جنگ رژیم اشغالگر علیه قدس دانسته است.
پیش از این صهیونیست های افراطی قصد برگزاری مراسم قربانی در داخل مسجد الاقصی در عید پسح داشتند اما اجرای چند عملیات در داخل فلسطین اشغالی از جمله تل اویو از برگزاری این مراسم جلوگیری کرد ضمن ان که سال گذشته نیز مراسم تظاهرات پرچم ها از ترس تکرار جنگ 11 روزه غزه که در حمایت از قیام فلسطینی های ساکن قدس و محله شیخ جراح صورت گرفت کم رمق و با حضور اندک صهیونیست ها برگزار شد.
این بدین مفهوم است که اگر چنانچه شهرک نشینان و رژیم صهیونیستی تهدید فلسطینی ها را جدی تلقی کنند باز در اجرای تصمیم خود تجدید نظرخواهند کرد . برهمین اساس احتمال اینکه فلسطینی ها عن قریب به اقداماتی عاجل برای نشان دادن جدیت خود دست بزنند وجود دارد.
از زمانی که پایگاه اجتماعی صهیونیست های افراطی از جمله شهرک نشینان در فلسطین اشغالی تقویت شده و متعاقب آن قدرت سیاسی آن ها در دولت و کنست یا همان پارلمان صهیونیستی افزایش یافته تعرضات به قدس و مسجد الاقصی نیز افزایش و گسترش یافته است و آن ها به هر بهانه ای این مکان مقدس را مورد تعرض و هتک حرمت قرار می دهند.
یکی از این بهانه ها که در سال های اخیر مورد توجه و استفاده قرار می گیرد برگزاری راهپیمایی موسوم به تظاهرات پرچم ها است که طی ان صهیونیست های افراطی بخصوص جوانان و نوجوانان از سراسر فلسطین اشغالی به شهر قدس آورده می شوند تا با عبور از محله های قدیمی قدس خود را به مسجد الاقصی برسانند و مراسم خاص خود را در دیوار براق یا همان دیوار ندبه برگزار کنند.
آن ها 29 می را برای این روز انتخاب می کنند که سالروز اشغال بخش شرقی قدس در جنگ سال 1967 است که با توجه به اشغال بخش غربی ان در جنگ سال 1948 کل بیت المقدس به زیر اشغال صهیونیست ها در امد و ان ها همین روز را جشن می گیرند و به پایکوبی می پردازند. نخستین بار در سال ۱۹۷۴ یک خاخام صهیونیست با نام «یهودا حیزنی» آواز و رقص خاصی را ابداع کرد.
پس از آن، این رقص به حرکتی جمعی تبدیل شد و راهپیمایی پرچم یا «رقص پرچم» را به وجود آورد.
این رقص ابتدا در ساعات پایانی روز و مقارن غروب آفتاب اجرا می‌شد، اما بعد‌ها ساعت آن تغییر کرده و به ساعات میانی روز انتقال یافت و تحت نظارت خاخام «حاییم دروکمان» انجام شد.
شهرک‌نشینان تندرو یهودی در جریان این راهپیمایی شعارهایی علیه مسلمانان، عرب‌ها، مقدسات و حتی پیامبر اسلام (ص) سر می‌دهند و در محله‌های اسلامی شهر قدس دست به کارهای تحریک‌آمیز می‌زنند.
جدا از تقویت پایگاه اجتماعی و سیاسی صهیونیست های افراطی و شهرک نشینان چند عامل دیگر نیز در تحریک و تشویق صهیونیست های افراطی به افزایش تعرضات خود به مسجد الاقصی موثر بوده است:
نخست اینکه طی سال های اخیر رزیم صهیونیستی توانست مسئله فلسطین و قدس را از اولویت های اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی خارج کند و لذا فکر می کند پشت فلسطینی ها اکنون خالی شده است و ان می تواند صهیونیست ها افراطی را به ارزوی دیرینه خود در تسلط کامل بر قدس و بخصوص مسجد الاقصی برساند.
دوم اینکه اعضای کمیته چهارجانبه شامل سازمان ملل امریکا اتحادیه اروپا و روسیه به وعده خود مبنی بر تشکیل دولت فلسطینی در محدوده اراضی اشغالی سال 1967 به پایتختی شرق بیت المقدس عمل نکردند و دولت دموکرات بایدن نیز همان راه دولت راستگرای ترامپ را در خصوص فلسطین دنبال کرد.
برهمین اساس ملاحظه می شود که در استانه سفر بایدن به فلسطین اشغالی رزیم صهیونیستی ابتدا احداث بیش از چهار هزار واحد مسکونی در شرق بیت المقدس را به تصویب رساند و اکنون نیز وزارت امنیت داخلی این رژیم مجوز برگزاری رقص پرچم ها را قدس و مسجد الاقصی صادر کرده است .
در چنین شرایطی بخش عمده مسئولیت حفاظت از قدس و مسجد الاقصی بر دوش خود فلسطینی ها افتاده است و ان ها طی سال های اخیر ثابت کرده اند که هر اختلاف نظری که با هم داشته باشند در خصوص مقابله با تعرضات صهیونیست ها به قدس و مسجد الاقصی موضع واحد و یکسان دارند و از هیچ اقدامی برای مقابله با این اقدامات و تعرضات کوتاهی نخواهند کرد و بر همین اساس می توان پیش بینی کرد که اگر چناچه تجدید نظری در مواضع اعلامی صهیونیست ها در برگزاری مراسم رقص پرچم ها روی ندهد تکرار عملیات شمشیر قدس اجتناب ناپذیر خواهد بود.
نویسنده: احمد کاظم زاده
112
بیشتر بخوانید:
حمایت آمریکا از جنایت‌های اسرائیل ضد فلسطینیان
